«ما می‌توانیم»؛ شعاری که محقق شد/ پهپاد کرار قاتل اهداف زمینی و هوایی + تصاویر

فناوری ساخت پهپاد‌ها به قدری گسترش یافته‌اند که به طور گسترده در زمینه‌های مخابرات، ناوبری جهانی، تحقیقات هواشناسی، جغرافیایی و جاسوسی به کار گرفته می‌شوند.

به گزارش خبرنگار دفاعی امنیتی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، پرنده هدایت‌پذیر از دور (پَهپاد) که به آن هواپیمای بدون سرنشین نیز می‌گویند؛ امروزه به قدری گسترش یافته‌اند که به طور گسترده در زمینه‌های مخابرات، ناوبری جهانی، تحقیقات هواشناسی، جغرافیایی و جاسوسی به کار گرفته می‌شوند.

در حال حاضر ۳۲ کشور در حال ساخت و گسترش ۲۵۰ مدل پهپاد‌های اکتشافی هستند.

پهپاد‌ها انواع مختلفی دارند که عبارتند از پهپاد‌های بسیار کوچک که حتی در حد چند گرم وزن دارند MAV، پهپاد‌های مینیاتوری که کمتر از ۲۵ کیلوگرم وزن دارند و پهپاد‌های سنگین، البته این سه نوع در دو دسته کلی بال متحرک و بال ثابت تقسیم‌بندی می‌شوند.

کاربرد‌های گوناگون هم از دیگر شاخصه‌های تقسیم بندی پهپاد‌ها هستند که پهپاد‌های نظامی با امکان حمله به اهداف زمینی یا هوایی، پهپاد‌های تجسسی و جاسوسی، پهپاد‌های پشتیبانی و لجستیکی، پهپاد‌های غیرنظامی و تجاری چهار شاخه اصلی در این تقسیم بندی به شمار می‌رود.

نخستین بار که از این محصول استراتژیک در جهان استفاده شد به سال ۱۸۴۹ میلادی در اتریش باز می‌گردد که به مرور و با گذشت زمان به تدریج پیشرفت کرده و به نقطه کنونی رسیده است.

ساخت پهپاد در ایران

ایده ساخت پهپاد در کشورمان به سال‌های پیش از انقلاب بازمی‌گردد، اما ایده با وقوع انقلاب اسلامی به اجرا نزدیک و نزدیک‌تر شد، نیرو‌های مسلح در سال‌های اول انقلاب قصد داشتند پهپاد شناسایی صدف را تولید کنند، اما به نتیجه نرسید تا این که خبر رسید جوانان انقلابی در جهاد دانشگاهی اصفهان کار را برای ساخت یک پهپاد شناسایی را آغاز کردند.

این موضوع موجب شد تا در سال ۱۳۶۴ فرماندهان سپاه هم وارد کار شوند و با همکاری این جوانان اولین پهپاد ایرانی با نام تلاش ساخته شد و در نتیجه آن گردان رعد سپاه در جبهه‌ها برای عملیات‌های شناسایی کار خود را آغاز کرد.

تلاش، پهپادی ساده با سرعت ۱۲۰ کیلومتر بر ساعت بود که با رادیو کنترل هدایت می‌شد و با کار مداوم بعد از مدتی تلاش ۲ هم با سرعت ۱۴۰ کیلومتر بر ساعت، شعاع عملیاتی ۵ کیلومتر، سقف پروازی ۲۷۰۰ متر و مداومت پروازی ۴۵ دقیقه ساخته شد.

ایده طراحی و ساخت تلاش منجر شد تا در بازه زمانی بسیار کوتاه پهپاد مهاجر ساخته شود و این عامل به تشکیل صنایع هوایی قدس در سپاه منجر شد. البته صنایع هواپیماسازی ایران (هسا) هم بعد‌ها به سوی ساخت پهپاد‌ها رفت و روند توسعه‌ای را در پیش گرفت.

رزمایش اخیر پهپادی سپاه هم سال گذشته با نام «الی بیت المقدس ۱» با حضور پهپاد‌های تهاجمی - رزمی در منطقه عمومی هرمزگان و خلیج فارس با حضور جمعی از فرماندهان عالی رتبه سپاه اجرا و مجموعه متنوعی از پهپاد‌های نیروی هوافضای سپاه در این رزمایش شرکت داشتند.

این رزمایش تنها گوشه‌ای از توان و قدرت پهپادی سپاه بود که همه رسانه‌های جهان از آن با عنوان قدرت پهپادی سپاه یاد کردند. در جریان برگزاری این رزمایش شرکت همزمان ۵۰ فروند پهپاد تهاجمی ۱۷۰ RQ ایرانی همراه با تعدادی دیگر از پهپاد‌های تهاجمی و رزمی برای نخستین بار در منطقه بود که به طور همزمان عملیات تهاجمی انجام دادند.

این رزمایش و همچنین نمایشگاه شکار کرکس‌ها که در هفته دفاع مقدس سال جاری برگزارشد نیز بر اهمیت این موضوع تاکید کرد.

باشگاه خبرنگاران جوان هم قصد دارد تا مجموعه گزارش‌های دستاورد‌های حوزه پهپادی کشور را که به صورت بومی طراحی و ساخته شده‌اند را بررسی و تحلیل کند.

در نخستین گزارش از این مجموعه به بررسی پهپاد شاهد ۱۲۹، در دومین گزارش به پهپاد مهاجر ۱، در سومین گزارش به پهپاد سیمرغ، در چهارمین گزارش پهپاد مهاجر ۲، در پنجمین گزارش به پهپاد صاعقه، در ششمین گزارش پهپاد‌های مهاجر ۳ و ۴، در هفتمین گزارش پهپاد صادق و در هشتمین گزارش پهپاد مهاجر ۶ پرداختیم و در دهمین قسمت از مجموعه گزارش‌های دستاورد‌های بومی پهپادی، پهپاد کرار را مورد تحلیل قرار دادیم.

کرار، اولین پهپاد جت ایرانی

کرار اولین پهپاد ایرانی است که با موتور جت به تولید انبوه رسیده، جمهوری اسلامی ایران کلکسیونی از پهپاد‌های مختلف در اختیار دارد که برخی از آن‌ها دارای ویژگی‌های بخصوصی هستند مانند کرار؛ این پهپاد ایرانی سرعت در حدود ۹۰۰ کیلومتر بر ساعت، بردی بالغ بر ۱ هزار کیلومتر، سقف پروازی ۷۵۰۰ تا ۱۲ هزار متر دارد و قادر است میزان محموله جنگی تا ۲۵۰ کیلوگرم را با خود حمل کند و علاوه بر این مشخصات کرار ویژگی‌های دیگری هم دارد.

وقتی متخصصان ایرانی کرار را طراحی کردند برای انجام مأموریت‌هایی چون هدف سریع برای تمرین نیروی پدافند هوایی ارتش بود، اما در سال‌های بعد با ارتقای این پهپاد نمونه تهاجمی آن هم در تابستان سال ۱۳۸۹ معرفی شد، اما فرآیند توسعه کرار ادامه داشت و نمونه جدید آن در سال ۹۲ جهت رهگیری اهداف هوایی رونمایی و موجب شد تا سقف پروازی آن هم افزایش یافته و به حدود ۲۵ تا ۴۰ هزار پا برسد.

سامانه خلبان خودکار با قابلیت اجرای مأموریت بدون نیاز به ارتباط با ایستگاه زمینی، توانایی برنامه‌ریزی مجدد در حین پرواز و تغییر مأموریت، بسته شدن امکان ارتباط برای جلوگیری از نفوذ دشمن در سامانه هدایت و کنترل و برخورداری از سامانه‌های پیشرفته ناوبری از دیگر ویژگی‌های مهم این پهپاد بومی است.

پهپاد کرار هم مانند خیلی از پهپاد‌های اولیه ایران برای برخواستن از پرتابگر بهره می‌برد، به این شکل که پهپاد با یک پیشران راکتی سوخت جامد از روی پرتابگر به پرواز درمی‌آید و راکت پس از اتمام انرژی رها می‌شود و موتور جت خود پرنده کار تأمین توان آن را بر عهده می‌گیرد؛ البته این احتمال وجود دارد که در نمونه‌های ارتقا یافته از ارابه فرود برای برخواستن و فرود از روی باند استفاده شود، اما در حال حاضر کرار به این شکل پرواز می‌کند و پس از پایان ماموریت و رسیدن به منطقه مورد نظر فرود با چتر‌های تعبیه شده روی پرنده و بالشتکی که در زیر آن قرار گرفته فرود می‌آید.

با این ویژگی، پهپاد کرار می‌تواند از هر نقطه برای انجام عملیات به عنوان محل آغاز مأموریت استفاده کند و همین موضوع باعث گیج شدن دشمن خواهد شد، موضوعی که فرماندهان آمریکایی به آن اذعان و تجربه کردند، آمریکایی‌ها در عملیات طوفان صحرا جهت یافتن سکو‌های پرتاب موشک اسکاد عراقی گفتند این کارمانند گشتن به دنبال سوزن در انبار کاه است، حال با وجود کشوری مانند ایران که وسعت چند برابری نسبت به عراق دارد و پهپادی که از هر نقطه‌ای توان پرواز دارد، کار دشمن برای از کار انداختن این پهپاد را بسیار دشوار و عملاً ناممکن می‌کند.

تسلیحات پهپاد کرار، فرصت فرار باقی نمی‌گذارد

بعد از ساخت پهپاد کرار تولید تسلیحاتی که به صورت اختصاصی برای این پرنده مورد نیاز است هم در دستور کار قرار گرفت. کرار تاکنون با بمب‌های ۲۵۰ و ۵۰۰ پوندی و نیز موشک هوا به سطح ضد کشتی کوثر مشاهده شده است، اما این پایان راه نبود؛ در ادامه راه وقتی بمب‌های هوشمند رعد ۳۰۱ و بمب هوشمند ۳۴۲ ساخته شدند به عنوان تسلیحات کرار به کار گرفته شدند.

پس از ارتقا این پهپاد و ساخت کرار رهگیر که بعد‌ها به کرار ۴ معرف شد، برای انجام نبرد هوایی لازم بود تا به موشک هوا به هوا مسلح شود و وقتی این پهپاد پیشرفته رونمایی شد با موشک ثاقب به نمایش درآمد تا به دنیا بفهماند دانشی که آن‌ها قصد رسیدن به آن را دارند سال‌ها است که در اختیار جمهوری اسلامی ایران قرار دارد.

چنین پیشرفت بزرگی آن درست در زمانی که دشمنان می‌خواهند که انقلاب اسلامی نتواند مانند گذشته در میان سایر ملت‌ها گسترش پیدا کند گواه این موضوع است که ما می‌توانیم؛ شعاری که بار‌ها دل کشور‌های دوست ایران را قرص و پشت دشمنان را لرزانده است.

انتهای پیام/