وی ادامه داد: اولین تجربه کاری من در پایگاه اورژانس بیمارستان شریعتی بود. در آن زمان پایگاهی در کنار بیمارستان شریعتی راه‌اندازی کردیم.
نمازی تصریح کرد: فعالیت در اورژانس بسیار زیبا و با این حال چالش‌برانگیز است. کمک به مردم و هم‌نوع، آن هم در شرایطی که دستشان از دنیا کوتاه است. در اورژانس به افراد مختلف از کسی که زیر آوار مانده تا کسی که مشکل قلبی دارد کمک می‌کنیم. با توجه به اینکه این کار را دوست دارم و آدم اهل خطری هستم، وارد این کار شدیم و تا کنون به آن ادامه داده‌ام.
وی با اشاره به خاطرات و تجربه‌های تلخ و شیرین خود، گفت: جالب‌ترین اتفاق برای من در سال ۱۳۸۴ اتفاق افتاد، زمانی که در پایگاه جاده‌ای رباط سفید مشغول به خدمت بودم. روزی در ساعت ۶ صبح فردی به شدت درِ پایگاه را زد و با سروصدا و بی‌قراری، وارد پایگاه شد و گفت که همسرم حامله است و با وجود اینکه سونوگرافی گفته بود که دو هفته دیگر موقع زایمان است، اما الان درد زایمان شروع شده است. پس از آن کار‌های اولیه را انجام دادیم و با پزشک مشورت کردیم سپس همراه با آن خانم و همسرش به سمت مشهد حرکت کردیم، اما پیش از رسیدن به بیمارستان و در نزدیکی ملک‌آباد بچه در آمبولانس به دنیا آمد.
این تکنسین اورژانس مشهد ادامه داد: بعد‌ها که وضعیت را از پدرش جویا شدیم، گفتند که حال مادر و بچه خوب است و به مناسبت اینکه تولد بچه همزمان با روز مبعث حضرت رسول بوده نام بچه را زینب گذاشته‌ایم.
وی بیان کرد: متأسفانه خاطرات بد زیاد است. مواقعی که دستمان از همه‌جا کوتاه است و هر کار می‌کنیم نمی‌توانیم فرد را نجات دهیم، روز‌های بدی است.
نمازی با اشاره به مأموریت‌های هر پایگاه در هر شیفت کاری، گفت: میزان مأموریت‌ها در هر شیفت کاری بستگی به محدوده پایگاه دارد. ممکن است به طور متوسط روزانه ۲۰ ماموریت هم داشته باشیم، اما در مجموعه به طور متوسط در کل شهر پایگاهی نداریم که زیر ۱۰ ماموریت در روز داشته باشد.
وی در خصوص شرایط سخت کاری در اورژانس، خاطرنشان کرد: اگر این کار را دوست نداشته و عاشق آن نباشیم، کار سخت و خسته‌کننده‌ای خواهد بود، اما با توجه به اینکه اکثر افرادی که به اورژانس می‌آیند این کار را دوست داشته و به دید معنوی به این کار نگاه می‌کنند، سختی کار را زیاد احساس نمی‌کنیم. شعار ما این است که در طول خدمت اگر جان یک نفر را هم نجات دهیم، برای کل عمرمان کافیست.
مسئول پایگاه اورژانس منتصریه مشهد با اشاره به سرگرمی نیرو‌ها در هنگام بیکاری، عنوان کرد: در اکثر پایگاه‌ها به طور معمول تعدادی وسایل ورزشی وجود دارد. در هنگام بیکاری عده‌ای ورزش می‌کنند، عده‌ای مطالعه می‌کنند و... هر کسی کاری انجام می‌دهد. با این وجود برخی پایگاه‌ها آن‌قدر شیفت‌ها سنگین است که نیرو‌ها نمی‌رسند شام و نهار بخورند.
وی با اشاره به مهم‌ترین دغدغه‌های نیرو‌های اورژانس، یادآور شد: در حال حاضر با توجه به زمان ۲۴ ساعته شیفت‌های کاری که باعث خستگی نیرو‌ها و پایین‌آمدن راندمان کاری می‌شود اجرای طرح افزایش بهره‌وری است که مدت‌هاست قرار است انجام شود، اما متاسفانه اجرای آن به تعویق افتاده است. اگر این کار انجام شود فشار‌های کاری برداشته شده و خدمت‌رسانی بهتر خواهد شد.
این تکنسین اورژانس افزود: همچنین وضعیت پرداخت‌ها نیز با مشکل مواجه است و کارانه، هزینه غذا و... با تأخیر پرداخت می‌شود. در حال حاضر با توجه به شرایط مالی یکی از دغدغه‌های همه همکاران موضوع پرداخت‌هاست.
وی در خصوص کمبود‌های تجهیزاتی و امکاناتی، خاطرنشان کرد: با توجه به شرایط از نظر امکانات و تجهیزات بد نیست، اما با توجه به جمعیت مشهد و ورود زوار و مسافران به طور کلی تعداد پرسنل و تعداد آمبولانس‌ها و پایگاه‌ها کم است و هرچه افزایش پیدا کند، کم است.
نمازی همچنین با گلایه از ایجاد مزاحمت برای نیرو‌های امدادی، از مردم درخواست کرد که در شرایط اضطراری با نیرو‌های اورژانس همکاری کرده و با درک شرایط از برخورد‌های احساسی که گاهی منجر به اتفافات تلخی می‌شود پرهیز کنند.
وی اضافه کرد: گاهی به دلیل نبود آمبولانس در ایستگاه و مشکلات ترافیکی کمی دیر به مقصد می‌رسیم و خواهشمندم افراد حادثه‌دیده و خانواده‌هایشان با درک شرایط موجود با ما همکاری کنند.
منبع: ایسنا
انتهای پیام/