به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، تاریخ نویسان همواره در حال کشف نکات جدید و عجیبی درباره‌ی گذشته هستند. ما اغلب با زاویه‌ی خاصی از زندگی چهره‌های مشهور تاریخ و وقایع مهم تاریخی آشنا می‌شویم در حالی که جزئیات جالب توجهی هم وجود دارد که به ندرت به آن‌ها پرداخته می‌شود. در ادامه به چند حقیقت جالب می‌پردازیم که روی دیگری از تاریخ را نشان می‌دهند.
در جریان جنگ جهانی دوم، مقامات آمریکایی نگران بودند آدولف هیتلر از آلمان بگریزد. اداره خدمات راهبردی آمریکا یک میکاپ آرتیست نیویورکی به نام ادی سنز را به کار گرفت تا او بر اساس یکی از پرتره‌های واقعی هیتلر، چهره‌های مبدل مختلفی که احتمال داشت هیتلر با آن‌ها فرار کند را به تصویر کشد. گرچه هرگز نیازی به استفاده از این پرتره‌ها نشد، اما این تصاویر در دهه‌ی ۱۹۹۰ میلادی در نشریه‌ی آلمانی Der Spiegel منتشر شدند. سازمان بایگانی و اسناد ملی آمریکا در واشنگتن دی. سی. هم بعد‌ها نسخه‌های با کیفیت‌تر این تصاویر را منتشر کرد.
از ۱۹۱۲ تا ۱۹۴۸، یک بخش هنرهای زیبا هم در بازی‌های المپیک وجود داشت که در رشته‌های ادبیات، معماری، مجسمه سازی، نقاشی و موسیقی برگزار می‌شد. همه‌ی آثار هنری باید موضوعی مرتبط با المپیک می‌داشتند، مثل نقاشی‌ای که تصویر آن را می‌بینید و مربوط به ورزش راگبی می‌شود. اینطور که گفته می‌شود هدف از برگزاری این بخش در بازی‌های المپیک، گرامی داشت ارادتی بود که یونانیان باستان نسبت به هنر داشتند.
ناپلئون شاید دشمنان زیادی در زندگی اش داشته، اما می‌توانید خرگوش‌های پشمالو را هم جزء دشمنان امپراتور بزرگ فرانسه تصور کنید؟ ماجرا از این قرار است که یک بار ناپلئون به نفراتش دستور می‌دهد برای شکار، ۳ هزار عدد خرگوش جمع آوری کنند، اما به جای آن، این ناپلئون و نفراتش بودند که مورد حمله‌ی خرگوش‌ها قرار گرفتند. اگر منصفانه نگاه کنیم، این کار خرگوش‌ها چیزی جز دفاع از خود نبوده.
یکی از اولین دستورات چنگیز خان بعد از به قدرت رسیدن، ایجاد یک سرویس پیام رسانی با اسب بود؛ قاصد‌های او روزانه نزدیک به ۳۲۲ کیلومتر را با اسب طی می‌کردند. این روش بعد‌ها توسط بازرگانان و اشخاص عالیرتبه‌ی دیگری مثل مارکوپولو هم مورد استفاده قرار گرفت.
گرچه انیشتین شهروند اسرائیل نبود، اما در سال ۱۹۵۲ ریاست جمهوری اسرائیل به او پیشنهاد شد. او این پیشنهاد را رد کرد، چون احساس می‌کرد تجربه‌ی مورد نیاز برای این منصب را ندارد.
از قرار معلوم در گذشته فقط مردان پا به سن گذاشته به عنوان پاپ انتخاب نمی‌شدند. پاپ بندیکت نهم و پاپ جان یازدهم هر دو احتمالاً در سن ۲۰ سالگی به عنوان پاپ انتخاب شدند؛ حتی برخی منابع سن آن‌ها را در زمان انتخاب شدن شان کمتر هم عنوان کرده اند. پاپ جورج پنجم هم در سن ۲۴ سالگی انتخاب شد. اینطور که گفته می‌شود، از آنجایی که اطلاعاتی درمورد تاریخ تولد بیشتر پاپ‌ها وجود ندارد، نمی‌توان گفت کمترین سنی که یک پاپ هنگام انتخاب شدنش داشته چقدر بوده.
اگر فکر می‌کنید در زندگی تان حتماً باید عنوان یا جایزه‌ای دریافت کنید، به خاطر داشته باشید که همه‌ی کسانی که در زندگی شان از آن‌ها تقدیر شده، نقش مثبتی در تاریخ نداشته اند. یکی از اعضای پارلمان سوئد به نام ای. جی. سی. براندت، در سال ۱۹۳۹، آدولف هیتلر را نامزد دریافت جایزه‌ی صلح نوبل کرد، گرچه این بدان معنی نیست که ممکن بود این نامزدی جدی گرفته شود. بنیتو موسلینی هم در سال ۱۹۳۵ توسط اساتیدی از آلمان و فرانسه، نامزد دریافت جایزه صلح نوبل شد، گرچه حالا دیگر معلوم نیست دلیل آن‌ها برای این انتخاب چه بوده.
در سال ۱۹۴۳، کریستوف کلمب در نوشته هایش ادعا کرد در سفر‌های خود پری‌های دریایی را در آب دیده بود. او به ویژه اظهار کرده بود که این پری‌های دریایی به زیبایی‌ای که مردم ادعا می‌کردند نبودند و چهره‌هایی مردانه داشتند. تاریخ نویسان معتقدند آنچه کلمب دیده بود در واقع گاو دریایی بوده.
چاپلین یک بار در مسابقه‌ی بیشترین شباهت به چارلی چاپلین شرکت می‌کند، اما رتبه‌ی بیستم این رقابت را کسب می‌کند. البته او در تصمیمی ناگهانی وارد مسابقه شده بود و به خاطر آنکه لباس مورد نظر را به تن نداشت امتیازی به او تعلق نگرفته بود، چون از شرکت کنندگان مسابقه خواسته شده بود مثل نقش معروف او یعنی «ترمپ کوچک» لباس بپوشند.
منبع: روزیاتو
انتهای پیام/