این روبات ۶ زائده انگشت مانند دارد که با ظرافت در اطراف ماهی قرار می‌گیرد؛ یک کانال هوایی هم در داخل هر انگشت قرار می‌گیرد که آن را مجبور می‌کند؛ انگشتان به سمت داخل خم شوند به علاوه پوشش سیلیکونی نرم بیرونی هر انگشت با توری از نانوالیاف پوشانده می‌شود که به هدایت آن حرکت می‌کنند.
او و همکارانش نخست این ایده را در آزمایشگاه خود روی چتر دریایی مصنوعی آزمایش کردند که آیا انگشتان طراحی‌شده برای آن می‌توانند بدون آسیب رساندن به موجودات حساس آن‌ها را شکار کنند یا خیر.
بیشتر بخوانید: رسیدگی جرم‌ها در شهرک‌های فضایی چگونه انجام خواهد شد؟
سیناترا و همکارانش سپس این روبات را به آزمایشگاه آکواریوم نیوانگلند در بوستون بردند تا نمونه چهارانگشتی آن را روی سه گونه معمولی عروس دریایی آزمایش کنند، بنابراین دانشمندان دو انگشت اضافی را در قسمت بالا و پایین کف دست اضافه کردند تا کارائی روبات را افزایش دهند.
برای جلوگیری از آسیب‌زدن به موجود در هنگام شکار، روبات باید فشار مناسبی را اعمال کند و فشار یک کیلوپاسکال یا بیشتر می‌تواند عروس‌های دریایی آسیب‌پذیر را از بین ببرد؛ بنابراین در طول آزمایشات، روبات با فشار متوسط بسیار کمتر از حد مجاز یعنی تقریباً ۰/۰۵ کیلوپاسکال عمل می‌کند.
این تیم همچنین دوام ربات را هم مورد بررسی قرار دادند و مشاهده کردند انگشتان این روبات برای به دام انداختن ۱۰۰ چتر دریایی کارائی دارد.
در آینده، زیست شناسان دریایی می‌توانند از این فناوری به عنوان ابزار نمونه‌گیری نهایی برای موجودات دریایی حساس استفاده کنند.
انتهای پیام/