به گزارش خبرنگار حوزه میراث و گردشگری گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، ایران ما مملو از جاذبه‌های تاریخی جذاب و چشم‌نوازی است که هر ساله گردشگران متعددی را به سمت خود می‌کشانند. در این میان کاروانسرا‌هایی که روزی مکان استراحت مسافران بودند اهمیت بسزایی دارند و راویان خوبی برای بخش‌های مختلف کشورمان به حساب می‌آیند.
ما در این گزارش می‌خواهیم سری به یکی از قدیمی‌ترین کاروانسرا‌های سرزمینمان بزنیم و شما را با این کاروانسرا آشنا کنیم. کاروانسرای مورد نظر ما در استان قم قرار گرفته و یکی از جاذبه‌های تاریخی این استان محسوب می شود. این کاروانسرا که پیش از این در راه باستانی ری به اصفهان مشهور به راه دیر و در میان مسیر سفر افرادی که از تهران به سمت قم یا اصفهان می‌رفتند قرار داشت، با نام «دیرگچین» شناخته می‌شود.
شمس قیس رازی در کتاب اَلمُعجم فی مَعاییرِ اشعارِ العَجَم کلمه دیر را در زبان پهلوی به معنای گنبدی دانسته که برای عبادت ساخته باشند و می‌گوید این بنا را به این دلیل «دیر گچین» نامیده‌اند که گنبدی از جنس گچ داشته است البته چنین گنبدی در بنا وجود ندارد.
«دیرگچین» یکی از بزرگترین کاروانسرا‌های ایران و به زعم برخی از کارشناسان با توجه به ویژگی‌های منحصربه‌فردش مادر کاروانسرا‌های ایران است. شکل فعلی این کاروانسرا که قدمتش به دوره ساسانیان برمی‌گردد،متعلق به دوران صفویه است؛کاروانسرای «دیرگچین» پس از تغییر جاده تهران به قم متروکه شد.
گفتنی است نام «دیرگچین» در تاریخ ۱ مهر ماه سال ۱۳۸۲ ثبت ملی شد.نام این کاروانسرا در کتابها و متون تاریخی چون صورالاقالیم نوشته اصطخری و المسالک و الممالک و صورة الارض نوشته ابن حوقل آمده است.
انتهای پیام/