وی اظهار داشت: هدف از برنامه 7 ماده ای صلح این است که ظرفیت ها در حکومت تقویت شده و راه های ادغام طالبان جستجو گردد؛ همچنین روی عملی سازی اولویت‌ها به ویژه راهکارهایی که تنش و منازعات را در سطح ولسوالی‌ها از بین می برد کار شود.
رئیس جمهور افغانستان ضمن تاکید بر تقویت حکومتداری گفت: ما در خصوص ارزیابی و شناسایی عوامل جنگ در افغانستان بیشتر کار خواهیم کرد و مساله جمهوریت و شهروندی موضوعات بسیار اساسی برای ما می‌باشد تا صلح به یک واقعیت مبدل گردد.
پیش از این، صدیق صدیقی سخنگوی ارگ ریاست جمهوری افغانستان درباره طرح اشرف غنی برای صلح با طالبان گفته بود که در این طرح کوتاه ترین راه برای رسیدن به صلح در نظر گرفته شده است.
به گفته سخنگوی ریاست جمهوری افغانستان، مذاکرات مستقیم با طالبان و آتش بس نیز در این طرح شامل است. همچنین تجدید اجماع ملی در خصوص صلح، مذاکرات با کشورهای منطقه پیرامون همکاری از طریق برنامه‌های اقتصادی و حمایت از برنامه صلح حکومت افغانستان در سطح جهان، از اهداف این طرح است.
بندهای هفتگانه این طرح عبارتند از:
۱- مذاکره با آمریکا و سازمان پیمان آتلانتیک شمالی(ناتو)؛ ارایه طرح خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان و مکانیسم اجرای این طرح و نیز چارچوب همکاری پس از این خروج از سوی افغانستان و آمریکا.
۲- مذاکرات با طالبان؛ شروع مذاکره تیم مذاکرات ۱۵ نفره از قبل تشکیل شده با طالبان پس از حصول اطمینان طالبان از خروج نیروهای خارجی. (این مذاکرات به شیوه ای فراگیر و مشورتی برگزار خواهد شد تا به همه افغان ها اطمینان دهد که هر یک از آنها نماینده ای در آن دارند. قبل از شروع این مذاکرات، مردم و دولت افغان از طالبان خواهند خواست با هدف فراهم کردن فضایی برای مذاکراتی موفق، به همراه دولت، آتش بس اعلام کند).
۳- مذاکره با پاکستان؛ پاکستان سرچشمه است و دولت افغانستان به دنبال این اطمینان خواهد بود که کابل در ازای تضمین پاکستان در رابطه با تبدیل نشدن به مکانی امن برای تروریست ها، شریک فعال تجاری، بازرگانی و انرژی برای اسلام آباد خواهد بود.
۴- اتفاق نظر و توافق با شرکای منطقه ای و بین المللی؛ مذاکره با همسایگان، منطقه و جهان اسلام باعث ارایه تضمین های متقابل در زمینه عدم تعارض بین این کشورها و افغانستان خواهد شد.
۵- گفت وگو با غرب و سازمان های بین المللی؛ هدف دولت افغانستان تعامل با اتحادیه اروپا، کشورهای اروپایی، سازمان ملل، بانک جهانی و سایر شرکای افغانستان و طراحی و اجرای برنامه های جامع توسعه است که می تواند کشور را در مسیر توسعه بلند مدت قرار دهد.
۶- تقویت نهادها و موسسات در سطح ملی. صلح پایدار که احتمالا با تلاش های ذکر شده در بالا محقق می شود، افغانستان باید به تقویت حکومت جمهوری اسلامی، قدرتمند ساختن نیروهای امنیتی و دفاعی ، بهبود حاکمیت و مبارزه با فساد ادامه دهد.
۷- حل مشکلات در همه بخش ها و مناطق کشور. هر یک از مناطق افغانستان مشکلات خاص خود را دارند که باید شناسایی و حل فصل شوند.
انتهای پیام/