مگر می شود ریشه ی عشقی که از دیرباز در قلبمان جاری و ساری است را ندانیم از کجاست؟
غدیر اوج عشق بازی خدا با پیامبر و ولی اش است، آنجا که خدا فقط علی را برای ولایت بر می گزیند، و آنجا که پیامبر دستان علی را به سمت آسمان می برد و فریاد می زند: هرکه من مولای اویم ، این علی مولای اوست.
سلام بر غدیر،
سلام بر سرنوشت رقم خورده تاریخ،
سلام بر چشمه همیشه زلال،
سلام بر مولا علی بن ابیطالب- علیه السلام،
سلام بر تو ای مولا، سرور، و صاحب اختیارهمه ی ما علی جان،مگر نه این که خدا تو را برای سروری انتخاب کرد، ما نیز تو را می خواهیم و بس .
اینجا هزار و اندی سال است که از آن روز بزرگ می گذرد روزی که دین به کمال رسید، اما گویی هنوز هم عطر واقعه غدیر به مشام می رسد.
اینجا عاشقان امیر المومنین علی ( ع )، ناد علی می خوانند و تنها به او متوسل می شوند.
غدیر پیمان نامه ای که هنوز هم باز است، ما نیز می خواهیم با مولایمان عهد و پیمان ببندیم، می خواهیم بیعت کنیم ولی نمی خواهیم پیمان بشکنیم.
پس مولا ما را هم قبول کن ما را هم از زمره پیمان بستگان دار و از خدای تعالی به کرمت برای ما یاری جوی.و حال هرکس می خواهد عهد و پیمان ببندد به قلبش بنگرد و زیر لب زمزمه کند:
« السلام علیک یا مولانا یا امیرالمومنین »
انتهای پیام / ک
کبری اسلامی