به زعم این گروه، هزینه های زندگی به میزانی بالا رفته که تامین مایحتاج روزمره زندگی نیز امری دشوار است تا چه رسد که بتوان مبالغی را به عنوان پس انداز نادیده انگاشت تا در صورت لزوم در روز مبادا آن را مورد استفاده قرار داد.
با همه این اوصاف، واقعیت مساله این است که در صورت اتخاذ تدابیری ویژه و در دستورکار قرار دادن برخی تکنیک ها می توان ضمن تامین احتیاجات روزمره زندگی،در امر پس انداز نیز بصورتی نسبی موفق عمل نمود.
قَطعِ به یقین با مطالعه این بخش از گزارش برخی پوزخندی می زنند و با قضاوتی شتاب زده، نگارنده را غیر واقع بین تصور می نمایند،با این وجود طرح این موضوع به معنای سهل و آسان بودن زیست در شرایط اقتصادی دشوار نبوده و نیست و اساسا نفی چنین واقعیت تلخی،انکار ناپذیر است اما با در نظر گرفتن افزایش و تزاید نیازهای نوظهور در جامعه و مقایسه آن با گذشته،بصورت دقیق تری می توان این واقعیت را فهم نمود.
بارها از افراد مسن و سالمند که تجربه زندگی در دهه های گذشته را داشته اند این جمله استماع شده که در دهه های نه چندان دور گذشته،اشتغال یک نفر،تامین کننده نیاز یک خانواده چندین نفره و عیال وار بوده است،اما هیچگاه به این نکته ظریف توجه نمی شود که در گذشته سطح و ضریب تنوع نیازهای جامعه نیز بصورت امروزی نبوده است.
تلاش برای خرید و تهیه انواع و اقسام لباس ها،انگیزه بالا برای تعویض تلفن همراه در شرایطی که همچنان گوشی های موجودِ در دسترس اعضای خانواده ها سالم و قابل استفاده هستند،خرید و تعویض لوازم خانگی منزل در بازه های زمانی دو یا سه ساله و حتی بعضا یکساله، تلاش برای تهیه منازلی با متراژها و زیر بنای هر چه بیشتر، سعی وافر برای خرید خودروهای نو و به روز،استفاده از عطرها و ادکلن های گران قیمت، تعریف غذاهایی که طبخ و تهیه آن هزینه بَر است در وعده های روزانه و هفتگی، بالا رفتن ضریب مسافرت های خارج از کشور و ده ها نمونه دیگر تنها بخشی از نیازهای نوظهوری است که با تغییر سبک زندگی (به نسبت گذشته) ظهور و بروز پیدا کرده اند.
حال این سئوال مطرح است آیا در صورت تقلیل سطح نیازها و هم ترازی آن با احتیاجات دهه های گذشته، آیا نمی توان مدیریت اقتصادی زندگی را تسهیل نمود.
قطعا میل به پیشرفت در ذات انسان نهفته است و قرار نیست در شرایطی که کل جهان در حال حرکت رو به جلو و پیشرفت است در سُکون و ایستایی ماند و به گذشته بازگشت اما با اندک مطالعه ای در خصوص سبک زندگی کشورهای توسعه یافته همچون ژاپن و تاکید و تکیه آنها بر قناعت اقتصادی به عمق اشتباهات خویش پی خواهیم برد.
به تعبیری باید بین نیازهای اصلی با خواسته های قلبی تفاوت و تمایزی جدی قائل شد.
با اولویت گذاری در خرید و تامین احتیاجات می توان به توفیقات بسیاری در تامین خوراک، پوشاک و مسکن مورد نیاز نائل شد در غیر اینصورت تمرکز برای خرید فلان مدل لباس برای حضور در یک مراسم چندین ساعته یا فلان مدل تلفن همراه و تعویض مکرر لوازم خانگی در شرایطی که از کارکرد مطلوب نیفتاده اند،بار مشکلات زندگی بسیار سنگین و طاقت فرساتر خواهند شد.
یکی از مشکلات بغرنج ما در حوزه اقتصادی معطوف به میزان پولی می شود که برای خرید یک یا چند کالا صرف می نماییم.
قطعا خرید یک محصول از فلان نقطه شهر،فاصله قیمتی قابل توجهی با تهیه آن،از فلان پاساژ لوکس در نقطه های مُرَفَه و بالا نشین شهر خواهد داشت.
به واقع این تفاوت و فاصله قیمتی منطقی و معقول است زیرا هزینه اجاره،رهن و حتی خریداری یک واحد تجاری در مناطق بالانشین به مراتب بالاتر از واحدهای تجاری دیگر مناطق شهر خواهد بود اما این دلیل نمی شود اختلاف قیمتی مذبور از جیب من یا شما پرداخت شود و در صورت گذاشتن وقت و انرژی هر چه بیشتر می توان فلان کالا با کیفیت مشابه را با قیمتی مناسب تر تهیه نمود و همین اختلافات قیمتی به ظاهر ساده در سهولت مدیریت هزینه های زندگی بسیار اثرگذار خواهد بود،امری که می باید بصورت یک فرهنگ در میان تمامی اعضای خانواده نهادینه شود و از سرپرست تا کوچک ترین عضو خانواده که به استقلال نسبی برای خرید رسیده اند این رویه و فرهنگ نهادینه شود.
لزوم داشتن سعه صدر برای پیشرفت و تکامل اقتصادی
یقینا لحاظ نمود تنوع در زندگی،روحیه اعضای خانواده را نیز متحول می سازد،اما این تنوع و تحول می باید با صبوری همراه شود و در صورت تعجیل دراین امر،مشکلات اقتصادی آنچنان بر روی یکدیگر تلنبار خواهد شد که نه تنها نمی توان لذتی از آن تحول بُرد بلکه زندگی به جهنمی مبدل می شود که در زیر فشارهای اقتصادی استخوان های اعضای خانواده و بخصوص سرپرستان را خُرد می کند.
طبیعتا تبدیل نمودن تلویزیون منزل از 24 اینچ به 36 اینچ لذت بخش خواهد بود اما زمان حصول این اتفاق و تشخیص به موقع آن که با برنامه ریزی به سمت چنین خواسته ای حرکت نماییم،نکته ای است که متاسفانه بسیاری آن را نادیده می انگارند و بعضا آنچنان مقروض می شوند که برای پُر کردن چاله های حفر شده زندگی،به ناچار مجبور به فروش برخی از اقلام و وسایل دیگر منزل خویش می شوند.
توجه به صرفه جویی در مصرف از دیگر ضروریاتی است که در تسهیل مدیریت اقتصادی زندگی نقشی بی بدیل ایفا می کند.
بنابر آمار موجود و ارزیابی های انجام شده،یکی از پر مصرف ترین کشورهای جهان به نسبت جمعیت، معطوف به این سرزمین (ایران) می شود.
میزان دور ریز غذا، مصرف بالای انرژی (آب،گاز،برق،بنزین و...)تنها نمودها و مصادیقی از این کم توجهی به صرفه جویی است،بارها و به کرات به این واقعیت اشاره شده که منظور نظر از صرفه جویی کم مصرف کردن نیست، بلکه هدف، درست و منطقی مصرف کردن است.
یقینا با لحاظ نمودن مجموعه ای از مولفه های اشاره شده در زندگی روزمره می توان علاوه بر سهولت حل و فصل مشکلات اقتصادیِ زندگی، در امر پس انداز نیز به موفقیت های برجسته ای نائل شد،موفقیتی که نمود آن نه بصورت یکباره،بلکه به تدریج و در گذر زمان خود را نشان خواهد داد.
انتهای پیام/