در این راستا محققان کشور ربات‌هایی را طراحی و عرضه کردند. این ربات به بیماران با آسیب عملکردی در اندام فوقانی جانبازان و یا افرادی که دست آنها به دلایل مختلف در حرکت مفاصل شانه، آرنج و مچ ناتوان شده و یا بازه حرکتی آن محدود شده است، کمک خواهد کرد.
بیمار با پوشیدن ربات و حرکت دست، دستگاه مسیر حرکت را تشخیص و ادامه حرکت را انجام خواهد داد. این عمل باعث تحریک اعصاب و جلوگیری از تنبل شدن عضلات درگیر می‌شود و به مرور زمان باعث افزایش بازه حرکتی شانه، آرنج و مچ فرد خواهد شد.
این ربات دارای مدهای "بازگرداندن قدرت عضله"، " بازیابی دامنه حرکتی" و " باز آموزی حرکتی" طراحی شده است.
در مد بازگرداندن قدرت عضله، ربات با حرکت دست فرد مقابله می‌کند به طوری که هر چه فرد دست خود را بیشتر حرکت دهد، قدرت مخالفت ربات بیشتر شده و فرد با رها کردن دست خود، ربات دست آن را به نقطه ابتدایی بازه آورده و مجددا منتظر حرکت دست فرد می‌شود.
در مد "بازیابی دامنه حرکتی" نیز با درجه کمی از حرکت دست در راستای مفصل آرنج و مچ، ربات مسیر حرکت را تشخیص داده و ادامه حرکت را انجام می‌دهد و با کمی مقاومت در برابر حرکت، ربات باز می‌ایستد.
از آنجایی که حرکات مداوم مفصل موجب کاهش خشکی و بهبود خون رسانی و ترمیم غضروف می‌شود این عمل به مرور باعث افزایش بازه حرکتی آرنج و مچ دست بیمار می‌شود.
در مد "باز آموزی حرکتی"، با توجه به طراحی نوین سیستم کنترل با ترکیبی از سنسورهای موقعیت، گشتاور و سیگنال عضلانی، این ربات با گرفتن حرکت بیمار، عضله‌های مورد نظر را منقبض کرده و از این طریق موجب می‌شود که فرد حرکت را صحیح انجام دهد.
این مد علاوه بر باز آموزی عضلانی می‌تواند در تقویت عضلانی با دقت بیشتر و در پی آن بهبود دامنه حرکتی نیز موثر باشد.
منبع: ایسنا
انتهای پیام/