صابری با اشاره به اینکه پراکندگی شغلی در کشور ما محدود است و بسیاری از مشاغل نیز اشباع شده‌اند، افزود: طی دوازده سال تحصیل در مدرسه، هیچگونه اطلاعاتی به دانش آموز داده نمی‌شود که دانش آموزان بتوانند در جوانی آفرینش شغلی داشته باشد.
او ادامه داد: این وضعیت باعث می‌شود تا دانش آموزان درس گریز و درس زده شوند.
صابری افزود: البته همین شیوه آموزشی دانش آموزان را نیز پر توقع بار می‌آورد چرا که دانش آموزان تصور می‌کنند اگر دروس را به خوبی حفظ کنند در آینده شغلی ایده آل خواهند داشت، اما در واقعیت این طور نخواهد بود.
استاد دانشگاه تربیت مدرس با بیان اینکه فرار دانش آموزان از مدرسه به طور معمول از سال اول متوسطه شروع می‌شود، ادامه داد: این زمان دقیقا زمانی است که دانش آموزان نیازمند گرفتن اطلاعات جدید در مورد مشاغل هستند، ولی ذهنشان با مطالب آموزشی کهنه‌ای که طی دهه‌های گذشته تدریس شده پر می‌شود.
صابری با اشاره به اینکه طی سال‌های گذشته طرح‌های ۶.۳.۳ و طرح‌های دیگر در پایه‌های مختلف به اجرا در آمده، گفت: با وجود این تغییرات تنها چهارچوب‌ها عوض می‌شود و خبری از تغییر محتوا و مواد آموزشی نیست.
او افزود: حتی در این طرح‌ها رنگ و شکل کتاب‌های درسی نیز به روز‌تر می‌شود هرچند مطالب داخل کتاب برای سال‌ها پیش است.
صابری در پایان گفت: مؤلفان کتاب‌های درسی بهتر است به جای مطالب کهنه آموزشی، مطالب جدیدتری را وارد چرخه آموزش کنند تا هم دانش آموز از مدرسه گریزان نشود و هم در آینده مشاغل بهتری را ایجاد کنند.
انتهای پیام/