وجود مشکلات اقتصادی متعدد و مواجهه طبقات مختلف جامعه با آن از واقعیتهایی است که در سالیان اخیر به کرات مشاهده شده، اما میتوان با اتخاذ برخی تدابیر ، در رفع مشکلات مالی و اقتصادی موفق عمل کرد.
به زعم این گروه، هزینههای زندگی به میزانی بالا رفته که تامین مایحتاج روزمره زندگی نیز امری دشوار است تا چه رسد که بتوان مبالغی را به عنوان پس انداز نادیده انگاشت تا در صورت لزوم در روز مبادا آن را مورد استفاده قرار داد.
با همه این اوصاف، واقعیت مساله این است که در صورت اتخاذ تدابیری ویژه و در دستورکار قرار دادن برخی تکنیکها میتوان ضمن تامین احتیاجات روزمره زندگی، در امر پس انداز نیز به طور نسبی موفق عمل کرد.
قَطعِ به یقین با مطالعه این بخش از گزارش برخی پوزخندی میزنند و با قضاوتی شتاب زده، نگارنده را غیر واقع بین تصور میکنند، با این وجود طرح این موضوع به معنای سهل و آسان بودن زیست در شرایط اقتصادی دشوار نبوده و نیست و اساسا نفی چنین واقعیت تلخی، انکار ناپذیر است، اما با در نظر گرفتن افزایش نیازهای نوظهور در جامعه و مقایسه آن با گذشته، دقیق تر میتوان این واقعیت را درک کرد.
بارها از افراد مسن که تجربه زندگی در دهههای گذشته را داشته اند این جمله شنیده شده که در دهههای نه چندان دور گذشته، اشتغال یک نفر، تامین کننده نیاز یک خانواده چندین نفره و عیال وار بوده است، اما هیچگاه به این نکته ظریف توجه نمیشود که در گذشته سطح و ضریب تنوع نیازهای جامعه نیز به صورت امروزی نبوده است.
تلاش برای خرید و تهیه انواع و اقسام لباس ها، انگیزه بالا برای تعویض تلفن همراه در شرایطی که همچنان گوشیهای موجودِ در دسترس اعضای خانوادهها سالم و قابل استفاده هستند، خرید و تعویض لوازم خانگی منزل در بازههای زمانی دو یا سه ساله و حتی بعضا یک ساله، تلاش برای تهیه منازلی با متراژها و زیر بنای هر چه بیشتر، سعی وافر برای خرید خودروهای نو و به روز، استفاده از عطرها و ادکلنهای گران قیمت، تعریف غذاهایی که طبخ و تهیه آن هزینه بَر است در وعدههای روزانه و هفتگی، بالا رفتن ضریب مسافرتهای خارج از کشور و دهها نمونه دیگر تنها بخشی از نیازهای نوظهوری است که با تغییر سبک زندگی (به نسبت گذشته) ظهور و بروز پیدا کرده اند.
حال این سئوال مطرح است آیا در صورت تقلیل سطح نیازها و هم ترازی آن با احتیاجات دهههای گذشته، نمیتوان مدیریت اقتصادی زندگی را تسهیل کرد؟
قطعا میل به پیشرفت در ذات انسان نهفته است و قرار نیست در شرایطی که کل جهان در حال حرکت رو به جلو و پیشرفت است در سُکون و ایستایی ماند و به گذشته بازگشت، اما با اندک مطالعهای در خصوص سبک زندگی کشورهای توسعه یافته همچون ژاپن و تاکید و تکیه آنها بر قناعت اقتصادی به عمق اشتباهات خویش پی خواهیم برد.
به تعبیری باید بین نیازهای اصلی با خواستههای قلبی تفاوت و تمایزی جدی قائل شد.
با اولویت گذاری در خرید و تامین احتیاجات میتوان به توفیقات بسیاری در تامین خوراک، پوشاک و مسکن مورد نیاز نائل شد در غیر اینصورت تمرکز برای خرید فلان مدل لباس برای حضور در یک مراسم چندین ساعته یا فلان مدل تلفن همراه و تعویض مکرر لوازم خانگی در شرایطی که از کارکرد مطلوب نیفتاده اند، بار مشکلات زندگی بسیار سنگین و طاقت فرساتر خواهند شد.
یکی از مشکلات بغرنج ما در حوزه اقتصادی معطوف به میزان پولی میشود که برای خرید یک یا چند کالا صرف میکنیم.
قطعا خرید یک محصول از فلان نقطه شهر، فاصله قیمتی قابل توجهی با تهیه آن، از فلان پاساژ لوکس در نقطههای مُرَفَه و بالا نشین شهر خواهد داشت.
به واقع این تفاوت و فاصله قیمتی منطقی و معقول است، زیرا هزینه اجاره، رهن و حتی خریداری یک واحد تجاری در مناطق بالانشین به مراتب بالاتر از واحدهای تجاری دیگر مناطق شهر خواهد بود، اما این دلیل نمیشود اختلاف قیمتی مذبور از جیب من یا شما پرداخت شود و در صورت گذاشتن وقت و انرژی هر چه بیشتر میتوان فلان کالا با کیفیت مشابه را با قیمتی مناسبتر تهیه کرد و همین اختلافات قیمتی به ظاهر ساده در سهولت مدیریت هزینههای زندگی بسیار اثرگذار خواهد بود، امری که میباید به صورت یک فرهنگ در میان تمامی اعضای خانواده نهادینه شود و از سرپرست تا کوچکترین عضو خانواده که به استقلال نسبی برای خرید رسیده اند این رویه و فرهنگ نهادینه شود.
یقینا ایجاد تنوع در زندگی، روحیه اعضای خانواده را نیز متحول میسازد، اما این تنوع و تحول میباید با صبوری همراه شود و در صورت تعجیل دراین امر، مشکلات اقتصادی آنچنان بر روی یکدیگر تلنبار خواهد شد که نه تنها نمیتوان لذتی از آن تحول بُرد بلکه زندگی به جهنمی مبدل میشود که در زیر فشارهای اقتصادی استخوانهای اعضای خانواده و بخصوص سرپرستان را خُرد میکند.
طبیعتا تبدیل تلویزیون منزل از ۲۴ اینچ به ۳۶ اینچ لذت بخش خواهد بود، اما زمان حصول این اتفاق و تشخیص به موقع آن که با برنامه ریزی به سمت چنین خواستهای حرکت کنیم، نکتهای است که متاسفانه بسیاری آن را نادیده میانگارند و بعضا آنچنان مقروض میشوند که برای پُر کردن چالههای حفر شده زندگی، به ناچار مجبور به فروش برخی از اقلام و وسایل دیگر منزل خویش میشوند.
توجه به صرفه جویی در مصرف از دیگر ضروریاتی است که در تسهیل مدیریت اقتصادی زندگی نقشی بی بدیل ایفا میکند.
بنابر آمار موجود و ارزیابیهای انجام شده، یکی از پر مصرفترین کشورهای جهان به نسبت جمعیت، معطوف به این سرزمین (ایران) میشود.
میزان دور ریز غذا، مصرف بالای انرژی (آب، گاز، برق، بنزین و...) تنها مصادیقی از این کم توجهی به صرفه جویی است، بارها به این واقعیت اشاره شده که منظور نظر از صرفه جویی کم مصرف کردن نیست، بلکه هدف، درست و منطقی مصرف کردن است.
یقینا با رعایت مجموعهای از مولفههای اشاره شده در زندگی روزمره میتوان علاوه بر سهولت حل و فصل مشکلات اقتصادیِ زندگی، در امر پس انداز نیز به موفقیتهای برجستهای نائل شد، موفقیتی که نمود آن نه به صورت یکباره، بلکه به تدریج و در گذر زمان خود را نشان خواهد داد.
انتهای پیام/