به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، تیم ملی بعد از دو برد آسان برابر هنگ کنگ و کامبوج به منامه رفت، اما بازی در بحرین برابر تیم ملی این کشور باز هم برای ایران تبدیل به یک چالش شد و در نهایت تیم ملی بدون امتیاز از زمین خارج شد.
بعد از این بازی نقد‌های متفاوتی از سوی کارشناسان نسبت به عملکرد تیم ملی، بازیکنان و تصمیمات سرمربی تیم مطرح شد؛ محمدنصرتی بازیکن سابق تیم ملی ایران و سرمربی حال حاضر تیم گل ریحان البرز نسبت به انتقاد‌هایی که به برخی تصمیمات ویلموتس و بازی تیم ملی می‌شود واکنش نشان داد:
- ۴-۲-۳-۱ همان روشی است که کارلوس کی روش در تیم ملی استفاده می‌کرد. تا زمانی که سعیدعزت اللهی سرحال بود او یکی از ارکان تیم کی روش به حساب می‌آمد و در کنارش امید ابراهیمی، احسان حاج صفی و یا بازیکنان دیگر را به میدان می‌فرستاد. در زمان سرمربی پرتغالی مقابل این دو هافبک دفاعی اشکان دژاگه، مسعود شجاعی و کریم انصاری فرد به تناوب بازی می‌کردند. در این روش جهانبخش و طارمی وینگر‌های راست و چپ بودند و سردار آزمون در پست شماره ۹ بازی می‌کرد. اما از زمانی که ویلموتس آمد با وجود اینکه آرایش پایه تیم ما تغییر نکرده و هنوز ۱-۳-۲-۴ بازی می‌کنیم، ولی پست بعضی نفرات تغییر کرده است.
کریم انصاری فرد در زمان کی روش در پست شماره ۱۰ بازی می‌کرد نمونه اش در جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه که او پشت مهاجم اصلی بازی می‌کرد. ویلموتس، اما با توجه به هوشی که داشت و با توجه به اینکه سردار خودش علاقمند است در پست شماره ۱۰ بازی کند و توانایی هایش در این پست بیشتر به کار می‌آید او را یک خط عقب آورد. من با کریم انصاری فرد همبازی بوده ام و تا حدودی از او شناخت دارم و می‌دانم که او در پست شماره ۹ بهتر می‌تواند بازی کند. او بازیکنی است که می‌تواند بین خطوط و دفاع حریف جاگیری کند و ضربات آخر را هم خوب می‌زند. با توجه به استارت اولیه که کریم در آن کمی بهتر از سردار است، در این پست می‌تواند موفق‌تر باشد. سردار در این پست آزادی عمل بیشتری دارد، از هافبک‌ها و مدافعان توپ می‌گیرد و به کناره‌ها می‌دهد؛ در مقاطعی هم کریم دیوار می‌شود و با او یک و دو می‌کند.
-نقدی بعد از بازی تیم ملی درباره عملکرد تیم دیده بودم که فکر می‌کنم نقد درستی نبود (اشاره به نقد جلال چراغپور کارشناس فوتبال ایران که نقدی با تیتر ۷ اشتباه ویرانگر ویلموتس را بعد از بازی در ورزش ۳ منتشر کرد.) من فکر می‌کنم که استفاده از محبی در این بازی از سوی ویلموتس اشتباه نبود. محبی بازیکنی است که می‌تواند پیشرفت کند و در جریان بازی هم دیدیم که او و طارمی بار‌ها جایشان را با همدیگر عوض می‌کردند. این اتفاقی است که زمان کی روش هم رخ می‌داد، اما در بازی برابر بحرین این حرکت را بیشتر دیدیم.
-در خط هافبک تیم ملی و در سال‌های آخر کی روش از احسان حاج صفی در پست هافبک دفاعی استفاده کرد و من هم با توجه به اینکه با احسان همبازی بوده و از او شناخت دارم می‌دانم که او دوست دارد در پست هافبک میانی بازی کند تا اینکه مثل ابتدای حضورش در تیم ملی در وینگر چپ یا دفاع چپ بازی کند. احسان در هافبک میانی روی دست هافبک دفاعی بازی بهتری انجام می‌دهد و می‌تواند از کناره‌ها به خط حمله اضافه شود. تنها موقعیت تیم ملی در نیمه اول نیز روی همین حرکت حاج صفی به دست آمد. نکته، اما اینجا است که خواندم کارشناس محترم خرده گرفته بود که چرا حاج صفی در این پست بازی می‌کند.
-درباره ورود نوراللهی به جای امید ابراهیمی هم باید بگویم شاید امید در شرایط مسابقه نبود. او در بازی با کامبوج هم کم بازی کرد و شاید تغییر تیمی که در این فصل داشته او را کمی از آن شرایط مطلوب دور کرده باشد. از طرفی نوراللهی در بازی قبلی گل زده بود و روحیه و اعتماد به نفس خوبی داشت. ضمن اینکه او توانایی‌های تهاجمی بیشتری از ابراهیمی دارد.
-خط دفاعی ما به غیر از صحنه پنالتی یک اشتباه دیگر هم داشت که در آن صحنه مهاجم بحرین با بیرانوند تک به تک شد. ولی چیزی که هست هم کنعانی زادگان و هم سیدمجید حسینی از نظر تجربی پایین هستند. این پست حساسی است و الان در دنیا بازیکنان گرانقیمتی در دفاع وسط بازی می‌کند. آن طور که من شنیدم پورعلی گنجی قبل از بازی دچار مشکلاتی شده و نتوانست بازی کند و در نهایت سیدمجید در ترکیب قرار گرفت. البته مجید حسینی روند پیشرفتش صعودی بوده و در تیم باشگاهی اش هم فیکس بازی می‌کند. او البته باید با تجربه‌تر عمل کند و به نظر من نباید در صحنه پنالتی او پا می‌انداخت. در واقع بازیکن حریف با زرنگی از او پنالتی را گرفت. من فکر می‌کنم که پورعلی گنجی که در چند سال اخیر مدافع ثابت تیم ملی بوده، می‌تواند نفر اصلی این خط باشد و شاید در کنار کنعانی زادگان بهترین زوج باشند. به نظر من مجید حسینی باید کمی قدرت بازی‌خوانی اش را بالاتر ببرد.
-احساس من این است که بعد از دو برد برابر کامبوج و هنگ کنگ کمی بچه‌ها انگیزه لازم را برای این بازی نداشتند. بازیکنان تیم ملی باید بدانند که تیم‌های حاشیه خلیج فارس بازی با ایران برایشان مثل بازی در برابر قهرمان جهان است و همین باعث شده که کار ما مقابل این تیم‌ها همیشه سخت باشد. از طرفی بحرینی‌ها به اصطلاح فوتبالی‌ها چرک فوتبال بازی می‌کنند تا به نتیجه دلخواه‌شان برسند. وقت می‌کشند، الفاظ رکیکی به کار می‌کردند و دست به هر کاری می‌زنند. ما تیم اول آسیا هستیم و اگر بخواهیم چنین حریفانی را دست کم بگیریم به مشکل می‌خوریم. بحرین یک نمونه از عراق بود و این شکست می‌تواند تجربه خوبی برای بازیکنان تیم ملی باشد.
منبع: ورزش سه
انتهای پیام/