او خطبه حضرت زینب (س) را دقیق، شفاف و پر معنی توصیف کرد و افزود: حضرت زینب (س) در این خطبه، شخص یزید به عنوان خلیفه را مورد خطاب قرار می‌دهد و او را مسئول اصلی و آمر به قتل امام حسین (ع) و هتک کننده حرمت رسول خدا (ص) و اهل بیتش معرفی می‌نماید.
این پژوهشگر تاریخی با تاکید بر اینکه چهره مخوف و اعمال شنیع و جبروت پوشالی یزید هیچگاه مانع از صراحت لهجه حضرت (س) نشد، اظهار کرد: شگفت انگیز آن است، که دختر بزرگوار امیرمؤمنان (ع) آنگونه یزید را توبیخ و تحقیر نمود و حتی او را «زاده هند جگرخوار» خواند!
سلمانی عبیات بیان داشت: حضرت زینب (س) انگشت روی گناهی گذاشت که راه توجیه برای یزید بست، آنجا که فرمود: «ای فرزند آزادشدگان! آیا این از عدل توست که زنان و کنیزان خویش را در پرده قرار دهی، اما دختران پیامبر را به عنوان اسیر در مجلس نامحرمان حاضرسازی؟!»
این نویسنده تاریخ عاشورا این خطبه را زمینه بیداری اهل شام دانست و ادامه داد: خطابه حضرت زینب (س) حکومت دمشق را دچار مشکلات سختی نمود، زیرا که همواره مردم شام تنها یک دیدگاه و آن هم دیدگاه و سخنان امویان را شنیده بودند.
سلمانی عبیات با بیان اینکه حضرت زینب (س) در این خطابه، هم جنایت‌های یزید را آشکار کرد و هم به گفت: از جفای روزگار است بر من که مرا در شرایطی قرار داده است که با تو سخن بگویم، هرچند تو کوچک‌تر از آنی؟!، اذعان داشت: حضرت زینب (س) در حالی خطبه را ایراد کرد که قلبش داغدار عزیزانش بود، بازوهایش بسته بودند و سر بریده امام حسین (علیه السلام) در میان تشت در برابرش قرار داشت و شخصیت‌های کشوری و لشکری یزید در مجلس حضور داشتند.
انتهای پیام/گ