دیدنی های خوزستان را حتما از نزدیک ببینیم/ از چهره جوان دشت سوسن تا پیچ و خم های دره توبیرون دزفول + تصاویر

به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان، دشت سوسن یکی از گذرگاه‌های رودخانه خروشان کارون است و توسط این رود به دو بخش شرقی و غربی تقسیم می‌شود. در واقع عبور رود کارون از میان دشت سوسن، موجب پیدایش اراضی حاصلخیز در این ناحیه شده است. این دشت از ماه بهمن تا خرداد، طبیعت بسیار زیبایی دارد، به طوری که در این ایام افراد بسیاری به این منطقه مراجعه می‌نمایند تا از زیبایی چشم‌نواز آن بهره ببرند.

دشت سوسن علاوه بر طبیعت بسیار زیبا، دارای آثار تاریخی ارزشمندی همچون تپه‌های باستانی، پل و بَرد گوری‌ها (سنگ‌ مزار به شکل شیرهای سنگی که به عنوان نمادی از شجاعت و دلیری شخص متوفی بر روی مزارها نصب می‌شده است) می‌باشد. وجود دو عامل زمین‌های حاصلخیز و راه‌های ارتباطی با دیگر نقاط در گذشته، عامل مهمی در پیدایش آثار و اماکن متعدد در این ناحیه بوده است که اکنون در جای جای بخش سوسن دیده می‌شود.

یکی از این راه‌ها که اصفهان و فلات مرکزی ایران را به شوش و بین‌النهرین متصل می‌کرده، راه دز- پارت است که در هر 5 فرسنگ آن، قلعه‌هایی ساخته شده که به نظر می‌رسد برای رفاه کاروانیان در طول مسیر ساخته شده و هنوز آثار آن‌ها موجود است. این راه از اصفهان به دهدز و با گذر از پل شالو، به دو شاخه شده که یکی به ایذه منتهی می‌شود و دیگری در امتداد رود کارون ادامه یافته است.

بیشتر بخوانید: سفر به کاخ خورشید در ایام نوروز + تصاویر و فیلم

درباره این منطقه هنری لایارد جهانگرد و باستان شناس بریتانیایی که در دو طرف رود نشانه‌هایی از یک جاده سنگفرش قدیمی دیده و می‌گوید: "بدون شک به همان جاده‌ای که در دره شوش دیده بود، ارتباط پیدا می‌کرده است. این جاده معروف به اتابکی بوده ولی بایستی خیلی پیش از اتابکان احداث شده باشد. احتمالاً ویرانه‌های این جاده، بقایا و آثار یک شاهراه بزرگ قدیمی است که از زمان داریوش احداث شده و دره شوش را به پرسپولیس مربوط می‌ساخته است."

آدرس دشت سوسن کجاست؟

برای رسیدن به این منطقه زیبا، پس از عبور از جاده خروجی ایذه به سمت شمال و گذشتن از پیان و تاکوتر، به یک دوراهی می‌رسید که سمت راست به سمت سوسن و سمت چپ شما را به سمت منطقه گلزار و بارگاه امامزاده سلطان ابراهیم در جوار دریاچه سد شهید عباسپور (سد کارون یک) می‌رساند. با رهسپار شدن به سمت سوسن، از روستای کَشگِلی (یا به گفته محلی‌ها کفش گلی) عبور کرده و پس از طی 5 کیلومتر، به دوراهی دیگری می‌رسید که هریک شما را به طرفین دشت سوسن راهنمایی می‌کند. جهت اتراق و کمپینگ در این محل مکان‌هایی وجود دارد که برای این منظور مناسب است و از طرفی برای مردم محلی و زمین‌های کشاورزی مزاحمتی ایجاد نمی‌کند. در روستاهای دشت سوسن فروشگاه یا مغازه وجود ندارد اما با وجود آب چشمه که از طریق لوله‌کشی به روستاها آورده شده، مشکلی برای تأمین آب وجود ندارد.

مردم این منطقه علاوه بر دامپروری، به کشت برنج و دیگر محصولات کشاورزی اشتغال دارند.

سوسن یکی از بخش‌های شهرستان ایذه است که از دو دهستان سوسن شرقی (با مرکزیت جنگه) و سوسن غربی (با مرکزیت ترشک) تشکیل شده است. بخش سوسن در منتهی‌الیه شرقی استان خوزستان و در مجاورت استان چهارمحال و بختیاری قرار گرفته است.

روستاهای زیادی در دشت سوسن در ایذه قرار گرفته اند و جالب است بدانید که زمین این منطقه حاصلخیز بوده و به دلیل آب فراوان و اقلیم خوبی که دارد شرایط برای کشت و باغذاری اهلی این منطقه بسیار مناسب است.

بیشتر بخوانید: سفر به آشیانه عقاب در ایام نوروز + تصاویر و فیلم

مردم منطقه ایذه بسیار خونگرم هستند و شما هنگام سفر به دشت سوسن در ایذه احساس تنهایی و غربت نخواهید کرد.

دشت سوسن نام منطقه ای وسیع است که روستاهای زیادی در آن جای گرفته است. زمین حاصلخیز، آب فراوان و اقلیم مناسب تمام شرایط را برای کشت و باغداری مردمان خونگرم بختیاری این دیار فراهم کرده است.

برنامه سفر در شت سوسن  چه چیزهایی است؟

طبیعت گردی در دشت دل انگیز سوسن و گذر از رودخانه برای بازدید از ده ثریا در آن سوی رود
پیاده‌روی و پیمایش دره‌ ای سرسبز و پر آب، از روستا تا آبشار شیوند
قایق سواری هیجان انگیز و گذر از طول دریاچه سد کارون ۳ تا روستای زیبای شیوند در آن سوی آب
طبیعت گردی و کوه‌پیمایی سبک در اطراف تالاب میانگران
دیدار از زیباترین آثار تمدن ایلامی و ماد همچون خونگ اژدر، قلعه کژدم، اشگفت سلمان، شیرهای سنگی کولفرحو…
بازدید از تالاب بین‌المللی چغاخور و قلعه چالشتر در چهارمحال و بختیاری

دره توبیرون دزفول

به شهر دزفول می‌رویم و ۲۰ کیلومتر به سمت شرق می‌رانیم تا به دره‌ای اعجاب انگیز برسیم. دره‌ای که به خاطر فضای خنک و مطبوع داخلش به دره توبیرون مشهور شده است؛ یعنی جایی که تب را می‌برد و بدن را خنک می‌کند. وقتی پای تان را داخل دره بگذارید با راهرویی طولانی مواجه می‌شوید که مسیرش را با پیچ و تاب سنگ‌های دره به پایان می‌رساند. دیواره صخره‌ها مملو از آب چکان‌ها و گیاهان وحشی است که با تلاش فراوان سر از دل سنگ‌های سخت در آورده اند و گاهی ارتفاع شان به ۱۰۰ متر هم می‌رسد. به نظر می‌رسد که جنس مواد تشکیل دهنده بخش‌های مختلف دره ماسه سنگ‌ها یا همان کنگلومرا‌هایی (۱) باشد که بر اثر فرسایش آبی در مدت طولانی تشکیل می‌شوند.

این پدیده طبیعی زیبا از فرسایش چند هزار ساله آب‌های جاری روی سنگ‌ها به وجود آمده است. در دوران کم آبی، عمق زیاد دره مانند یک زهکش عمل کرده و آب سفره‌های زیرزمینی را جمع می‌کند. پس از تجمع آب در کف دره جریان آب شکل می‌گیرد تا جایی که دو آبشار کوچک و بسیار زیبا در مسیر دره نیز وجود آمده است. این شرایط خاص طبیعی در دره باعث شده تا زمانی که حتی دمای بیرون دره ۴۰ درجه یا بیشتر است، دمای محیط دره ۲۰ تا ۲۵ درجه کمتر باشد. این اختلاف دما برای مردم جنوب یک موهبت است و به همین خاطر این دره به نوعی تفرج گاه دزفولی‌ها هم هست.

این دره دارای دیواره های تنگ و باریکی است که راه رفتن در میان آن ها تجربه متفاوتی را به شما می دهد.
به خاطر فضای باریک دره و وجود آب روان در آن، هوای دره توبیرون بسیار خنک تر از بیرون آن است.

بیشتر بخوانید: سفر به پایتخت نجوم ایران در ایام نوروز+ تصاویر

تفریحات در دره توبیرون دزفول

در این قسمت می‌خواهیم شما را با تفریحاتی آشنا کنیم که می‌توانید در این دره اعجاب انگیز تجربه کنید.

۱- پیاده روی و آب بازی در دره توبیرون
مسیر زیادی را طی کرده اید، شاید هم حسابی گرم تان باشد و در طلب آبی خنک باشید و یا سایه بانی که شما را از آفتاب بی امان جنوب نجات دهد. خب! درست آمده اید، تنگه توبیرون بهترین جایی است که می‌توانید به آن پناه ببرید. وقتی که پای تان را درون دره بگذارید پس از یک پیاده روی کوتاه کم کم باد خنک صورت تان را نوازش خواهد کرد و شما را به درونش فرا خواهد خواند. هر چه جلوتر بروید دره، زیبایی‌های بیشتری را به شما نشان خواهد داد؛ از درختان انجیر وحشی و انگور گرفته تا خزه‌های سبز رنگ که دیواره‌های دره را رنگ آمیزی کرده اند و حتی قطرات آب زلال که گاه و بی گاه روی صورت تان می‌چکند؛ اگر بخواهید می‌توانید خیس نشوید، چون آب دره خیلی کم است و نهایتا تا مچ پا‌های تان خواهد رسید.

آب جاری در دره زیبای توبیرون مملو از ماهیان ریز و درشت بوده و ممکن است وقتی در حال عبور کردن از مسیر دره هستید پای تان را غلغلک بدهند و یا از کنارتان عبور کنند. نکته بسیار جالب در مورد این دره آن است که گذرگاه‌های فرعی و کوچک ترش بسیار خنک‌تر هستند.

عکاسی از مناظر دره توبیرون

زیبایی های توبیرون تمام شدنی نیست و هر چه بیشتر به آن نگاه کنید چیزهای بیشتری کشف خواهید کرد. پس دوربین عکاسی یا گوشی موبایل تان را همراه داشته باشید تا از سنگ های پیچ و تاب خورده، قطرات آبِ چکیده از لای سنگ ها و مارمولک های کوچک و بزرگ که گاهی سرشان را بیرون می آورند، عکس بگیرید و زیبایی های این دره بی نظیر را ثبت کنید.

هتل جهانگردی دزفول خوزستان

این هتل ۳ ستاره است و ۲۲ اتاق در دو طبقه دارد. جاذبه‌های نزدیک هتل: ۵ دقیقه رانندگی تا بازار کهنه، ۵ دقیقه تا خانه‌ی تیزنو، ۷ دقیقه تا خانه‌ی تاریخی سوزنگر و پل قدیم دزفول و ۱۲ دقیقه تا فرودگاه دزفول

هتل جهانگردی دزفول خوزستان، دزفول، میدان امام حسین (ع)، بلوار ۱۵ خرداد، جنب استادیوم مجدیان

هتل آوان دزفول

هتلی ۳ ستاره و ۲ طبقه است که در سال ۱۳۷۰ کارش را آغاز کرده است. این هتل ۲۴ اتاق دارد و در سال‌های ۱۳۸۲ و ۱۳۹۶ بازسازی شده است. امکانات هتل در حد ستاره‌هایش به‌نظر می‌‌رسد. برخورد کارکنان دوستانه و خوب است، صبحانه‌‌ی خوش‌مزه‌ای سرو می‌کند و آرامش در آن برقرار است.

آدرس : میدان امام حسین - بلوار خرداد - بین خیابان همت و پست - روبه روی درب خروجی هایپر مارکت زیتون 

فست فود مجتمع فرهنگی
دزفول بلوار بعث ،جنب پارک بعثت روبروی بازارچه شب

قصر شهر دزفول

دزفول میدان امام حسین نبش پارک ملت

کافی شاپ های دزفول 

بیمارستان ها و کلینیک ها 

آيت الله نبوی دزفول
۳۲۲۴۰۰۱

پایگاه چهارم شکاری دزفول
۴۲۴۲۴۳۱۳

كلينيك ويژه گنجويان
۴۲۴۲۲۰

كلينيك ويژه افشار
۴۲۴۲۲۰۴۹

تالاب شادگان را باید از نزدیک دید

اما جلوه های این دیار تمام شدنی نیستند و می توانیم بارها و بارها به آن سر بزنیم و برایتان از جاذبه ای تازه سخن بگوییم. کوله بارمان را برمی داریم و راهی استان خوزستان می شویم تا یکی از جاذبه های جهانی ایران را به تصویر بکشیم. به جاده می زنیم و خودمان را به شهرستان شادگان می رسانیم و به قلب تالاب شادگان می رویم.

با توجه به اقلیم گرم خوزستان پیشنهاد می‌کنم از آذر ماه تا فروردین ماه از این تالاب بازدید کنید.

مسیر های دسترسی:

دو مسیر برای رسیدن به تالاب معرفی شده است اول بزرگراه اهواز به آبادان و دوم مسیر ماهشهر به شادگان.

مبدا حرکت ما از اهواز بود؛ لذا این مسیر را برای شما شرح خواهم داد. آغاز سفر ما در اواخر اسفند ۹۶ بود. برای رسیدن به تالاب باید وارد بزرگراه اهواز- آبادان شوید تا بعد طی حدود ۹۷ کیلومتر به سه راهی دارخوین برسید. سپس دور بزنید و به سمت راست بروید تا بعد از ۱۲ کیلومتر به روستای صراخیه برسید. این روستا در ۱۱ کیلومتری شهر شادگان قرار دارد.

وقتی به نزدیکی روستای صراخیه می رسید اولین چیزی که می بینید زنان ماهی فروش هستند که زیر سایبان های حصیری نشسته و منتظر خریدار برای ماهیان خود می باشند. در سمت راست تان امکانات این پایگاه گردشگری قرار دارد. در ابتدا اصلا تالاب را نمی بینید و تصور نمی کنید که در همین نزدیکی امکان قایق سواری وجود دارد. ماشین را در پارکینگ پارک کرده (هزینه پارک دریافت می شود) و دوری در اطراف بزنید. در این مکان مسجد، رستوران و استراحتگاه برای مسافران وجود دارد. دقت کنید که البته خبری از گنبد مسجد نیست و دورتا دور آن با نی پوشانده شده است. یک مضیف هم وجود دارد که از نی و برگ درختان نخل ساخته شده است (مضیف مختص اعراب خوزستان می باشد و مکانی برای پذیرایی از مهمان است). اما باید اعتراف کنم در حل حاضر این ورودی چنگی به دل نمی زند و شایسته یک اثر طبیعی ثبت شده بین المللی نیست. سرویس های بهداشتی خراب و بسته است، محوطه هنوز گل کاری نشده و خاک و گل همه جا وجود دارد؛ خلاصه جذابیت کافی برای گردشگر را ندارد به طوری که با نگاهی مختصر بلافاصله به دنبال دیدن تالاب می رود. کمی جلوتر در سمت چپ پارکینگ، ایستگاه قایق سواری وجود دارد.

این اواخر در قسمتی از تالاب که خشک شده است آلاچیق‌هایی برای نشستن تدارک دیده اند که اگر قصد دارید مدت زمان بیشتری در تالاب بمانید می‌توانید زیرانداز و خوراکی را با خود به قایق ببرید.

در ورودی ایستگاه، قایقران‌هایی از همه سنین، کوچک و بزرگ و دختر و پسر، را خواهید دید. هزینه بازدید از تالاب برای هر قایق به مدت ۲۰ دقیقه حدود ۵۰ هزار تومان است. اگر یکی دو نفر هستید و تعدادتان اندک است و هزینه به نظرتان گران می‌رسد، کمی صبر کنید و با مسافران دیگر سوار یک قایق شوید تا هزینه را با هم پرداخت کنید.

قایق های تالاب قایق های موتوری باریکی هستند که آرام آرام شما را در طول تالاب به پیش می برند. عجله نکنید و هر از چندگاهی از قایقران بخواهید تا قایق را نگه داشته و به عکاسی بپردازید. در ابتدای راه خانه های روستاییان صراخیه در دو طرف شما قرار گرفته است. در حقیقت انگار حیاط خانه همین تالاب است چراکه گاهی دری کوچکی رو به آب وجود دارد که احتمالا برای تردد قایق های خودشان است. در ختان تنومند نخل از حیاط منازل قد علم کرده و سایه انداز زیبایی را حواشی تالاب ایجاد کرده اند. اردک ها و مرغابی ها نیز در گوشه و کنار منازل به چشم می خورند.

در قسمت هایی از مسیر قایقرانانی را می بینید که ایستاده بر قایق باریکی به نام "بلم" با چوب های بلندی، به عنوان پارو، قایق را به جلو می رانند. ماهیگیری یکی از معیشت های اصلی مردم این دیار است.

انتهای پیام/ب