او ادامه داد: مردم محروم کشور اصولا در مناطق کویری ساکن هستند که این مناطق را می توان غنی از مواد معدنی دانست. کار بر روی معادن می‌تواند بهترین فرصت برای ایجاد اشتغال افرادی باشد که ساکن مناطق کویری هستند، اما به دلیل اینکه مطالعات اکتشافی کشور هنوز به صورت کامل و با دقت لازمه صورت نگرفته، این بخش مغفول مانده است.
بیشتر بخوانید: انتخاب ۵ استان کشور برای اجرای طرح توسعه معادن مقیاس کوچک
این کارشناس معدن گفت: میزان حجم بهره‌برداری در بخش حاکمیتی که همان بخش دولتی به شمار می رود زیاد شده است، اما نمی‌توانیم به اسناد گواهی کشف استناد کنیم که بگوید مثلا ذخیره مواد معدنی بر اساس گواهی کشف چقدر است.
دانشور بیان کرد: به دلیل ضعف در مطالعات اکتشافی، گواهی کشف‌های صادره نمی‌تواند ملاکی برای استناد میزان ذخایر معادن باشد، این بحث نیاز به یک سری مطالعات تکمیلی دارد که این مطالعات هرچه دقیق و جامع باشد، به سرمایه گذار بهتر کمک خواهد کرد.
او ادامه داد: در برنامه‌ریزی‌های دولت، معادن کوچک مقیاس همیشه اولویت آخر را دارند و متاسفانه برای حل مشکلات به صورت خیلی ویژه، تخصصی و دقیق از سمت دولت برنامه ریزی و سیاست‌گذاری نمی‌شود. هیچ گاه سیاست‌های حمایتی از این معادن در کشور ما از سمت دولت نبوده، چرا که بیشتر برنامه‌ریزی‌ها برای معادن بزرگ بوده است.
این کارشناس معدن تشریح کرد: به حدی مشکلات باعث سختی کار در معادن کوچک شده که بسیاری از اوقات دولت نقش دست‌انداز و سرعت‌گیر برای معادن کوچک مقیاس داشته و همیشه جلوی حرکت صنعتی شدن آنها را گرفته است.
دانشور بیان کرد: خوب است که معادن ما از سمت سنتی بودن خارج و به سمت صنعتی شدن بروند، یعنی در چرخه تکمیل ارزش افزوده محصولات معدنی قرار بگیرند، معادن کشورمان مخصوصا معادن کوچک مقیاس که عموماً توسط بخش خصوصی اداره می‌شود در کشور ما نو و جوان محسوب می‌شود، یعنی عمر جوانی دارد.
او افزود: معادن سنگ آهن همه از شکل سنتی درآمدند و به سمت صنعتی شدن رفتند و بیشترین پیشرفت در بحث صادرات بوده است چرا که وقتی با داخل کار کردند همیشه با مشکل نقدینگی مواجه بودند.
این کارشناس معدن گفت: بزرگترین مشکل معادن کوچک در فروش محصولات به داخل این است که آنها هیچ وقت پولشان را به موقع پرداخت نمی‌کنند و با کمبود نقدینگی مواجه می‌شوند و به حدی درگیر نقدینگی می‌شوند که به لحاظ روانی تمایلی به اداره کردن آن واحد معدنی‌شان ندارند، در نتیجه صادرات و پرداخت خوب بوده است که این‌ها بخواهند معادن را از شکل سنتی به شکل صنعتی شدن دربیاورند.
دانشور ادامه داد: زمانی که بتوانند پولی خوبی بدهند و هر وقت بتوانند با قیمت‌های دنیا رقابت کنند، آن وقت در واقع می‌توانند تمام ظرفیت تولید داخل را استفاده کنند. کارگری که در معدن کار می‌کند باید یک ماه نه حداقل ۲ ماه حقوق بگیرد اما متاسفانه دیده شده است که تا ۶ ماه حقوقی دریافت نکرده و دچار مشکلاتی شده است.
او افزود: اما نوع خوشبینانه اش را باید در نظر گرفت، به طور مثال در بخش ذوب‌آهن و فولاد کشور به حدی مدیریت خوبی داشت که توانست مشکلات تولیدکنندگان معدنی را حل کند و به موقع پول آنها را پرداخت کند، همچنین به قیمت رقابتی از آنها خرید کند.
این کارشناس معدن تشریح کرد: دولت باید از معادن کوچک مقیاس که به دست بخش خصوصی اداره می‌َشود به گونه‌ای حمایت کند که در مسیر صنعتی شدن قرار بگیرد و باز دولت باید شرایطی را ایجاد کند که محصولاتش را بتواند در یک فضای باز ارائه کند. بدون آنکه بخواهیم دست روی گلویش بگذاریم و بگوییم مثلا این عدد در دنیا این میزان است و علاوه بر اینکه باید پایین‌تر محصولاتت را بدهی حالا حالا هم نباید پولت را بگیری، این یک حرف زور است و هم اکنون به بخش معادن کوچک مقیاس زور می‌گویند.
انتهای پیام/