در اوقات فراغت فقط
نكنیمآسیب های عدم برنامه ریزی برای اوقات فراغت چیست؟
اوقات فراغت به دلیل آزاد شدن ذهن و فرصت برای پرداختن به علاقمندی ها، معمولا باید بستر نوآوری و خلاقیت باشد. متاسفانه افراد با این تصور که اوقات فراغت یعنی زمان خوشگذرانی و لذت جویی، بدون هیچ طرح و برنامه ای آن را سپری می کنند و فقط به استراحت و تن پروری می پردازند.
فقط تماشاگر نباشیم
فراغت ها با نبودن برنامهی هدفمند، به سمت فراغت انفعالی میرود و فرد را مصرفكنندهی محض بار می آورد. به این دلیل است كه افراد در مواجهه با انواع محرکهای صوتی و تصویری (رادیو/تلویزیون/بازی های اینترنتی و فضای مجازی) به عنوان اولین و راحت ترین سرگرمی ها، با هجوم اطلاعاتی مواجه میشوند که به دلیل بیبرنامگی و باور بر خوشگذرانی صرف، نسبت به آن ها تفكر انتقادی ندارد و در نتیجه خلاقیت و ارادهی وی به مرور زمان از بین میرود. این مساله قابل انکار نیست که بیبرنامگی در ایام فراغت، موجب انواع آسیبهاست. پیامبر اکرم(ص) میفرمایند: بیشتر مردم در دو خصلت دچار گمراهی و ضلالت هستند:
وآگاهی، شرط لازم برای برنامهریزی
بیکاری و فراغت خصوصا در سنین نوجوانی و
جدای از آسیب های اجتماعی، آسیب های فردی ایجاد می کند و بهداشت جسمی و روحی افراد را به مخاطره میاندازد كه از جمله این آسیبها میتوان به این موارد اشاره كرد : ایجاد روحیهی که با باورهای دینی ما در تضاد شدید است، تنبلی و تن پروری، انحرافات جنسی، آسیبپذیر شدن نسبت به انحرافات موجود در فضای مجازی، خشونت و... . این همان گرفتاری در گمراهی است که پیامبر (ص) اشاره داشته اند. بهترین زمان برای پیشرفت
فرد و جامعه دینی تکلیفگراست و بیکار ماندن برای افراد به منزلهی سقوط است.
(ع) در دعای مکارم الاخلاق می فرمایند: ...واستفرغ ایامی فیما خلقتنی له... ( ایام فراغت مرا به آن هدفی كه مرا برای آن خلق كردی اختصاص بده). بنابراین یادمان باشد در ایام فراغت صرفا به دنبال نباشیم و بخشی از آن را با برنامهای متناسب شخصیت و باورهای خود برای رسیدن به اهداف زندگی، شکوفایی استعدادها، نوآوری و اختصاص دهیم.انتهای پیام/