لحن بیان مقامات طالبان و نیز افزایش تماس های مقامات آمریکایی با کشور های ذی دخل در مسائل افغانستان، این گمانه را در میان تحلیلگران به شدت تقویت کرده که احتمالا، توافق نامه مذکور به امضا رسیده، اما طرف ها در شرایط کنونی، از رسانه ای کردن آن خودداری می کنند.
رسانه های پاکستانی نیز، روز گذشته، از عناوین پنج گانه ای به عنوان مهم ترین سرفصل های توافق مذکور پرده برداشتند که مهم ترین آن ها، خروج دو مرحله ای سربازان آمریکایی از افغانستان است.
احتمال امضای توافق نامه صلح میان آمریکا و طالبان، بر کارزارهای انتخاباتی نامزدهای ریاست جمهوری افغانستان نیز تاثیر گذاشته و مهم ترین تیم های انتخاباتی، با تکیه بر احتمال برگزار نشدن انتخابات، برنامه های تبلیغاتی خود را به حالت تعلیق در آورده اند. در این بین، تنها تیم انتخاباتی که از امضای احتمالی توافق نامه صلح فوق ناراضی به نظر می رسد، تیم انتخاباتی رئیس جمهور کنونی، آقای محمد اشرف غنی است.
غنی در سخنرانی خود پس ادای نماز عید قربان، به شدت به گفت وگو های صلح میان آمریکا و طالبان بدون حضور دولت رسمی افغانستان تاخت و تاکید کرد که رسیدن به صلح، بدون وجود دولتی قدرتمند، در کابل، امکان پذیر نیست. او تاکید کرده که به هر قیمتی، انتخابات آینده ریاست جمهوری را برگزار خواهد کرد.
سراسیمگی و آشفتگی رئیس جمهور غنی و تاکید او بر برگزاری حتمی انتخابات نیز در کنار نظرات تحلیلگران مسائل افغانستان، می تواند شاهدی بر حصول توافق قطعی میان طالبان و آمریکا بدون در نظر گرفتن نقش دولت افغانستان قلمداد شود. چه این که در این صورت، تغییر قانون اساسی و ایجاد تغییرات بنیادین در ساختار حکومت، به گونه ای که خواسته های طالبان را تامین کند، می تواند اصلی ترین موضوعات مورد بحث در گفت وگوهای پیش روی بین الافغانی باشد و در این صورت، به طور قطع، اشرف غنی و تیم او هیچ نقشی در آینده سیاسی افغانستان نخواهند داشت. به همین دلیل، غنی می کوشد با تاکید بر برگزاری انتخابات ریاست جمهوری، از تنها ابزار خود برای ماندن در قدرت، استفاده بهینه کند. اما شرایط افغانستان و مداخلات گسترده و بی حد و حصر آمریکا در افغانستان، شانس مقاومت او در برابر تصمیم های آمریکا را به شدت پایین آورده است.
بعید به نظر می رسد که اگر امضای توافق نامه صلح آمریکا و طالبان به صورت رسمی اعلام شود، رئیس جمهور بتواند انتخاباتی را که بخش عمده ای از هزینه برگزاری آن توسط خارجی ها تامین می شود، بدون حمایت آن ها به سرانجام برساند. با این حال، تصور نمی شود که حتی پس از امضای توافق نامه صلح با طالبان، ثبات و آرامش، در افغانستان حاکم شود. چرا که طالبان، تنها عامل جنگ و بی ثباتی در افغانستان نیستند و آمریکا نیز در ادعای خود برای مبارزه با تروریسم صادق نیست.
نویسنده: سید احمد موسوی مبلغ
روزنامه خراسان
انتهای پیام/