«مندی مک گرگور» رئیس پلیس و امنیت جامعه برای حمل و نقل لندن به تازگی افسرانی را مأمور کرده است که به صورت مخفی در مترو‌های این شهر تردد کنند و جرایم مرتبط با آزار و اذیت جنسی را گزارش کنند.
مک گرگور در این خصوص اعلام کرد: ما می‌دانیم که مجرمان در هر شهری وسایل حمل و نقل عمومی را به عنوان محلی برای ارتکاب جرائم خود هدف قرار می‌دهند. قطار‌های شلوغ به مجرمان این اجازه را می‌دهد که شناسایی نشوند، زیرا می‌توانند علت اقدام خود را حرکت وسیله نقلیه اعلام کنند. ممکن است زنان ندانند که چه کسی آن‌ها را مورد آزار و اذیت جنسی قرار داده است بخصوص در ساعت‌های شلوغ. این زنان حتی ممکن است به خاطر حس خجالت به این مسئله واکنشی نشان ندهند.
در سال ۲۰۱۷، متروی لس آنجلس یک بازه زمانی ۲۴ ساعته را برای گزارش آزار و اذیت جنسی در داخل مترو تعیین کرد. همچنین متروی ونکوور این امکان را برای مسافران مهیا کرده است که چنین مواردی را با ارسال پیامک به پلیس گزارش کنند.
در شهر هانوی ویتنام، ۱۰۰۰۰ زن هر ماه با اتوبوس در داخل شهر تردد می‌کنند و ۴۰ درصد آن‌ها اعلام کرده‌اند که هرگز در داخل این اتوبوس‌ها احساس امنیت نمی‌کنند. در داخل این اتوبوس‌ها تلفن همراه دختران دزدیده می‌شود و دختران جوان مورد آزار و اذیت جنسی قرار می‌گیرند.
بر اساس گزارش رویترز/یوگاو در سال ۲۰۱۴، در مکزیکو سیتی ۶۴ درصد زنان اعلام کرده‌اند که مورد آزار و اذیت جنسی قرار می‌گیرند. در هند --که در سال ۲۰۱۲ با آزار جنسی و قتل یک دختر ۲۳ ساله در اتوبوس در حال حرکت مورد توجه جهانی قرار گرفته بود-- واگن‌هایی مخصوص بانوان در مترو‌های این کشور تعبیه شده است. مالزی هم اتوبوس‌ها و قطار‌هایی را با رنگ صورتی برای تردد بانوان فراهم کرده است.
گزارش سال ۲۰۱۸ برنامه بین المللی NGO نشان داد آزار و اذیت جنسی یکی از خطرات امنیتی شماره یکی است که دختران جوان سراسر جهان با آن مواجه هستند. شهر لیما، پایتخت پرو در آمریکای جنوبی به عنوان خطرناک‌ترین شهر برای زنان و شهر استکهلم، پایتخت سوئد به عنوان کم خطرترین شهر برای آن‌ها انتخاب شده است.
انتهای پیام/
حالا ما عقب افتاده بودیم اگر بودیم چرا الان دارن همون کارها رو انجام میدند