به گزارش خبرنگار گروه استان‌های باشگاه خبرنگاران جوان از آبادان ،تئاتر خیابانی گونه‌ای نمایشی است که از متن اقشار مختلف اجتماع برخواسته و با توجه به انگیزه‌های به روز آن، همواره کارکردهای مختلفی از جمله اصلاح رفتارهای اجتماعی داشته و خالقان و بازیگران این عرصه با زبان هنری خود بایدها و نبایدهای زندگی بشری را به فراخور فهم مردم کوچه و بازار بیان کرده‌اند.
در تئاتر خیابانی بازیگر به دور از تمامی عناصر دست و پاگیر صحنه‌ای در تلاش است تا مخاطب خود را نسبت به موضوعی خاص به هیجان و گاه به تفکر و تعمق در آن مساله وا دارد، در نمایش خیابانی نیازی به طراحی لباس، نور، چهره آرایی و طراحی صحنه نیست، بازیگر این گونه نمایش‌ها بر اساس موضوع‌های مورد نظر خود اقدام به اجرای نمایش در مکان و زمانی خاص می‌کند، در نمایش‌هایی خیابانی متن نمایش، کارگردانی و بازیگری به موازات هم و در همان مکان خاص اتفاق می‌افتد.
اجرای تئاتر خیابانی می تواند فرهنگ تئاتر دیدن را در جامعه رواج دهد و مردم تئاتر گریز را دوباره با سالن‌های تئاتر آشتی دهد و به نوعی خود یک مبلغ ارزشمند برای هنر و هنرمندان تئاتر باشد.
به همین بهانه با بهنام کاوه مدیر دفتر کانون تئاتر خیابانی آبادان جوانی پر انرژی و خلاق که چند سالی است که در این حوزه فعالیت پررنگی دارد و تجربه حضور در جشنواره های مختلف ملی و بین المللی دارد و توانسته جوایز متعددی نیز کسب نماید به گفت وگو نشستیم.
من در سال ۱۳۷۰ وارد فعالیت های هنری مدرسه شدم، و با وجود اینکه خانواده ام دریانورد بودند ولی از بین فرزندان خانواده تنها من به عرصه فعالیت های هنر ی _ اجتماعی وارد شدم و علایق خانوادگی را دنبال نکردم.
در دوره راهنمایی در سال ۱۳۸۱ به انجمن نمایش آبادان معرفی شدم؛ ۶ سال طول کشید تا به صحنه بازی ورود کنم و در این مدت آموزش های لازم را کسب می کردم؛ و با پیشنهاد اولین کار خیابانی، در جشنواره استانی باغملک بعنوان بازیگر اول انتخاب شدم؛ بعد از آن ا جرای تعزیه های خیابانی را شروع کردم .
بعد از اجرای موفقیت آمیز و پرطرفدار "سینما رکس" در سال ۱۳۹۰ این رشته را بطور جدی دنبال کردم.
فانتزی و عروسکی بودن کار باعث میشود حس کودکی افراد جذب شود و نیز دگرگونی در احساسات تماشاگر و همچنین مختصر و مفید بودن اجرا که تاثیر گذاری قابل توجهی داشته باشد از ملاک های اصلی هستند.
بله زیرا عموم درخواست داشتند، در جشنواره باغملک برای کارگردانی، بازیگری و طراحی بروشور مقام اول را کسب کرد، و نظر فرماندار وقت جانب ایل خواست زاده کاملا در خصوص تئاتر خیابانی آبادان تغییر کرد و باعث جلب توجه ایشان گردید.
در سال ۱۳۹۳ یا ۱۳۹۴ ، کار دیگر من بعنوان "موضوع انشاء" به جشنواره مقاومت تهران رفت و برگزیده کارگردانی اول شد که این اولین ورود رسمی من به جشنواره تئاتر کشور بود که بعد از آن وارد جشنواره فجر شد، این تنها بدلیل حضور همیشگی و عدم غیبت من در این عرصه بوده است، درصورتی که دیگر گروه ها دارای غیبت چند ماهه تا یک ساله هستند.
متاسفانه هیچگونه حمایتی از جانب مسئولین نبوده است، لذا ناچار به تشکیل یک حلقه ی مدیریتی برای خود شدم،بدین گونه که کارها را شخصا انجام می دادم و وارد سیستم گروهی نمی شدم و از آنجا که در رشته گرافیک تحصیل کرده بودم جهت تعدیل هزینه ها ابزار محیطی را تلفیق میکردم.
من ساختارهای دفاع مقدس را با موضوع معضلات پس از جنگ تغییر داده ام، و کار"کوچ" در جشنواره فجر و " جنگ زیر پوست من و مادرم" در جشنواره فتح خرمشهر صاحب مقام و رتبه شدند.
در سفرم به جشنواره های متعدد به این فکر افتادم که بهتر است در شهر خودم کار ویژه ای انجام دهم، لذا صرفا برای داشتن حامی جهت ارتقا کیفیت کارهای خودم ، پیشنهاد کانون تئاتر خیابانی را دادم که بعد از ۶ ماه تلاش بی وقفه این مسئولیت به عهده خودم گذاشته شد، اکنون علاوه بر کارگروه حوزه های هنری آبادان ، مدیر کانون تئاتر خیابانی آبادان نیز می باشم، ولی متاسفانه هنوز هم حمایت های لازم صورت نگرفته است و کانون انجمن تئاتر خیابانی مورد توجه مسئولان نیست.
بزودی در اوایل شهریور ماه با کار" چه کسی آشغال هایش را به من میدهد" درجشنواره شهروند کرمانشاه حضور خواهیم داشت و همینطور در جشنواره بین المللی و تخصصی تئاتر خیابانی در مریوان که از ۴ الی ۵ کشور خارجی جهت ارزیابی حضور دارند.
در بخش پایانی اجرای "کوچ" مادرم به درخواست من که کاملا یک رفتار تکنیکی بود به صحنه آمد و از آنجا که ورود ایشان کاملا با متن نمایش در آن لحظه همخوانی پیدا کرده بود بعنوان بازیگر اول انتخاب شدند، در حال حاضر ایشان در یک فیلم به اسم " ابراهیم" نیز نقش بازی کرده اند.
من همیشه به مقام والای مادر درصحنه های تئاتر ادای احترام کرده ام هر چند که نتوانسته ام زحماتشان را جبران کنم.
گزارش از رضا واله
انتهای پیام/ د