براساس این ماده اصطلاحات این قانون در معانی مشروح ذیل به کار می‌رود:
الف – طرح: طرح‌های ایجاد تاسیسات پالایشگاهی و پتروپالایشگاهی با خوراک نفت خام و یا میعانات گازی با ضریب پیچیدگی بالاتر در بخش غیردولتی، همچنین بهینه‌سازی و ارتقای کمیت و کیفیت فرآورده‌های پالایشگاه‌های موجود به نحوی که ترکیب تولید فرآورده آن‌ها به محصولات سبک‌تر تقطیر اختصاص یابد.
ب_ مجوز: مجوز صادره مطابق با جزء ۴ بند «پ» ماده ۳ قانون وظایف و اختیارات وزارت نفت که براساس طراحی و محاسبات فنی و اقتصادی طرح پیشنهادی و مشخصات فرآورده‌های تولیدی توسط وزارت نفت ارزیابی و صادر می‌شود و شامل مقدار خوراک و تنفس خوراک برآورد می‌شود.
پ – شرکت مجری طرح: شخصیت حقوقی مالک و دارای مجوز اجرای طرح است که صرفا می‌تواند مجری یکی از طرح‌های موضوع این قانون باشد.
ت _ تنفس خوراک: اعطای خوراک بدون دریافت بهای آن از زمان شروع بهره‌برداری طرح‌های موضوع این قانون به تعداد روزی که ارزش آن معادل حجم سرمایه گذاری ارزش‌گذاری شده در مجوز صادره باشد و به عنوان تسهیلات به شرکت مجری طرح محسوب می‌شود.
انتهای پیام/