فزونی بیان کرد: در طول تاریخ با پیشرفت جوامع و پیچیده و تخصصی شدن مباحث در عرصه‌های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی در به کارگیری این مکانیسم‌ها تغییرات جدی ایجاد شد و ابزار‌های جدیدی برای تنظیم این مناسبات شکل گرفت که زمینه شکل گیری نهاد‌ها و سازمان‌های غیردولتی در عرصه‌های ملی و جهانی را ایجاد و بستر ورود آن‌ها به عرصه سیاست‌گذاری، تنظیم‌گری، نظارت و انجام برخی فعالیت‌ها را مهیا کرد.
او ادامه داد: با توجه به نقش و اهمیت سازمان‌های غیر دولتی در فعالیت‌های اجتماعی و اقتصادی از آن‌ها به عنوان منابع نامشهود ثروت یاد می‌شود.
فزونی در ادامه منابع ثروت یک کشور را به ۳ دسته منابع طبیعی، فیزیکی و منابع نامشهود در ایران تقسیم کرد و افزود: منابع طبیعی ۵۰ درصد ثروت کشور را تشکیل می‌دهند و سهم منابع نامشهود از ۱۲ درصد فراتر نمی‌رود.
بیشتربخوانید:شناسایی ظرفیت‌های غیرفعال در میان کشورهای هدف صادراتی ایران
این پژوهشگر اقتصادی بیان کرد: هم اکنون ۸۰ درصد ثروت ۶۶ کشور ثروتمند جهان که ۷۸ درصد سرمایه دنیا را دارند به منابع نامشهود مربوط است و سهم منابع طبیعی و فیزیکی در آن‌ها به ترتیب ۱۶ و ۳ درصد است.
فزونی گفت: در ۴۳ کشور کم درآمد دنیا که یک درصد ثروت جهان را در اختیار دارند سهم منابع نامشهود ۵۶ درصد و سهم منابع فیزیکی و طبیعی به ترتیب ۱۴ و ۳۶ درصد است. مقایسه این نسبت‌ها با ایران قابل تأمل و با توجه به سهم ۱۲ درصدی منابع نامشهود از ثروت این رقم از میانگین کشورهای کم درآمد ۵۰ درصد هم کمتر است.
او ادامه داد: بدیهی است با توجه به پایین بودن این سهم در ایران اگر این شاخص بهبود پیدا کند موقعیت ثروت کشور ارتقا می‌یابد.
این پژوهشگر اقتصادی بیان کرد: از این رو براساس مطالعات می توان گفت که کشورمان از منابع طبیعی بالا، منابع فیزیکی متوسط و منابع نامشهود ضعیفی برخوردار است که این منابع نامشهود ، قواعد، فرایندها و مدیریت را شامل می شود.
فزونی تصریح کرد: اگر می خواهیم در حوزه اقتصاد رشد کنیم با توجه به اینکه از نظر منابع طبیعی از جایگاه خوبی بهره مندیم و در حوزه منابع فیزیکی نیز نیازمند کار خیلی جدی هستیم، باید بیشترین توجه خود را بر منابع نامشهود متمرکز کنیم چرا که این موضوع در واقع مهمترین عامل رشد بخش صنعت، معدن و تجارت و در نهایت اقتصاد کشور است.
او گفت: در حال حاضر هزاران قلم کالا وجود دارد که در حال تولید است اما سئوال عمده ای که مطرح می شود این است که باید روی تولید چه کالایی متمرکز شویم چرا که منابع ما محدود است.
انتهای پیام/