برای ساخت کلاه فضانوردان، از طلا استفاده می‌شود، زیرا طلا اشعه فرابنفش را منعکس و همزمان اجازه می‌دهد که نور خورشید به داخل بتابد و در نتیجه فضای داخل کلاه روشن، اما خنک باقی می‌ماند.
تراکم توده استخونی فضانوردان تا اندازه زیادی کاهش پیدا می‌کند که وقتی به زمین بازمی‌گردند تا مدتی قادر به راه رفتن به طور عادی نیستند. این فضانوردان در طول سفر یک ساله خود به فضا، ۱۲ تا ۲۴ درصد تراکم استخوانشان از دست می‌دهند.
در فضا بدون گرانش، بدن به طور مداوم عرق می‌کند، هرچند که لباس فضانوردان به خوبی بدن آن‌ها را خنک نگه می‌دارد، اما نمی‌توانند جلو عرق کردن را بگیرند. همچنین به دلیل نبود گرانش، عرق فضانوردان نه می‌چکد و نه تبخیر می‌شود.
بیشتر بخوانید: انسان در آستانه اثبات امکان سفر در زمان/ کرم چاله‌ها در فضا شناسایی می‌شوند
انتهای پیام/