به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، سوره علق یا إِقرأ نود و ششمین سوره قرآن است و در جزء سی‌ام آن قرار دارد.
سوره علق ۱۹ آیه، ۷۲ کلمه و ۲۸۸ حرف دارد و از نظر حجم جزو سوره‌های مفصلات (دارای آیات کوتاه)، از سوره‌های کوچک قرآن و جزو چهار سوره سجده‌دار (عَزائِم) قرآن است.
آیه آخر آن سجده واجب دارد؛ در هنگام قرائت (با صدا) یا شنیدن این آیه فرد باید سجده کند. این سوره‌ها احکام خاص خود را دارند و فرد نمازگزار نمی‌تواند یکی از این سوره‌ها را بعد از حمد قرائت کند.
بر اساس روایات به نقل از امام صادق (ع)؛ هر کس سوره علق را بخواند، در قیامت همچون کسی است که با شمشیر در راه خدا همراه پیامبر خدا جهاد کرده است. همچنین از رسول خدا (ص) نقل شده است که هرکس سوره اقرأ را بخواند، مانند آن است که همه سوره‌های مفصل را خوانده است. ایمنی از غرق شدن در دریا، ایمنی از بلایا در سفر و حفظ اموال از آفات و سرقت از جمله خواصی است که برای خواندن این سوره ذکر شده است.
فایل صوتی تلاوت سوره علق با صدای محمد منشاوی
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خدای بخشاینده مهربان
اقْرَ‌أْ بِاسْمِ رَ‌بِّکَ الَّذِی خَلَقَ ﴿١﴾
بخوان به نام پروردگارت که آفرید (۱)
خَلَقَ الْإِنسَانَ مِنْ عَلَقٍ ﴿٢﴾
انسان را از عَلَق آفرید (۲)
اقْرَ‌أْ وَ رَ‌بُّکَ الْأَکْرَ‌مُ ﴿٣﴾
بخوان و پروردگار تو کریم‌ترین کریمان است (۳)
الَّذِی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ ﴿٤﴾
همان کس که به وسیله قلم آموخت (۴)
عَلَّمَ الْإِنسَانَ مَا لَمْ یَعْلَمْ ﴿٥﴾
آنچه را که انسان نمى‌دانست بتدریج به او آموخت (۵)
کَلَّا إِنَّ الْإِنسَانَ لَیَطْغَىٰ ﴿٦﴾
حقا که انسان سرکشى مى‌کند (۶)
أَن رَّ‌آهُ اسْتَغْنَىٰ ﴿٧﴾
همین که خود را بى‌نیاز پندارد (۷)
إِنَّ إِلَىٰ رَ‌بِّکَ الرُّ‌جْعَىٰ ﴿٨﴾
در حقیقت بازگشت به سوى پروردگار توست (۸)
أَرَ‌أَیْتَ الَّذِی یَنْهَىٰ ﴿٩﴾
آیا دیدى آن کس را که باز مى‌داشت (۹)
عَبْدًا إِذَا صَلَّىٰ ﴿١٠﴾
بنده‌اى را آنگاه که نماز مى‌گزارد؟ (۱۰)
أَرَ‌أَیْتَ إِن کَانَ عَلَى الْهُدَىٰ ﴿١١﴾
چه پندارى اگر او بر هدایت باشد (۱۱)
أَوْ أَمَرَ بِالتَّقْوَىٰ ﴿١٢﴾
یا به پرهیزگارى وادارد براى او بهتر نیست؟ (۱۲)
أَرَ‌أَیْتَ إِن کَذَّبَ وَ تَوَلَّىٰ ﴿١٣﴾
و باز آیا چه پندارى که اگر او به تکذیب پردازد و روى برگرداند چه کیفرى در پیش دارد؟ (۱۳)
أَلَمْ یَعْلَم بِأَنَّ اللَّـهَ یَرَ‌ىٰ ﴿١٤﴾
مگر ندانسته که خدا مى‌بیند؟ (۱۴)
کَلَّا لَئِن لَّمْ یَنتَهِ لَنَسْفَعًا بِالنَّاصِیَةِ ﴿١٥﴾
زنهار اگر باز نایستد موى پیشانى او را سخت بگیریم (۱۵)
نَاصِیَةٍ کَاذِبَةٍ خَاطِئَةٍ ﴿١٦﴾
همان موى پیشانى دروغزن گناه پیشه را (۱۶)
فَلْیَدْعُ نَادِیَهُ ﴿١٧﴾
بگو تا گروه خود را بخواند (۱۷)
سَنَدْعُ الزَّبَانِیَةَ ﴿١٨﴾
بزودى آتشبانان را فرا خوانیم (۱۸)
کَلَّا لَا تُطِعْهُ وَ اسْجُدْ وَ اقْتَرِ‌ب ۩ ﴿١٩﴾
زنهار! فرمانش مبر و سجده کن و خود را به خدا نزدیک گردان (۱۹)
انتهای پیام/