به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، نئاندرتال‌ها مغز‌های بزرگی داشتند و قادر به ساخت ابزار‌هایی پیچیده بودند، اما هرگز قادر به کشیدن تصاویر واضحی نبوده اند.
این در حالی است که انسان‌های اولیه نسل بعد از نئاندرتال‌ها تصاویری زنده از حیوانات و دیگر موارد را در نقاشی‌های خود نشان می‌دادند. ریچارد کاس، استاد روانشناسی دانشگاه دیویس، معتقد است این تفاوت را می‌توان به این واقعیت مرتبط دانست که نئاندرتال‌ها ذهنی بسته‌تر داشتند.
بیشتر بخوانید: کشف نخستین دندان انسان نئاندرتال در ایران
بر اساس یک مطالعه که در نشریه Evolutionary Studies منتشر شده است، نئاندرتال‌ها در هماهنگی دست و چشم و شکار بسیار قدرتمند عمل می‌کردند، اما در بخش طراحی و نقاشی بسیار ضعیف ظاهر می‌شدند. در توصیف این تضاد می‌توان نتیجه گرفت که، چون بخشی از شکار نئاندرتال‌ها از طریق دست و با پرتاب سنگ انجام می‌شد در نتیجه نئاندرتال‌ها در بخش پرتاب و استفاده از دست قدرتمند بودند، اما در دیگر بخش‌ها ضعیف عمل می‌کردند.
جالب است بدانید بعد‌ها و به مرور زمان، با ایجاد تغییرات در رژیم غذایی نئاندرتال‌ها و البته تغییرات در سبک زندگی آنان توانایی طراحی نسل‌های بعدی انسان‌های اولیه دستخوش تغییراتی شد و تنها نئاندرتال‌ها بودند که در اجرای طرح‌های نقاشی ضعیف عمل می‌کردند.
بسیاری از ویژگی‌های شخصیت انسان‌ها به مرور زمان و در طول هزاران سال متحول شده است و به نظر می‌رسد قدرت نقاشی کردن نیز یکی از همین موارد است.
منبع: انتخاب
انتهای پیام/