سالانه تعداد زیادی از گردشگران برای گرفتن عکس و شرکت در فعالیتهای سنتی مانند سوارشدن بر گاوها از قبیله کایان واقع در این ایالت بازدید میکنند. تاکنون اظهار نظرهای فراوانی درباره این سنت قدیمی ارائه شده است؛ برخی میگویند این حلقههای برنجی در گذشته برای حفاظت در برابر حملات ببرها استفاده میشده است. اما قدیمیترها نظر دیگری دارند؛ طبق گفته مولون ۸۸ ساله از زنان قدیمی قبیله، این حلقهها جنبه تزئینی داشته و زنان قبیله از آن برای زیباتر شدن استفاده میکردند، چیزی که در حال حاضر دیگر کاربردی ندارد.
او در توصیف سنت استفاده از حلقههای برنجی میگوید: در زمان من، زنان بدون حلقههای گردن زیبا نبودند. اما اکنون، آنها فکر میکنند بدون آنها زیبا به نظر میرسند. این حلقهها که حدود ۱۰ کیلوگرم وزن داشتند، به دلیل وزنی که داشتند در سنین پایین مثلا ۹ سالگی، بسیار ناراحتکننده بودند و آویختنشان چند ساعت زمان میبرد.
مولون در ادامه از حس و حال خود در زمان استفاده از این حلقهها میگوید: «حلقهها مرا خفه میکرد و غذا خوردن را برای مشکل کرده بود. مجبور بودم برای غذا خوردن گردن خود را دراز کنم اما به مرور به آن عادت کردم و این حلقهها تا لحظه مرگ همراه من است.»
اما رایجترین نظریه درباره این سنت، همان نظریه زیبایی و ثروت است و معمولا دختران خانوادههایی که در از تمکن مالی بیشتری برخوردار بودند از این حلقهها استفاده میکردند. در جایی دیگر زنان برای آنکه شبیه اژدها به نظر برسند از این حلقهها استفاده میکردند. البته به مرور این سنت به فراموشی سپرده شد و در حال حاضر تعداد معدودی از افراد از این حلقهها استفاده میکنند. همین امر این روستا را تبدیل به یکی از جاذبههای توریستی کرده است.
تصاویر زیر مربوط به زنان قبیله کایان است؛
انتهای پیام/