به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، یک بانوی مددجوی البرزی با اشاره به سختی‌های زندگی و تلاش برای کسب موفقیت گفت: در سال ۷۳ و زمانی که ۲۰ ساله بودم ازدواج کردم. حاصل زندگی‌مان دو دختر بود. همسرم به نقاشی ساختمان مشغول بود و خداروشکر مشکلی برای گذران زندگی نداشتیم تا اینکه همسرم به دلیل بدهی به زندان افتاد و حدود هفت سال در زندان بود.
این بانوی مددجوی البرزی بیان کرد: با توجه به غیبت نان‌آور خانواده مشکلات من آغاز شد. در خانه‌های مردم کار می کردم و زندگی به سختی می گذشت. مدتی بعد من و فرزندانم از طرف مددکاری زندان به کمیته امداد معرفی شدیم و تحت حمایت این نهاد قرار گرفتیم.
وی افزود: در کمیته امداد به کسانی که مددجو هستند پیشنهاد کار کردن و اجرای طرح‌های خودکفایی می‌دهند و من نیز چون از دوران نوجوانی به گل و گیاه علاقمند بودم با مشورت کارشناس اشتغال کمیته امداد وارد حرفه پرورش گل و گیاه شدم.
این بانوی مددجوی البرزی مطرح کرد: ابتدا یک وام پنج میلیون تومانی قرض‌الحسنه گرفتم و در حیاط خانه‌ام یک گلخانه کوچک درست کردم. کاکتوس پرورش می‌دادم و گلها را با دست فروشی و در کنار خیابان می‌فروختم. با همین کار بدهی‌های شوهرم را به صورت اقساط پرداخت کردم و توانستم تمام بدهی هایش را تسویه کنم.
وی افزود: با افزایش تعداد مشتریان تصمیم گرفتم کارم را توسعه دهم بنابراین درخواست وام تکمیلی برای توسعه اشتغال دادم و مجدد ۵۰ میلیون تومان وام دریافت کردم. سپس با اجاره یک مکان بزرگتر، گلخانه را به آنجا انتقال دادم و هم‌اکنون ۶ نفر دیگر در گلخانه‌ام مشغول به کار هستند. به لطف خدا با راه‌اندازی این گلخانه توانسته‌ام همسرم را از زندان آزاد و هزینه جهیزیه دخترم را نیز تأمین کنم و به خانه بخت بفرستم.
منبع: فارس
انتهای پیام/