همانا ابوجعفر (يعني امام باقر عليهالسلام) مي فرمود: هنگامي که مؤمن حاجت خود را از خدا طلب ميکند، خداي متعال آن را عطا مي فرمايد، اما پاسخ وي را به خاطر عشق به صداي او و شنيدن ناله هايش به تعويق مياندازد.
سپس فرمود: آنچه خداي تبارک و تعالي در اين دنيا ديرتر به مؤمن بدهد بهتر از آن است که زودتر عطا فرمايد. مگر اين دنيا چه ارزشي دارد؟
ابوجعفر عليهالسلام مي فرمود: «دعاي مؤمنين در حال رفاه و آسايش بايد همانند دعايشان در حال سختي و گرفتاري باشد. مؤمن نبايد نگران اين باشد که چه موقع به خواسته ي خود ميرسد و از دعا کردن خسته نشود، زيرا موقعيتي است بزرگ براي اينکه با خداي بزرگ و متعال باشد.» پس صبر پيشه کن و در طلب حلال باش و پيوند خويشي را محکم نما و بر حذر باش از نشان دادن دشمني آشکار با مردم، زيرا ما خاندان پيامبر مي پيونديم به کسي که از ما بريده است و خوبي مي کنيم به کسي که به ما بدي کرده است. از اين رو به خدا سوگند، نتيجهي آن را خوب ميبينيم. هنگامي که نعمتهاي انسان زياد شد، او در خطر است، زيرا وظايفي بر او واجب ميشود و از اين طريق آزمايش شده و مورد امتحان الهي قرار ميگيرد. به من بگو که اگر من بعضي از کلمات را به تو بگويم به آنها اعتماد ميکني؟
احمد پاسخ داد: فدايت گردم، اگر من به تو اعتماد نکنم پس به چه کسي اعتماد کنم؟ تو حجت خدا بر مخلوقاتش هستي.
امام پاسخ داد: بنابراين بايد بيشتر به خدا اعتماد داشته باشيد، زيرا شما او را ملاقات ميکنيد. آيا خداي تبارک و تعالي نگفته است: «و چون بندگانم دربارهي من از تو سؤال کنند، من مطمئناً به آنان خيلي نزديکم. من دعاي آنها را پاسخ ميدهم وقتي آنها مرا بخوانند»(1) آيا او نگفته است: «از رحمت خدا مأيوس نباشيد»(2) و آيا او نگفته است: «خدا وعده کرده است که شما را مورد عفو و بخشش قرار دهد»(3) بنابراين بايد به خدا بيش از هر کس ديگري اعتماد داشته باشي. جايي در جان شما جز خوبي نيست و شما آمرزيده خواهيد شد.(4) امام عللي را که مانع دعا و تأخير در استجابت آن مي شود، تذکر داده و به علاوه اصرار کرده است به مسلمانان که از اخلاق اهل بيت پيامبر عليهمالسلام پيروي کنند.
پي نوشت:
1ـ بقره / 186.
2ـ زمر / 53.
3ـ بقره / 286.
4ـ اصول کافي، ج 2، ص 489.