علی علیپور در جایگاه بازیکن گرچه توانسته با پرسپولیس جام بیاورد و آقای گلی را در کارنامه اش ثبت کند، ولی هنوز به آن جایگاه و اعتبار نرسیده که یک تیم و بخش مهمی از طرفداران میلیونی فوتبال را بازیچه تصمیم شخصی اش کند! که اگر رسیده بود میدانست در دقیقه ۹۰ بازی ۰-۰ بهترین موقعیت تیمی که میلیونها طرفدار منتظر پیروزی اش بودند را نمیتوان برای چیپ زدن خرج کرد! آن هم مقابل دروازه بانی که یکماه پیش در همین دقایق پنالتی وی را گرفته بود.
هزینهای که هواداران پرسپولیس برای حرکت چیپ علی علیپور مقابل ماشین سازی خواهند پرداخت شاید با یک برد در اهواز (بازی بعدی در خوزستان) و یا با دو، سه نتیجه خوب بعدی فراموش شود، ولی قطعا این "۲" امتیاز جایی و روزی یقه پرسپولیس و همین علیپور را خواهد گرفت!
علی علیپور در یکی از نابترین لحظات زندگی فوتبالی اش پس از هت تریکی که در بوشهر روبروی شاهین شهرداری آن شهر کرده بود با اینکه میتوانست یک گل سه امتیازی زده و بیش از پیش عزیز دل هواداران این تیم شود، در باد غرور تمجیدهای پس از آن هت تریک ماند و با یک ضربه خودخواهانه از عرش به فرش آمد و در حالی که میتوانست فریاد شادی و تحسین هوادار درون استادیوم را بشنود کاری کرد که جرات خروج از رختکن برای همراهی تیمش در جشن قهرمانی را هم نداشته باشد؛ مراسمی که با قیافه ناراحت پرسپولیسیها بی شباهت به مجلس ترحیم نبود!
علی علیپور که پیش از بازی میدانست پنالتی زن اول تیمش مهدی ترابی است از شانسی که کالدرون علی رغم میل باطنی در اختیارش قرارداده بود استفاده نکرد و علاوه بر اینکه با احساسات میلیونها طرفدار تیمش بازی کرد دستورات کادر فنی اش را هم نادیده گرفت تا کالدرون پس از بازی به شدت علیه او جبهه یگیرد و بگوید او به همه و خودش و تیم بی احترامی کرد و شانسی که به او داده شده بود را نادیده بگیرد و تا آخر فصل پنالتی نخواهد زد. حتی در خبرها داشتیم کریم باقری در رختکن به این رفتار علیپور انتقاد کرده است. شاید هر مربی جای کالدرون باشد به دلیل این اقدام علیپور در بازی با فولاد او را نیمکت نشین کند و شاید هم علیپور قول و قراری با سرمربی و هم تیمی هایش ببندد که به جبران این پنالتی یک تنه ضعف گلزنی تیم پرسپولیس را از بین ببرد!
علیپور در همین فصل باز هم پنالتی خراب کرده بود اما، هر پنالتی خراب کردنی به سادگی قابل گذشت نیست! ضربه آرام و بی تفاوت او به توپ به قدری تعجب آور و شبهه برانگیز بود که بلافاصله عدهای او را متهم به شرط بندی هم کردند و گفتند به عمد ضربه اش را به گل تبدیل نکرده است.
آنهایی که فوتبال را حرفهای دنبال میکنند آخرین باری که رونالدو یا مسی پنالتی چیپ زده اند را به یاد دارند؟ بازی اخیر یوونتوس مقابل جنوا نمونه بارز این بحث است. پنالتی رونالدو در وقتهای اضافه و دقیقه ۶+۹۰ برابر جنوا را که به یاد میآوریم متوجه میشویم تجربه، چه جایگاهی در فوتبال دارد. رونالدو میدانست تیمش ۱-۱ است و ۲۳ امتیازی! اگر یوونتوس بازی را با تساوی به پایان میبرد اینترمیلان با ۲۵ امتیاز در صدر جدول سری A باقی میماند، ولی او در لحظات پایانی هرگز روی بهترین بخت تیمش ریسک نکرد و حاضر نشد ذرهای تردید در گل نشدن پنالتی اش را به دل راه بدهد و به قدری محکم و با دقت ضربه اش را به گل تبدیل کرد که تحسین همگان را برانگیخت تا ضمن کسب هر ۳ امتیاز برای یووه، تیمش را هم با ۲۶ امتیاز به صدر برساند. آن شب هیچ یوونتوسی شعار "حیاکن رهاکن" برای رونالدو سر نداد.
علیپور در روزی که بازوبند کاپیتانی پرسپولیس را هم بر بازو بسته بودند گافی به بزرگی گاف مهدی طارمی در دیدار با الریان در لیگ قهرمانان آسیا سه فصل پیش و یا گاف فرشید اسماعیلی در دربی دهم فروردین سال جاری داد و مشخص شد همچنان فوتبالیستهای ما حرفهای فکر نمیکنند. متأسفانه حرفهای بودن آنها فقط پای میز قرارداد و در تعداد صفرهای چکی گل میکند که میخواهند از باشگاه دریافت کنند. گافی که حالا حالاها از یاد هوادار پرسپولیس بیرون نخواهد رفت و علیپور باید دعا کند هیچ فاصله دو امتیازی بین پرسپولیس و تیم بالاترش در انتهای فصل به وجود نیاید.
منبع:مشرق
انتهای پیام/