عاصفه صدیقی دکترای حرفه‌ای فیزیوتراپی و عضو انجمن فیزیوتراپی ایران در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه کلینیک گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره گوژپشتی (کیفوز) اظهار کرد: برآمدگی بیش از حد طبیعی انحنای فوقانی ستون فقرات پشتی را گوژپشتی یا کیفوز می‌نامند، این عارضه علاوه بر ظاهری نامناسب در ستون فقرات، درد مزمن در نواحی پشت و گردن، مشکلات تنفسی، به هم خوردن جبرانی سایر قوس‌های ستون فقرات مانند گردن و کمر و در نهایت کاهش اعتماد به نفس و کیفیت مطلوب زندگی را به همراه دارد.
این عضو انجمن فیزیوتراپی ایران بیان کرد: برخی از انواع کیفوز برگشت پذیر یا متحرک بوده که این موارد اغلب ناشی از سبک نادرست زندگی، عادت‌های غلط در نشستن و ایستادن و ضعف پاسچر (ساختار قامتی) یا وضعیت بدنی فرد است، کیفوز در سنین بالاتر می‌تواند ناشی از بیماری‌های روماتیسمی مانند اسپوندیلیت آنکیلوزان (روماتیسم ستون فقرات) و اختلالات نورولوژی مانند پارکینسون باشد.
بیشتر بخوانید: ۶ ورزش مفید برای اصلاح گوژپشتی
صدیقی افزود: کیفوز ناشی از بیماری‌های روماتیسمی اغلب به علت ضعف عضلات اطراف ستون فقرات و کتف‌ها رخ می‌دهد، تمرین‌های حرکتی در اصلاح وضعیت ساختار قامتی فرد بسیار موثر است و حتی در سنین بالای ۱۸ سال هم می‌تواند قوس‌های ستون فقرات را بهبود دهد، اما اگر تغییر شکل انحنای فوقانی ستون فقرات ساختاری بوده و مهره‌ها به علت تغییرات ثانویه به کلاپس (فشردگی) یا شکستگی دچار شده باشند، اقدامات ورزشی در بهبود این عارضه چندان موثر نیستند.
او تاکید کرد: گوژپشتی در دختران نوجوان به علت مسائل فرهنگی و مذهبی شایع‌تر از پسران است همچنین در زندگی امروزی به علت شیوع بالای استفاده از وسایل الکترونیکی مانند تلفن همراه و تبلت، استفاده کردن از کوله پشتی‌های نامناسب یا میز و صندلی‌های غیر استاندارد در مدارس، رعایت نکردن ارگونومی بدن در محیط‌های اداری و کم تحرکی در حال افزایش است.
بیشتر بخوانید: ورزش‌های مناسب برای درمان قوز پشت کمر +تصاویر
این عضو انجمن فیزیوتراپی ایران تصریح کرد: والدین باید با مشاهده گوژپشتی در فرزندان خود آنها را نزد متخصصان فیزیوتراپی یا توانبخشی ببرند تا جهت جلوگیری از بروز عوارض بعدی در سنین بالاتر اقدامات اصلاحی هر چه سریع‌تر آغاز شود.
صدیقی گفت: در تمرین نخست فرد باید روی شکم دراز بکشد و در حالی‌که پاهایش به طور کامل صاف و کشیده است دست‌هایش را به سمت جلو و بالای سر ببرد، سپس دست‌ها و سینه‌ها را به آرامی از روی زمین بلند کند و دوباره به حالت اولیه برگردد، این حرکت باید روزانه سه بار، هر بار ۱۵ تا ۲۰ مرتبه تکرار شود.
او اظهار کرد: در تمرین دوم فرد باید روی شکم بخوابد و در حالی که پیشانی‌اش روی زمین قرار دارد، این بار دست‌هایش را پشت کمر قفل کند یا در حالی‌که کف دست‌ها رو به سمت پهلو‌ها قرار دارد، دست‌ها، سر و سینه را از زمین جدا کند و گردن را تا انتهای دامنه حرکتی خود به سمت عقب ببرد تا فشار بر مهره‌های پایینی گردن وارد شود، این تمرین هم باید روزانه سه بار، هر بار ۱۵ تا ۲۰ مرتبه تکرار شود.
این عضو انجمن فیزیوتراپی ایران بیان کرد: در تمرین سوم فرد باید به پشت دراز بکشد و یک حوله لوله شده یا بالش گرد و سفت را زیر کتف‌هایش قرار دهد سپس سعی کند که با کشیدن یک کش بین دو دست، کتف‌ها را از پشت به هم نزدیک کند و در این حالت گردی شانه‌ها را رو به عقب حرکت دهد، این تمرین باید روزانه سه بار، هر بار ۱۵ تا ۲۰ مرتبه تکرار شود.
صدیقی افزود: فرد باید در تمرین چهارم مقابل کنج دیوار بایستد و دست‌های خود را در دو طرف کنج دیوار در زاویه ۹۰ درجه قرار دهد سپس سعی کند که سر و سینه خود را به دیوار نزدیک کند و آنها را در این وضعیت به مدت ۲۰ تا ۳۰ ثانیه نگه‌دارد، این حرکت باید سه تا پنج مرتبه تکرار شود سپس دست‌های خود را در زاویه ۱۲۰ درجه قرار دهد و این حرکت را تکرار کند.
او یادآوری کرد: استفاده از بارفیکس و کش‌های ورزشی هم به بهبود وضعیت عضلات کتف و عضلات پشتی ستون فقرات کمک بسیار می‌کند، در کل بهتر است این تمرین‌ها و آموزش وضعیت‌های صحیح ستون فقرات در خوابیدن، نشستن یا ایستادن زیر نظر فیزیوتراپیست یا متخصص آگاه به آناتومی بدن به شکل پیش رونده ادامه پیدا کند.
انتهای پیام/