وی افزود: ساختار روایی نمایش بر مبنای دیالوگهایی بنا شده که اقشار متفاوت از خانوادههای یهودی با اندیشههای متفاوت در تلاش هستند تا تاریخ را از گذشتههای بسیار دور تا زمان حاضر با تفسیر شخصی خود برای نسل دختری شان روایت کنند.
اسفندریاری درباره تاثیر نمایش «هفت کودک یهودی» بر مخاطبان اظهار کرد: ما در دیالوگ نویسی و نمادپردازی سعی کردیم تا نزدیکترین تقریر از دین یهود را در نظر بگیریم و این حاصل چند سال مطالعه در زمینهی یهودشناسی و تطبیق آیههای تورات و روایت اسلامی قرآن و مشاورهی کارشناسان مختلف است.
این کارگردان در خصوص هدف خود برای اجرای این نمایش بیان کرد: سختترین قسمت کار ما به تصویر کشیدن برنامه ریزی صهیونیسم که اعتقادات یهودیان را در تمام جهان تحت شعاع قرار داده و آنها را مجبور به مهاجرت سرزمین موعود میکند، بوده است.
اسفندریاری تصریح کرد: در ابتدا یهودیان با هر عقیدهای به این جنبش پیوستند و پس از مدتی که اختلافات عقیدتی در آنها بروز کرد، به شاخههای دیگری مانند صهیونیسم مذهبی، صهیونیسمسوسیال و صهیونیسم تجدیدنظر طلب تقسیم شدند. ما باید به سادگی و ظرافت این دو یعنی عقیدهی یهودیان به نبوت حضرت موسی (ع) و همچنین پروتکلهای صهیونیسم که با نژادپرستی افراطی که دین یهود را دستمایه سیاستهای خود قرارداده از هم تفکیک میکردیم. وی ادامه داد: خوشبختانه در پیش نمایشهای این نمایش که برای طیفهای مختلف اقلیتی و سیاسی داشتیم توانستیم توجه مخاطب و کارشناسان را جلب کنیم و امیدواریم در ادامهی راه مخاطب عام و فرهیختهی تئاتر نیز به راحتی متوجه این امر و مسئولیت در برابر این موضوع مهم بشود.
وی با بیان اینکه سعی کردیم در اپیزودهای مختلف از شیوهی کلاژ و گاهی فضای همزمان استفاده کنیم گفت: این شیوه بدین دلیل انجام شده که بیشترین تأثیر را به صورت فشرده بنابر اقتضای دوره تاریخی و امکانات موجود با ترکیب تکنیکهای مختلف تئاتری با بیان رئالیستی و در فرم (اکسپرسیونیستی، گروتسک، پرفورماتیو و ...) توامان داشته باشیم تا برای مخاطب عام که با نشانهها و نمادگراییهای بسیار یهودی آشنا نیست قابل درک و همزمان حس شدنی باشد.
این کارگردان تئاتر با اشاره به انتخاب اسم «هفت کودک یهودی» برای نمایش افزود: هفت کودک یهودی نام یک نمایشنامه انگلیسی کوتاه ده دقیقهای به همین نام است که اولین بار در تئاتر رویال کورت لندن به اجرا در آمده است و ما بر اساس همان نسخهی اصلی با دراماتورژی و بازنویسی متن جدید تقریبا از ۵۰ درصد دیالوگهای نسخهی اصلی استفاده نموده و چند برابر آن به دیالوگها افزوده و توانسته ایم یک نمایش کوتاه ۱۰ دقیقهای را به ۶۵ دقیقه تبدیل و بازتولید کنیم.
وی اظهار کرد: از آنجا که من این نمایش را سال ۹۲ با یک سبک اجرایی و بازیگران متفاوت اجرا کرده بودم بهترین عنوانی که توانستیم انتخاب کنیم بازآفرینی بود.
اسفندیاری درباره انتخاب بازیگران برای نمایش «هفت کودک یهودی» بیان کرد: مهمترین معیاری که برای انتخاب بازیگران در نظر گرفته شده بود برخورداری از اخلاق حرفهای نه به معنای تعداد اجرا و رزومه کاری بلکه به معنای واقعی کلمه با پشتکار و جسارت و نظم بوده است.
وی افزود: در میان بازیگران افرادی با بیشینهی تئاتری طولانی و همچنین چند کار اولی داریم، اما تمام تلاش ما در تمرینات این بوده که توازن و انسجام را در همهی بخشیهای اجرا برقرار نماییم و تا جایی پیش رفتیم که بیشتر بازیگران ما توانایی ایفای نقش کارکترهای مختلف نمایش را دارند و حتی میتوانند به صورت یک تک گویی به صورت انفرادی اجرا نمایند. در نهایت با یک غربالگری هر بازیگر به مثابه یک چرخدنده جایگاه اصلی خودش را پیدا کرد تا موتور نمایش به حرکت در بیاید.
کارگردان نمایش «هفت کودک یهودی» درباره اجرای مجدد این نمایش گفت:نسخهی اصلی این نمایش را یک بار خودم ترجمه و در جشنواره مونولوگ دانشگاه هنر به اجرا در در آوردم که ماحصل آن سه جایزهی بازیگری و یک کاندیدای بازیگری، جایزهی کارگردانی و تندیس ویژهی آهنگسازی بود.
وی افزود: با توجه به دغدغهی من نسبت به این موضوع همیشه برایم مهم بود که در زمان مناسب این نمایش را به اجرایی کامل و در خور حساسیت مسئله برای تماشاگران به اشتراک بگذارم و چنانچه اگر استقبال مخاطب و حمایتهای ویژهای وجود داشته باشد این نمایش پتانسیل گسترش یافتن و بسط دادن جزئیات را برای اجراهای مجدد دارا باشد.
کارگردان نمایش هفت کودک یهودی با اشاره به دلیل خود برای انتخاب مکان نوفل لوشاتو اظهار کرد:این روزها بیشتر از ۱۰۰ نمایش به صورت روزانه در تهران به روی صحنه میرود که کمتر از تعداد انگشتان سالنهای دولتی وجود دارد و از کارگردانهای جوان با مدتهای طولانی در صف اجرا حمایت میکنند.
وی افزود: با پیشنهاد تهیه کنندگان آقایان سعید دهقانی و رضا ابراهیمی که دغدغه مندانه بسیار همراه این پروژه بودند و هستند، تصمیم گرفتیم وقت خود را پشت صف سالنهای دولتی تلف نکنیم و پس از رایزنی با چند سالن خصوصی، عمارت نمایشی نوفل لوشاتو بیشترین همکاری را با ما داشته و ما هم وقت را تلف نکرده و با برنامه ریزی دقیق با آرامش کار را به مرحلهی اجرا رساندیم.
اسفندیاری درباره مشکلات گریبانگیر تئاتر مخصوصا مشکلات نمایش «هفت کودک یهودی» گفت:قطعا اولین چالش هر فعالیت هنری تأمین سرمایه برای ارائه اثر و پس از آن معیشت هنرمندان است. اما با دست روی دست گذاشتن هم نمیتوان کاری را پیش برد. از نظر من هنر در ایران هنوز صنعتی نشده است به عبارت دیگر هنرمندان ما هنوز اصول بازاریابی و پرزنت کردن خود را فرانگرفته اند که این مسئله باید با ارائهی واحدهای دانشگاهی همچون مدیریت تولید و اقتصاد هنر برطرف شود.
وی ادامه داد: خوشبختانه به یاری خدا ما در این زمینه با مدیریت صحیح سرمایه شخصی تهیه کنندگان توانستیم بدون اینکه در کیفیت کار تأثیر محسوسی داشته باشد هزینههای تولید را تا ۵۰ درصد کاهش دهیم. اما قطعا حمایت از تئاتر وظیفهی شهرداریها و نهادهایی است که در زمینهی فرهنگ و هنر فعالیت میکنند.
کارگردان نمایش «هفت کودک یهودی» درباره تمرینات خود قبل از اجرای این نمایش بیان کرد:کلید خوردن تمرینات این نمایش از ابتدای اردیبهشت ماه زده شد که در دوماه ابتدایی بازیگران و عوامل با حساسیتها و دقت به گروه افزوده شدند. پس از تکمیل شدن متن از اوایل مردادماه کار اصلی ما آغاز شد و گروه شکل منسجمی به خود گرفته و به طور میانگین ۴ روز در هفته به مدت ۵ ساعت ادامه داشته است.
وی درباره کارهای آتی خود در حوزه تئاتر گفت: از دو سال پیش جرقههای تولید یک نمایش موزیکال به نام «پرومته در زنجیر» به نویسندگی سهند خیرآبادی زده شده و ما تمرینات را با یک گروه ۸۰ نفره از بازیگران به مدت ۹ ماه فشرده آغاز کرده ایم. اما به دلیل عدم تأمین سرمایه، این پروژه فعلا در وضعیت استندبای میباشد که برنامه ریزیهای اجرای آن در سال آینده در حال انجام است. همچنین نمایش «سه زن ابر مرد» و موزیکال «ایزد الهه ایست» در چشم انداز کوتاه مدت اجراهای من میباشد.
گفتنی است نمایش هفت کودک یهودی به کارگردانی مصطفی اسفندیاری، تهیه کنندگی سعید دهقانی و رضا ابراهیمی، با هنرمندی رخساره شجاع الدّین، سعید دهقانی، یوکابد موسوی، میلاد اتابکی، حسین ابراهیمی، سعید شایق، سمیه کرمی، سارا نعیمی، الیکا فلکی، رویا بیگی، پریا شیوندی، عاطفه نصرآبادی و محمد میرزاده هر شب ساعت ۱۸:۰۰ به مدت یک ساعت و پنج دقیقه از تاریخ ۲۸ مهر تا ۲۴ آبان ماه در سالن شماره ۱ عمارت نوفل لوشاتو به روی صحنه میرود.
انتهای پیام/