این خبر دنیای هنرهای تصویری را تحت تأثیر قرار داد؛ البته اسدزاده فقط در عرصه هنرهای تصویری فعال نبود.
وی دستی هم بر آتش نگارش داشت و برای دنیای کتاب نیز میراثی را به جا گذاشته است. از کتاب‌های داریوش اسدزاده می‌توان به سیری در تاریخ تئاتر ایران اشاره کرد. این کتاب تئاتر کشورمان را از قبل از اسلام تا سال ۱۳۵۷ شمسی بررسی کرده است.
«برگ‌های خواندنی: گزینشی از رویداد‌های تاریخی» یکی دیگر از کتاب‌های اسدزاده است. اسدزاده در این کتاب با تکیه بر حافظه خود و منابعی چون «خاطرات مهدی قلی خان هدایت»، «سرگذشت خواجه نصیر»، «ناسخ‌التواریخ»، «سیمای احمدشاه قاجار»، «اشتباه بزرگ» و «تهران قدیم» گزینشی از رویداد‌های تاریخی ایران را روایت کرده است.
«تماشاخانه تهران به روایت داریوش اسدزاده» یکی دیگر از میراث مکتوب بازیگر سریال خانه سبز برای آیندگان است. این کتاب ماحصل بیش از صد ساعت گفت و گوی غلامحسین دولت آبادی و اعظم کیان افراز با داریوش اسدزاده را در دسترس علاقه‌مندان عرصه تئاتر قرار داده است.
یکی دیگر از کتاب‌های داریوش اسدزاده با نام «خاطرات طهران» شناخته می‌شود. این کتاب خاطرات اسدزاده از تهران و لاله‌زار را روایت می‌کند.
«لاله‌زار و خاطرات» یکی دیگر از میراث‌های فرهنگی اسدزاده برای ماست.
انتهای پیام/
مرحوم خیلی تنهایی و بی کسی کشید
روحت شاد