منابع ویتامین دی از این قرارند:
آفتاب: تابش پرتو فرابنفش به پوست انسان باعث می‌شود که ماده‌ای به نام دهیدروکلسترول با طی مراحلی در بدن در کلیه به ویتامین دی تبدیل شود. افراد با پوست روشن‌تر نسبت به تیره تر‌ها می‌توانند در مدت کمتری که زیر آفتاب مانده اند نیاز خود به این ویتامین را تامین کنند.
منابع گیاهی: قارچ، غلات و برخی سبزیجات و میوه جات.
منابع حیوانی: کره، روغن کبد ماهی، زرده تخم مرغ، خامه، جگر، ماهی ساردین.
در اینجا برخی از شایع‌ترین بیماری‌های مرتبط با فقر ویتامین دی بیشتر معرفی شده اند:
بیماری قلبی: افراد مبتلا به فقر ویتامین دی، ۳۲ درصد بیشتر از سایرین در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی هستند. ویتامین دی به بهود عملکرد سیستم ایمنی بدن و کنترل التهاب و در نتیجه کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی کمک می‌کند.
بیماری التهابی روده: مطالعات انجام شده در اروپا و ایالات متحده ارتباط بین سطوح پایین ویتامین دی و میزان بالای ابتلا به بیماری‌های التهابی روده را نشان داده است. بیماری التهابی روده در جمعیتی که کمترین میزان نور خورشید را دریافت می‌کنند، بیشتر است.
زوال عقل و آلزایمر: بزرگسالانی که در معرض کمبود ویتامین دی هستند، ۵۳ درصد نسبت به سایرین بیشتر در معرض خطر زوال عقل قرار دارند.
بیماری کلیوی: یک مطالعه نشان داده کسانی که دچار فقر ویتامین دی هستند، دو برابر بیشتر در معرض آلبومینوری یا آلبومین بالا در ادرار قرار دارند. آلبومینوری از نشانه‌های اولیه آسیب کلیوی است.
پوکی استخوان: ویتامین دی از آنجا که منجر به جذب کلسیم و فسفات از رژیم غذایی می‌شود، به طور مستقیم با پوکی استخوان ارتباط دارد. کمبود این ویتامین منجر به درد‌های استخوانی و پوکی استخوان می‌شود و خطر شکستگی‌های استخوانی را چند برابر می‌کند.
دیابت نوع ۲: مطالعات حاکی از آنند که قرار گرفتن روزانه ۲۰ دقیقه در معرض نور خورشید و یا استفاده از مکمل‌های ویتامین دی، خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را کاهش می‌دهد.
منبع: آوای سلامت
انتهای پیام/