وی افزود: بعد از اینکه شرکت‌کنندگان آثار و ایده‌ها را ارسال کردند، چهار ماه وقت داریم. امیدواریم بتوانیم در یک ماه آخر، کارگاه‌هایی را در محل جشنواره (تپه‌های عباس آباد) برگزار کنیم.
دبیر هشتمین دوسالانه ملی مجسمه سازی تهران درباره تفاوت این بینال با سمپوزیوم‌ها و دوسالانه مجسمه‌های شهری اظهار کرد: مهمترین ویژگی دوسالانه‌های شهری این است که آثار برای شهر تولید می‌شوند و باید المان‌هایی مانند ماندگاری در فضای محیطی و ارتباط گیری با مردم در تولید آن‌ها رعایت شده باشد. نکته دیگر این است که مجسمه‌های شهری نوعی از هنرهای کاربردی هستند، اما بینال‌های تخصصی به هنرهای زیبا می‌پردازد.
بیشتر بخوانید؛ فراخوان هشتمین دوسالانه ملی مجسمه سازی تهران منتشر شد
وی در پاسخ به اینکه آیا منظورتان این است که آثار این بینال جزو هنرهای تزئینی هستند، گفت: به نظرم تزئین هم یک نوع کاربرد است؛ هنر به صورت مجرد می‌تواند روی پای خودش بایستد و بعد از ساخته شدن باید مفهوم آن را دریافت کرد. تفاوت بینال مجسمه با هنر شهری آزادی عمل هنرمند است. او با فکر خود اثر تولید می‌کند و ما بعد از آن به اندیشه و مفهومش پی می‌بریم.
بخشی افزود: تصمیم داریم برای آگاهی از ذهن هنرمندان، در این چهار ماه سری به محل زندگی و آتلیه کاری آن‌ها بزنیم و از این سوژه‌ها گزارش‌هایی تهیه کنیم؛ به ویژه هنرمندان پیشکسوت که مشتاقیم بدانیم در ذهنشان چه ایده‌های هنری می‌گذرد.
این هنرمند مجسمه ساز در پاسخ به اینکه با توجه به گرانی ابزار و شرایط نامناسب اقتصادی، استقبال از جشنواره را چگونه ارزیابی می‌کنید، بیان کرد: سعی داریم برای تامین ابزار مشارکت‌هایی را از بخش‌های خصوصی، شهرداری و ... دریافت کنیم. مقداری کمک هزینه برای جوان‌تر‌ها در نظر خواهیم داشت که جزئیات آن پس از انتخاب آثار، در جلسه‌ای مشترک با هنرمندان اعلام خواهد شد.
بخشی در پایان گفت: افتتاحیه هشتمین دوسالانه ملی مجسمه سازی تهران روز ۱۶ اسفند سال جاری و مراسم اختتامیه و اهدای جوایز ۱۹ اردیبهشت سال آینده برگزار خواهد شد.
انتهای پیام/