فضانوردان در جریان سفرهای فضایی دچار مشکل‌های مختلف جسمانی وروحی می‌شوند. از جمله مشکل‌های جسمی ایجاد شده دراثر زندگی در وضعیت میکروگرانشی می‌توان پوکی استخوان و قرارگیری درمعرض
اشعه‌های کیهانی را نام برد. فضانوردان امروزه به مدت ۶ ماه یا بیشترمجبور به زندگی درفضای محدود
ایستگاه فضایی بین المللی به همراه ۵ یا ۶ فضانورد دیگر هستند. دوری از اقوام و دوستان و زندگی درفضای محدود درون ایستگاه فضایی بین المللی می‌تواند سبب ایجاد افسردگی و تمایل به انزوا در فضانوردان شود.
دانشمندان ناسا برای کاهش میزان خطر‌های در حین سفرهای فضایی برای فضانوردان به انجام مطالعه‌های مختلف پرداخته اند. تیمی از دانشمندان حدود ۱۸۰۰ حادثه پزشکی درطول ۸۹ ماموریت مختلف شاتل در فاصله سال‌های ۱۹۸۱ تا ۱۹۹۸ را مورد ارزیابی قرارداده اند. بیشتر فضانوردان درطول سفرهای فضایی به ویژه درزمان پرتاب دچارمشکل‌های سلامت، چون اضطراب، استرس، بروز سردرد، سفت شدن عضله‌های صورت و مواردی از این دست می‌شوند.
این قبیل مشکل‌ها برای حدود ۴۰ درصد از فضانوردان پس از ورود به ایستگاه فضایی بین المللی تا چند هفته وجود دارد. کارشناسان اعلام کرده اند تعداد زیادی از فضانوردان پس از بازگشت به زمین دچاراختلال هایی، چون افسردگی می‌شوند که لازم است تحت نظارت ازسوی متخصصان قرار بگیرند.
درسال ۲۰۰۷ یک فضانورد ناسا به نام خانم lisa nowak که سابقه سفربه ایستگاه فضایی بین المللی را داشت، به دلیل اقدام برای آدم ربایی و تهدید به قتل محاکمه شد. تیم محققان اعلام کرده اند خانم نواک دچار افسردگی شدید بوده است که یکی از دلایل آن اقامت در فضا برای مدت زمان طولانی بوده است.
کارشناسان اعلام کرده اند سخت گیری در انتخاب فضانورد هم می‌تواند سبب کاهش مشکل‌های جسمانی و روانی درفضانوردان شود. امروزه کارشناسان بیشتر فضانوردانی که مشاغل پرفشار و با استرس بالا، چون خلبانی جت‌های جنگنده یا پزشکی دارند را برای شغل فضانوردی انتخاب و به آن‌ها آموزش‌های لازم را می‌دهند.
به گفته محققان، دارا بودن شغل‌های پراسترس و روحیه و اراده محکم و حفظ خونسردی از جمله رازهای موفقیت فضانوردان درجریان سفرهای فضایی است. فضانوردان درجریان سفرهای فضایی باید خونسرد باشند و توانایی کار با میزان زیاد تجهیزات و وسایل الکترونیکی، قابلیت تعمیر، درمان بیماری‌ها و حفظ سلامت خود را داشته باشند.
به ویژه درآینده و درزمان ارسال انسان به سفرهای طولانی مدت فضایی، چون سفربه سیاره مریخ نیاز است تا گروه ویژه‌ای از فضانوردان انتخاب شوند که قابلیت زندگی به مدت ۳ سال درون سفینه فضایی تا رسیدن به سیاره سرخ را داشته باشند.
از ویژگی‌های مورد نظر ناسا برای انتخاب فضانورد می‌توان مواردی، چون توانایی انجام کار درموقعیت استرس زا، مهارت زندگی گروهی، انجام کار‌ها به صورت گروهی و تیمی، خودکنترلی به ویژه در مواقعی که فرد دچاراسترس و خشم می‌شود، دارا بودن انگیزه بالا، توان قضاوت و تصمیم گیری منصفانه، وفاداری به سازمان و تیم همراه، مهارت‌های ارتباطی و رهبری را می‌توان نام برد.
به طور کلی پس از انتخاب نامزد‌های شغل فضانوردی، دانشمندان آن‌ها از جهت‌های مختلف مورد آزمایش‌های جسمانی و روانی قرار می‌دهند تا مناسب‌ترین افراد را انتخاب کنند که دروضعیت بسیارپراسترس درفضا بتوانند به فعالیت و انجام ماموریت بپردازند.
بیشتر بخوانید: ربات فضانورد هندی راهی فضا می‌رود
کارشناسان ناسا برای کاستن از میزان فشارعصبی موجود برروی فضانوردان در زمان اقامت در ایستگاه فضایی بین المللی انواع تجهیزات و فناوری‌ها از جمله تلفن ماهواره ای، رسانه‌های اجتماعی، سیستم ویدئوکنفرانس و دیگر تجهیزات مورد نیاز برای برقراری ارتباط‌های ماهواره‌ای را دراختیار فضانوردان قرار می‌دهد تا با اعضای خانواده، دوستان و اطرافیان خود بتوانند ارتباط داشته باشند.
فضانوردان مستقر در ایستگاه فضایی به طور دائم به انجام کار و پژوهش نمی‌پردازند و هربازه زمانی مشخصی صرف ورزش و انجام فعالیت‌های تفریحی، چون مطالعه کتاب و مواردی از این دست می‌کنند.
فضانوردان امروزه از کشور‌های مختلف با فرهنگ و آداب و رسوم مختلف به ایستگاه فضایی بین المللی مسافرت می‌کنند و یکی از موارد جالب درفضا به اشتراک گذاشتن رسوم و فرهنگ و حتی تنوع خوراک بین فضانوردان است.
منبع: engadget
انتهای پیام/
جدیدترین نوآوری‌ها دردنیا علم برای کمک به سلامت فضانوردان