عصب بینایی مشابه کابل حاوی یک میلیون رشته سیم مستقل یا عصب‌های بینایی است. هر کدام از رشته‌های عصبی حامل اطلاعات مربوط به قسمتی از بینایی است و آن‌ها را به مغز منتقل می‌کند. این بیماری اصولا در افراد بالای ۵۰ سال رخ می‌دهد و ارتباطی با بیماری‌های دیگر ندارد، اگرچه در بیماران فشار خونی و مبتلا به مرض قند شایع‌تر است. در این بیماران قطع ناگهانی خون رسانی به قسمتی از عصب، منجر به ایجاد حالتی مشابه سکته مغزی در عصب بینایی می‌شود.
علایم سکته چشم
افرادی که دچار سکته چشم می‌شوند معمولا علایم هشداردهنده کمی دارند. بیشتر این افراد به محض بیدار شدن از خواب در صبح، دچار کاهش بینایی در یک چشم می‌شوند که دردی هم ندارد. برخی از این افراد یک ناحیه تاریک یا سایه‌ای را در نیمه بالایی یا پایین میدان بینایی خود می‌بینند.
علل سکته چشم
کاهش جریان خون در رگ‌های قسمت جلویی عصب بینایی باعث سکته چشم می‌شود. اگر ذخیره غذایی و اکسیژن عصب بینایی قطع شود، بافت عصبی دچار آسیب شده و از بین می‌رود و در نتیجه باعث کاهش بینایی می‌شود. برخی پزشکان معتقدهستند دارو‌های ضد فشارخون جدید قوی است، فشارخون را در هنگام خواب خیلی پایین می‌آورد و باعث سکته چشم می‌شود.
درمان
هم اینک هیچ درمانی برای آن وجود ندارد و اگر چه در نیمی از بیماران بعد از بر طرف شدن تورم اولیه دید مرکزی اندکی بهبود می‌یابد، ولی دید محیطی معمولا بهتر نخواهد شد.
ورم عصب چشم
خیلی اوقات وقتی چشم به مدت طولانی در معرض آفتاب قرار می‌گیرد دچار آفتاب سوختگی قرنیه می‌شود که فرد فکر می‌کند در چشمش ریگ وجود دارد؛ در این زمان باید از کمپرس سرد و قطره‌های ضد التهاب استفاده کرد. یکی از خطرناک‌ترین آسیب‌های چشمی، التهاب عصب بینایی است که متاسفانه ناگهانی به وجود می‌آید و بیمار تار می‌بیند و رنگ‌ها را به درستی تشخیص نمی‌دهد؛ این بیماری به دلیل تورم عصب چشم ایجاد می‌شود. همه افراد باید بیشترین مراقبت را از چشمان خود داشته باشند چرا که ممکن است با یک عفونت ساده و استرس روزانه، بینایی چشمان خود را از دست بدهند.
منبع: روزنامه خراسان
انتهای پیام/