وی افزود: الان مشکلات جدی از قبیل تأمین معیشت، نویسندگان ما را تهدید می‌کند. نویسنده‌ای که نتواند کار خود را به دست مخاطب برساند، انگیزه چندانی برای نوشتن نخواهد داشت و کسانی که از راه نوشتن ارتزاق می‌کنند، نسبت به بقیه نویسندگان وضع بدتری دارند و آسیب‌های جدی در انتظارشان است.
امینی با اشاره به فروش کتاب نویسندگان با وجود گرانی کاغذ اظهار داشت: مصرف کنندگان آثار نویسندگان، مردم هستند و وقتی مردم نتوانند کتاب بخرند، نویسندگان هم مخاطبان عام خودشان را از دست خواهند داد. گرانی کاغذ دست ناشران را برای چاپ کتاب در تیراژ حداقلی می‌بندد و این مشکل به نویسنده سرایت می‌کند.
این نویسنده در خصوص اینکه بنا بر گفته عده‌ای نویسندگی در جامعه امروزی شغل نیست، گفت: این که نویسندگی شغل هست یا نه بحث دامنه داری است. نهاد‌های فرهنگی معمولاً نیاز به کارمندانی دارند که نویسنده هم باشند؛ خب در این فضا نویسنده از مهارت نویسندگی به عنوان ابزاری در خدمت شغل خود استفاده می‌کند و در واقع خلاقیت خود را به نفع اهداف سازمانی به کار می‌گیرد.
امینی با اشاره به شغل نویسندگی بیان کرد: می‌توان گفت نویسندگان بزرگ دنیا اغلب در فقر و تنگدستی به سر برده اند و از راه نوشتن به ثروت نرسیدند. در کشور ما نیز نویسندگان از مسیر فقر عبور می‌کنند؛ حتی اگر اراده کنند نمی‌توانند از نوشتن نان در بیاورند که این باعث به هدر رفتن خلاقیت و انرژی است.
وی افزود: نوشتن باید آورده‌ای حداقلی برای صاحبان قلم و استعداد‌های ادبی کشور داشته باشد؛ در غیر این صورت غم نان، نویسنده را رها نخواهد کرد.
این نویسنده در خصوص اینکه چه ویژگی‌هایی در آثار نویسندگان هست که منجر به انتخاب مردم می‌شود، گفت: مهم‌ترین اصل این است که باید استقبال مردم به عنوان مخاطبان عام کتاب، از جریان سازی‌هایی که تریبون‌های رسمی انجام می‌دهند تفکیک شود.
امینی ادامه داد: بسیاری از آثاری که با اقبال عمومی روبرو می‌شوند، تحت تأثیر افکار سازی توسط رسانه‌های رسمی با چنین اقبالی مواجهند. ممکن است این گونه آثار ارزش ادبی هم داشته باشند، اما از آنجا که چنین فضایی برای همه نویسندگان و شاعران وجود ندارد، شرایط برابر در اختیار همه پدید آورندگان کتاب قرار نمی گیرد و این عین بی عدالتی است.
این نویسنده با اشاره به عملکرد نادرست برخی ناشران در جذب مخاطب اظهار داشت: فریب ناشران عاملی است برای افزایش چنین اقبال هایی؛ به این ترتیب که از هر کتاب و در هر نوبت چاپ تیراژی پایین در حدود پانصد نسخه روانه بازار کرده و هنوز چاپ اول تمام نشده چاپ‌های دوم و سوم وحتی هجدهم را به بازار می‌فرستند.
امینی در پایان گفت: این فضای مسموم موجب می‌شود آثار فاخر کمتر دیده شوند. این موضوع نه تنها به ادبیات داستانی بازمی گردد بلکه به شعر امروز نیز آسیب می‌رساند. علت مهم ایجاد چنین فضا‌های فریبنده‌ای نبود جلسات تخصصی نقد کتاب و نبود ساختار تخصصی برای سطح بندی و معرفی کتاب‌های خوب به مردم است.
انتهای پیام/