سایر زبان ها

صفحه نخست

سیاسی

بین‌الملل

ورزشی

اجتماعی

اقتصادی

فرهنگی هنری

علمی پزشکی

فیلم و صوت

عکس

استان ها

شهروند خبرنگار

وب‌گردی

سایر بخش‌ها

اندام‌هایی که بدون آن‌ها هم می‌توانیم زندگی کنیم

در این مطلب قصد داریم شما را با عضوهایی از بدن که بدون آنها هم قادر به زندگی خواهید بود آشنا کنیم.

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، ما اندام‌هایی در بدن‌مان داریم که مطمئنا زندگی را برای‌مان راحت‌تر می‌کنند، اما بدون آن‌ها نیز بدن‌مان همچنان عملکرد خودش را خواهد داشت.

یکی از ریه‌ها

شما برای نفس کشیدن حداقل به یکی از ریه‌های‌تان نیاز دارید و اگر لازم شود یک ریه را می‌توان برای درمان سرطان ریه یا سل یا هر بیماری دیگری برداشت. نفس کشیدن با یک ریه سخت‌تر می‌شود، اما همچنان ممکن است. بیماری که یکی از ریه‌هایش برداشته می‌شود، حدود ۳۵ درصد از حجم هوایی که در یک ثانیه بیرون می‌دهد را از دست می‌دهد. ریه، جای ثابت و فیکس شده‌ای در سینه دارد، بنابراین نمی‌تواند بزرگ‌تر شود.

کولون یا روده بزرگ

روده بزرگ ممکن است برای درمان سرطان کولون یا یک بیماری روده‌ای مانند بیماری کرون یا کولیت زخمی روده برداشته شود و شاید پزشک، رکتوم را نیز بردارد. جراح می‌تواند کیسه‌ی کوچکی را که از روده باریک درست شده به مقعد ارتباط بدهد تا شما بتوانید مدفوع را به طور معمول دفع کنید. البته چنین بیمارانی ممکن است نیاز مکرر به دستشویی داشته باشند و عموما لازم است رژیم غذایی‌شان تغییر کند تا دچار اسهال نشوند.

اندام‌های تناسلی

هرچند اندام‌های تناسلی بخش مهمی از زندگی هستند، اما نقش حیاتی ندارند. مطالعه‌ای دریافته است هیسترکتومی هیچ تاثیر منفی بر زندگی جنسی زنان ندارد. البته تغییرات هورمونی بعد از برداشته شدن تخمدان‌ها ممکن است سبب کاهش میل جنسی شوند.

اما در مورد مردان، برداشته شدن یکی از بیضه‌ها به دلیل سرطان پروستات، اثر چندانی بر میل جنسی‌شان ندارد و یک بیضه هم برای تولید تستوسترون کافیست، ولی اگر هر دو بیضه برداشته شود، میل جنسی به شدت کاهش پیدا خواهد کرد و فرد نمی‌تواند اسپرم تولید کند. در مردان بعد از برداشته شدن پروستات، اختلال نعوظ موقتی و بی‌اختیاری ادرار بروز می‌دهد.

مثانه

بیماران دچار سرطان مثانه یا در موارد نادر، مثانه نوروژنیک (وقتی که مشکلی در سیستم عصبی بر کنترل مثانه اثر می‌گذارد)، نیاز به برداشته شدن مثانه دارند و پروستات و گره‌های لنفی یا رحم و تخمدان‌ها و احتمالا بخشی از واژن نیز باید همراه با آن برداشته شود. پزشکان جراح از تکه‌ای از روده برای انتقال ادرار که قبلا در مثانه ذخیره می‌شد استفاده می‌کنند.

با این روده هم می‌توان مثانه‌ی جدیدی درست کرد که ادرار را به مجاری ادراری می‌رساند و یا کیسه‌ای درست کرد که بیمار خودش با لوله‌ای باریک می‌تواند آن را تخلیه کند. مثانه‌ی یا کیسه‌ی جدید ساخته شده با روده نمی‌تواند مثل مثانه، پُر شدن را احساس کند و بیمار باید هر سه یا چهار ساعت طبق آلارمی که تنظیم کرده است، جهت تخلیه یادآوری شود. البته بعد از مدتی اغلب بیماران با علائمی مانند گُرگرفتگی یا نشانه‌های دیگر متوجه پُر شدن مثانه جایگزین می‌شوند.

کیسه صفرا

کبد، صفرا تولید می‌کند تا شما چربی‌ها را تجزیه کنید و این صفرا در کیسه صفرا ذخیره می‌شود تا هر وقت شما غذای چربی خوردید از آن استفاده شود. اما بدن شما برای تجزیه‌ی چربی‌هایی که می‌خورید به این صفرای ذخیره شده وابسته نیست. بیشتر افراد رژیم غذایی تقریبا یکنواختی دارند و برای همین متوجه تغییر خاصی بعد از برداشته شدن کیسه صفرا نمی‌شوند.

بیشتر افراد به صفرای زیادی نیاز ندارند، زیرا بدن به رژیم غذایی‌اش عادت می‌کند و می‌داند چگونه آن را گوارش کند. صفرا در گذشته نقش مهم‌تری داشت، یعنی زمانی که انسان رژیم غذایی چندان یکنواختی نداشت. سنگ صفرا، رایج‌ترین علت برداشته شدن کیسه صفراست.

معده

در عمل جراحی کاهش وزن و برای سرطان‌های تهاجمی معده که هنوز به سایر قسمت‌ها پخش نشده‌اند، بخشی از معده یا تمام آن باید برداشته شود. معده به طور طبیعی ویتامین‌ها را جذب می‌کند و با ترکیب کردن اسید‌های گوارشی با غذا، کار اصلی گوارش را انجام می‌دهد. وقتی معده برداشته می‌شود، جراح مری را مستقیما به روده کوچک وصل می‌کند. بعد از عمل، بیمار باز هم می‌تواند غذای سفت بخورد، اما فقط تحمل مقدار کمی از غذا را دارد و شاید لازم باشد از خوردن بعضی از غذا‌ها اجتناب کند تا دچار سندرم دامپینگ نشود. سندرم دامپینگ زمانی روی می‌دهد که غذا با سرعت وارد روده کوچک می‌شود. این عارضه با احساس سرگیجه، سبُکی در سر و عرق کردن همراه بوده و نفخ و احساس سنگینی نیز ایجاد می‌کند.

طحال

عملکرد اصلی طحال، فیلتر کردن غذاست، اما اگر آسیب ببیند یا دچار بیماری خاصی شوید (مثلا اختلال خونی) باید از بدن خارج شود. طحال به این دلیل که نقش مهمی در سیستم ایمنی دارد، بیماران بعد از برداشته شدن آن احساس ناخوشی می‌کنند. این افراد باید واکسن‌های خاصی دریافت کنند، زیرا بیشتر در معرض عفونت‌ها هستند.

یکی از کلیه‌ها

هر چند کلیه‌ها اندام‌های حیاتی هستند، اما ما می‌توانیم یکی از آن‌ها را اهدا کنیم، چرا؟ دو کلیه بهتر می‌توانند نیاز‌های بدن‌تان را تامین کنند، اما شما با یک کلیه هم می‌توانید ضایعات را به خوبی دفع کنید.

آپاندیس

عملکرد آپاندیس هنوز کاملا مشخص نیست، اما برخی از کارشناسان عقیده دارند آپاندیس، اندامی بی‌مصرف است که بیشتر به درد اجدام ما می‌خورده است. تحقیقات اخیر نشان داده که آپاندیس ممکن است برای ایمن نگه داشتن باکتری‌های خوب بدن‌مان باشد. اما برای عده‌ای از افراد بیشتر مضر است تا مفید، چون مسدود و عفونی شده و باید از بدن خارج شود. آپاندیس حتی اگر در ایمنی ما نقش داشته باشد، با نبودنش هم سلامتی ما به خطر نمی‌افتد.

منبع: برترین ها

انتهای پیام/

تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.