به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، ترانهسراها گول شرکت‌های موسیقی را نخورند. این جمله را محمدعلی بهمنی، شاعر و ترانه‌سرای ۷۸ ساله کشورمان که بیشتر از نیم قرن فعالیت شاعرانه دارد، به ما گفت.
روز گذشته از او به پاس تلاش‌هایش در دنیای شعر، در «نشست شاعران آزاد ایران» تجلیل شد. محمدعلی بهمنی در شعر از نیما تاثیر پذیرفته است و پیش از این، به عنوان رئیس شورای شعر و ترانه دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی فعالیت می‌کرد؛ اما شهریور ماه سال گذشته، با انتشار نامه‌ای در اعتراض به دم‌دستی بودن ترانه‌ها و آثار سخیف، کناره‌گیری‌اش را از این جایگاه اعلام کرد و حال، بعد از گذشت حدود ۱۰ ماه از آن روز، هنوز دغدغه‌اش سطح ترانه‌ها و مافیایی است که راه ترانه خوب را سد کرده‌است. گفت‌و‌گو با این شاعر و ترانه‌سرا را در ادامه خواهید خواند.
ترانه خوب زیر ۲ میلیون تومان نیست
اندوه بزرگ محمدعلی بهمنی، شرکت‌های موسیقی هستند که سرشان را برای پیدا کردن ترانه خوب به درد نمی‌آورند. او با اشاره به تعداد زیاد ترانه‌سرا‌های خوب در کشور، به خصوص استان‌ها، بزرگ‌ترین مشکل ترانه‌سرایی کشور را این شرکت‌ها دانست و گفت: «مشکل از ترانه‌ها نیست. مشکل از شرکت‌هایی است که ترانه خوب را قبول نمی‌کنند و به خاطر این که برای ترانه هزینه‌ای نکنند، بیشتر به دنبال ترانه‌های ضعیف‌تر و ترانه‌سرا‌های بی‌نام‌ونشان‌ترند. آن‌ها از این ترانهسراها، شعر می‌گیرند و به آن‌ها می‌گویند درعوض شما را در آینده موفق خواهیم کرد و با این ترفند، آن‌ها را فریب می‌دهند. بعضی از این شرکت‌ها هم افراد را راضی می‌کنند و می‌گویند با چهارصد هزار تومان ۱۰ ترانه برایمان بنویس! او هم مهارتی ندارد و ترانه‌ای سر هم می‌کند. این در صورتی است که کمترین دستمزد برای یک ترانه خوب، دو میلیون تومان است و این قیمت با توجه به خواننده و محل پخش آن، بین ۴ تا ۶ میلیون تومان نیز، تغییر می‌کند.»
شرکت‌ها، به دنبال خرید ترانه‌سرا و خواننده‌اند
این شاعر و ترانه‌سرا اعتقاد دارد، این فریب شرکت‌ها، خواننده‌های زیادی را هم درگیر کرده است. او با توضیحی در این باره گفت: «فرض کنید شرکت‌های مذکور به ترانه‌سرا‌هایی که مدت‌ها با آن‌ها همکاری دارند بابت هر ترانه زیر ۵۰۰ هزار تومان می‌دهند. معلوم است افرادی که ترانه‌های خوب دارند به طور مسلم حاضر به همکاری با آن‌ها نمی‌شوند. درباره خواننده‌های طرف حساب این شرکت‌ها نیز، همین وضع حاکم است. با آن‌ها قرارداد‌هایی می‌بندند و می‌گویند پنج سال (بعضی‌هایشان حتی بیشتر) در اختیار مایید و باید آن چه ما می‌خواهیم بخوانید و لاغیر. با این شرایط، طبیعی است که ترانه‌سرا نباید به این خواسته‌شان تن بدهد. حتی اگر مبلغ باارزشی به او بدهند به شرطی خوب است که ترانه‌اش را در آلبوم خاصی کار کنند نه در کنار ترانه‌های ضعیف که شخصیت ترانه‌سرای خوب را هم زیر سوال ببرد. البته که در این شرایط خواننده و ترانه‌سرا‌های خوبی داریم که خودشان را درگیر این قضیه‌ها نمی‌کنند، اما چیزی که از نظر شرایط ارجحیت دارد این است که این بخش باید برتر باشد؛ اما این طور نیست.»
استقبال مردم از ترانه‌های شرم‌آور عجیب است
شاعر شعر «بهار بهار» که بیشترمان آن را با صدای زنده‌یاد ناصر عبداللهی به خاطر داریم، معتقد است این شرکت‌ها به وزارت ارشاد هم نفوذ کرده‌اند و به همین دلیل است که با وجود رد برخی ترانه‌ها از سوی دفتر شعر باز هم شاهد منتشر شدن آن قطعه‌ها هستیم. او اضافه کرد: «ترانه‌سرا‌های خوبی داریم که آثار باارزشی دارند، منتها آدم دلش نمی‌آید آثارشان را به برخی خواننده‌ها بدهد. برخی از ترانهسراها بالاخره بعد از مدتی تسلیم این شرکت‌ها و بعد از زمان کوتاهی متوجه اشتباه‌شان می‌شوند. منتها در آن شرایط دیگر نمی‌توان کاری کرد، چون شرکت‌ها با آن‌ها قرارداد می‌بندند و آن‌ها طبق قرارداد موظفند چند سال برای این شرکت‌ها ترانه بفرستند. امیدوارم همین گوشه‌ها و اشارات از طریق این گفت‌و‌گوها، به دست کسانی که شعر خوب می‌گویند، برسد و متوجه باشند چه تصمیمی می‌گیرند.»
او در پایان با ابراز تعجب از اقبال مردم به ترانه‌های سخیف گفت: «عجیب این است که کار‌های سطح پایین و حتی مقداری شرم‌آور مخاطب بیشتری دارد و شرکت‌ها هم ازاین قضیه نهایت استفاده را می‌کنند. حرف‌شان این است که ما دوست داریم مردم را شاد نگه داریم، اما در اصل می‌خواهند خودشان را از لحاظ مالی شاد نگه دارند.»
منبع: خراسان
انتهای پیام/