کارگران با خصوصی سازی مالکیت آذراب مخالفند و می‌گویند خصوصی سازی شرکت‌های مادر غیر قانونی بوده و آذرآب که صنعتِ صنعت ساز است و در عراق، سوریه و لبنان کار کرده و از نظر فناوری و نیروی متخصص در منطقه تک است نباید خصوصی می‌شد و باید برگردد به دولت؛ خصوصی سازی صنایع مادر تخلف است و دولت باید ضمن حفظ مالکیت کارخانه مدیریت این صنعت را خصوصی کند و الان اگر دولت اراده کند آذرآب روی پای خودش بایستد، این شرکت هرگز زمین نخواهد خورد وشرکت‌های بزرگی که نفوذ داشته و توان گرفتن پروژه دارند می‌توانند آذرآب را رو بیاورند.
سال ۸۱ که آذرآب به بخش خصوصی واگذار شد مشکل این کارخانه هم شروع شد، در آذرآب بر خلاف هپکو، سهامدار اصلی بانک دولتی کشاورزی است و قرار بود ۷ مهر سهام را بفروشد، ولی در آخرین لحظات از ارایه سهام خودداری کرد.
آذرآب شیر‌های سر چاه‌های پالایشگاه نفت و گاز را می‌سازد و هیچ پالایشگاه، پتروشیمی، نیروگاه، سد و کارخانه سیمانی در ایران نیست، مگر آنکه رد پای متخصصان آذرآب در آن هست.
آذرآب یک شرکت تحریم شکن است که تحریم بنزین را شکست و با ساخت پروژه زیردریایی و پروژه‌های سری کشور بعد از قرارگاه سازندگی خاتم الانبیاء، دومین مجموعه‌ای بودکه در لیست سیاه تحریم‌های آمریکا قرار گرفت.
کارگران می‌گویند رکود آذراب در حالی است که عراق، سوریه و افعانستان پروژه‌های زیادی برای آذرآب دارد، ولی شرکت‌های آلمانی در عراق جولان می‌دهند.
انتهای پیام / ج