این موضوع به دلیل ویژگی نانومواد اکسید گرافن در آزادسازی آهسته فاکتور رشدی است که برای تمایز سلولهای مزانشیمی به بافت غضروف مورد نیاز هستند.
محققان دانشگاه منچستر برای اولین بار، نشان دادند که با هدف ساخت غضروف، سلولهای بنیادی انسان و اکسید گرافن، چگونه می‌توانند همزمان در یک داربست سه‌بعدی قرار گیرند. به دلیل اینکه غضروف توانایی کمی برای ترمیم خود دارد این نوآوری امیدوارکننده است.
آن‌ها برای ساخت داربست فعال، با جذب فاکتور رشد (TGF-β۳) روی لایه‌های اکسید گرافن درون ژل کلاژن، توانستند آن را با موفقیت با سلولهای بنیادی مزانشیمی انسان (hMSCs) بیامیزند.
این موفقیت از استفاده مداوم و تهیه مقادیر زیادی از این فاکتور در طی فرآیند جلوگیری می‌کند. پس از اتمام مراحل اولیه، این تیم نتایج کار خود را پس از ۲۸ روز در محیط کشت مشاهده کرد. در طی دوره ۲۸ روزه، ژل اکسید گرافن بیش از ۹۹ ٪ از فاکتور رشد را در خود نگه داشت و آن را با سرعت کمتر از ۲ درصد در ژل رها کرد.
بیشتر بخوانید: پارگی مینیسک زانو در کمین مبتلایان به اضافه وزن و چاقی
هویلند و تیم وی معتقدند که این طرح فوائد بیشماری دارد و ویژگی اکسید گرافن در آزادکردن آهسته فاکتور رشد، آن را برای مهندسی بافت جذاب می‌کند.
علاوه بر این، به نظر می‌رسد محلول حاوی GO برای سلولهای بنیادی انسان سمی نیست.
امید می‌رود روش جدید امکان ارائه چندین فاکتور همزمان برای تمایز سلولهای مزانشیمی در منطقه خاص به بافت‌های مختلف را هم فراهم کند.
انتهای پیام/