این پایگاه فضایی می‌تواند با استفاده از دستگاه چاپگر سه بعدی تولید شود. کارشناسان اعلام کرده اند در حدود سال ۳۰۰۰ میلادی با استفاده از منابع طبیعی درون کره ماه پایگاه‌هایی برای زندگی انسان‌ها درون کره ماه ساخته خواهد شد. در آینده انسان‌ها در کره‌ای غیر از زمین به دنیا خواهد آمد و تمدن جدیدی در فضا شکل می‌گیرد.
به گفته کارشناسان خانه‌های فضانوردان در کره ماه درون فضا‌های در بسته قرار دارد و در این شهرک‌های سرپوشیده صد‌ها هزار نفر در آینده به زندگی می‌پردازند.
دانشمندان اعتقاد دارند با توجه به نزدیکی ماه به کره زمین به احتمال فراوان ماه خانه دوم انسان‌ها پس از زمین در سال‌های آینده خواهد بود.
برای سفر به کره ماه و زندگی برروی آن فضانوردان با مشکل‌های فراوان مواجه هستند. مساحت کره ماه حدود ۱۵.۹ درصد از مساحت کل کره زمین (به استثنای مساحت بخش پوشیده شده از آب اقیانوس ها) است.
کره ماه دارای تفاوت‌های منحصربه فردی با کره زمین است. بر سطح کره ماه برخلاف زمین باران نمی‌بارد، در نتیجه انسان‌ها نمی‌توانند به راحتی از آب جمع شده برسطح کره برای تامین منبع آب آشامیدنی و برای دیگر مصارف استفاده کنند.
از نظر تنفس هم، اتمسفر کره ماه فاقد هوای قابل تنفس است. به این جهت لازم است انسان‌ها همواره با تجهیزات کافی بر سطح کره ماه حرکت کنند، اما در صورت ساخت شهرک‌های سرپوشیده و تامین اکسیژن مورد نیاز انسان‌ها می‌توانند بدون نیاز به تجهیزات درون این پایگاه‌ها به زندگی ادامه دهند.
کره ماه برخلاف زمین دارای اکوسیستم زنده برسطح خود نیست که با استفاده از آن انسان‌ها بتوانند به کشاورزی و رشد دام برای مصارف مختلف بپردازند.
یکی دیگر از تفاوت‌های کره ماه با زمین، آسیب پذیر بودن ماه در برابر اشعه‌های کیهانی و توفان‌های خورشیدی به نسبت زمین است.
با وجود تمام این مشکل ها، یکی از هدف‌های انسان مسکونی کردن
کره ماه و سفر به آن برای زندگی است. انسان برای موفقیت در مسکونی سازی کره ماه به مواردی، چون هوا، آب، خوراک و سرپناه ایمن نیاز دارد.
کارشناسان اعلام کرده اند در سال‌های آینده و همزمان با پیشرفت فناوری ها، انسان توانایی تولید اکسیژن در سطح کره ماه را پیدا خواهد کرد. این فناوری گران و پرهزینه خواهد بود، اما با توجه به پیشرفت فناوری‌ها انسان‌ها سرانجام روزی می‌توانند به آسانی در دیگر سیاره‌ها اکسیژن برای زنده ماندن تولید کنند.
در زمینه آب، تا چند دهه پیش، محققان اعتقاد داشتند بر سطح کره ماه آب وجود ندارد، اما مطالعه‌های جدید نشان داده است مولکول‌های آب بر سطح کره ماه وجود دارد که با جمع آوری آنها می‌توان به منابع آب مایع دست یافت.
افزون بر منابع آب در اتمسفر کره ماه، یکی دیگر از منابع تامین آب در کره ماه، باد‌های خورشیدی است. در اثر باد‌های خورشیدی پروتون‌ها با الکترون‌هایی که بر روی کره ماه وجود دارند برخورد می‌کنند و اتم هیدروژن را تولید می‌کنند.
این منبع آب اکنون قابل استفاده نیست، اما در سال‌های آینده و همزمان با پیشرفت فناوری‌ها انسان می‌تواند آن را جمع آوری و ذخیره کند.
امروزه در ایستگاه فضایی بین المللی از تعریق و ادرار فضانوردان برای تولید آب آشامیدنی و دیگر مصارف از جمله شست و شو استفاده می‌شود.
تولید آب از ادرار و عرق فضانوردان در ایستگاه فضایی
در کره ماه یکی از راه‌های تامین آب آشامیدنی جمع آوری نمونه‌های تعریق، ادرار و بازیافت آب مورد استفاده در استحمام افراد است.
برای انجام کشاورزی در کره ماه، به ساخت ساختار‌هایی گنبدی شکل با ساختاری مشابه اکوسیستم کره زمین نیاز است. با ساخت این ساختار‌های گنبدی شکل، کشاورزان می‌توانند با بهره گیری از نور خورشید به کشت گیاهان و انجام آبیاری قطره‌ای آنها بپردازند.
این کار می‌تواند سبب تامین خوراک هزاران انسان ساکن بر کره ماه در سال‌های آینده شود.
به گفته دانشمندان در صورت پیشرفت فناوری‌ها به ویژه ساخت سفینه‌های فضایی برای حمل و نقل و جابه جایی انسان ها، در آینده نه چندان دور هزاران انسان می‌توانند به کره ماه سفرکنند و در آنجا به زندگی و کار بپردازند.
برای انجام عملیات حفاری در کره ماه و تمیز کردن شهرک‌های سرپوشیده و رسیدگی به رشد گیاهان و پرورش دام ها، در سال‌های آینده از ربات‌های کارگر استفاده خواهد شد.
این ربات‌ها به انواع گونه‌ها از جمله ربات‌های انسان نما وجود دارند و می‌توانند در کنار انسان به رسیدگی به کار‌های مختلف بپردازند.
منبع:Livescience
انتهای پیام/
چالش های زندگی انسان بر روی کره ماه