به گزارش خبرنگار احزاب و تشکلهای گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، خبر کوتاه بود؛ آیتالله سید محمد حسینی شاهرودی، از علمای حوزه علمیه قم در سن ۹۴ سالگی روز یکشنبه ۱۶ تیرماه به علت ایست قلبی دعوت حق را لبیک گفت.
جزییات مراسم تشییع و ترحیم آیتالله حسینی شاهرودی
مراسم تشییع پیکر مرحوم آیتالله سید محمد حسینی شاهرودی، امروز سهشنبه ۱۸ تیرماه ساعت ۱۰ صبح از مقابل مسجد امام حسن عسکری (علیه السلام) به طرف حرم حضرت معصومه (سلام الله علیها) برگزار شده و متقابلا مراسم ترحیمشان نیز بعد از نماز مغرب و عشاء در مسجد اعظم قم منعقد خواهد شد.
آیتالله سید محمد حسینی شاهرودی از علمای حوزه علمیه قم عصر روز یکشنبه به علت ایست قلبی در سن ۹۴ سالگی دعوت حق را لبیک گفت.این عالم وارسته فرزند مرحوم آیت الله العظمی شاهرودی (از مراجع طراز نجف اشرف) بود.
وی در ماه جمادی الاول سال ۱۳۴۴ هجری قمری، در نجف اشرف دیده به جهان گشود ودر خانوادهای رشد ونمو کرد که از متدیّنترین و با تقواترین بیوت علمی نجف اشرف به شمار میرفت، از طرف پدری، والدی همچون مرحوم آیة الله العظمی حاج سید محمود حسینی شاهرودی داشتند که مستغنی از تعریف است.
آن مرحوم از لحاظ عدالت و تقوی و زهد و ورع و فقاهت زبانزد خاص وعام بودند و پس از فوت مرحوم آیة الله العظمی سید ابوالحسن اصفهانی (قدس سره) سالهای متمادی زعامت دینی وعلمی ومرجعیّت عامّه حوزههای علمیه و جهان تشیّع را بر عهده داشتند. ذکر احوال ایشان از عهده این جزوه مختصر خارج است ودر کتب مفصله زندگینامه آن مرجع عظیم الشأن همانند کتاب «الامام الشاهرودی» به رشته تحریر در آمده است.
والده ماجده وی بانویی مشهور به ترک زرق وبرق وزخارف دنیوی بود که هیچگاه در مقابل سختیها و مرارتهایی که زندگی در نجف اشرف به ویژه در آن زمان داشت خم به ابرو نیاورد و با ایمان کامل و با توکل به خدا در کنار همسر عظیم الشأن خود زندگی میکرد، و حتّی در اواخر ایام مرجعیّت عامّه مرحوم آیة الله العظمی شاهرودی (قدس سره) دست از ساده زیستی وترک دنیا برنداشته به همان رویه حسنه وخدا پسندانه ادامه داد.
آن مرحومه در کنار تقوی وتدیّن دارای مدارج علمی ومراتبی از فضل وکمال بود ومنزل ایشان همواره محلّ تردّد بانوان مسلمان بود که قرائت قرآن ونماز خود را تصحیح نموده واحکام شرعی ومسائل دینی را از ایشان فرا میگرفتند، و حتّی فرزندان و نوادگانشان مقدار زیادی از مقدمات و مسائل شرعی واحکام اسلامی وروایات اخلاقی را نزد ایشان فرا میگرفتند.
آیت الله حاج سید محمد شاهرودی در سایه این محیط معنوی و پاک تعلیمات اولیّه و دروس ابتدائی و مقدماتی را نزد والد ماجد و والده ماجده خویش فراگرفتند و ریشههای ایمان و تقوی و تعالیم اسلامی در وجودشان مستحکم گردید.
در پی اخراج معظّم له توسط رژیم بعث عراق از نجف اشرف به جمهوری اسلامی ایران در سال ۱۴۰۰ هجری قمری، ایشان در شهر مقدس قم رحل اقامت افکندند و به تدریس فقه واصول وتربیت وتهذیب شاگردان پرداخته ومنشأ خیرات وبرکات وخدمات کثیره وحل مشکلات شرعی واجتماعی بودند. همچنین در مجلس استفتاء ایشان که هر هفته باحضور عدهای از مجتهدین وعلماء برجسته حوزه علمیه قم برقرار میشد، سوالات شرعی که بصورت کتبی از داخل وخارج کشور میرسد پاسخ داده میشد.
وی در سال ۱۳۶۰ هجری قمری، در سن شانزده سالگی به آخرین مرحله دروس حوزوی یعنی درس خارج قدم نهادند، ودر این سن وسال کم شروع در درس خارج بی سابقه یا کم نظیر بوده است، ولی ایشان به برکت استعداد خدادادی ونبوغ وذکاوت فوق العاده که باریتعالی به ایشان عنایت فرموده بود، ونیز به سبب تربیت وخط مشی صحیحی که والد بزرگوارشان ترسیم نموده بودند وبخصوص تأکید داشتند که ایشان متمحّض در درس وبحث باشند واز اشتغالات دیگر برحذر باشند، از عمر گرانبها استفاده کامل برده واوقات خود را با جدّ وجهد فراوان در راه تحصیل وتعلیم صرف مینمودند.
آیت الله حسینی شاهرودی مدت مدیدی در جلسات درس خارج شرکت نموده واز محضر درس آیت الله العظمی حاج سید محمود شاهرودی (قدس سره) بهره کافی برده واز علوم ایشان استفاده کامل مینمودند تا اینکه خود به درجات عالیه اجتهاد نائل آمدند ودر عین حال تا آخرین جلسات درس والد معظّم خود شرکت نمودند وتقریرات درس اصول وفقه ایشان را به رشته تحریر در آوردند.
معظّم له از ارکان مجلس استفتاء مرحوم آیت الله العظمی حاج سید محمود شاهرودی (قدس سره) بودند، که در این مجلس استفتائاتی که از طرف شیعیان نقاط مختلف جهان که از مقلّدین آن مرحوم بودند میرسید پاسخ داده میشد.
این مجلس استفتاء باحضور جمعی از بارزترین فضلاء وعلماء حوزه علمیه نجف اشرف برگزار میگردید، ومسائل مهم و بغرنج در آن جلسه مطرح میشد وپس از بحث وبررسی لازم آنها را به نظر مبارک مرحوم آیة الله العظمی شاهرودی (قدس سره) میرساندند وایشان آخرین حکم را صادر میکردند.
مرجع تقلیدی که صدبار پای پیاده مشرف به کربلای معلی شد
عشق وعلاقه بى حدّ ایشان نسبت به پیامبر اکرم (صلى الله علیه وآله) واهل بیت عصمت وطهارت (علیهم السلام) زبانزد خاص وعام مى باشد. ایشان از ایام قدیمه در نجف اشرف علاوه بر آنکه ملتزم به شرکت در مجلس هفتگى توسّل به ابا عبد الله الحسین (علیه السلام) در بیت رفیع والد معظّم خود، وسائر مجالس ذکر اهل بیت (علیهم السلام) بودند، در منزل خود نیز شبهاى جمعه مجلس عزادارى وتوسل به ائمّه اطهار (علیهم السلام) برقرار نموده وتعظیم شعائر اسلامى مى نمودند. وبه قدرى بر مصائب جدّ بزرگوارشان حضرت ابا عبد الله الحسین (علیهم السلام) گریه مى نمایند که همچون والد گرامیشان جزو بکّائین بر سیّد الشهداء (علیه السلام) شمرده مى شوند.
محبت اهل بیت (علیهم السلام) چنان باوجود ایشان ممزوج شده که تازمانى که در نجف اشرف اقامت داشتند هر روزه به زیارت مولى المتّقین حضرت امیر المؤمنین (علیه السلام) مشرّف مى شدند، وهمچنین بیش از صد بار با پاى پیاده به کربلاى حسینى مشرف شدند. وهمواره به زیارت دیگر عتبات مقدسّه عراق مشرف مى شدند. وپس از اخراج از عراق به همین رویّه حسنه ادامه داده وملتزم مى باشند که هر روز به زیارت مرقد مطهّر حضرت معصومه علیها السلام دخت گرامى امام موسى بن جعفر (علیه السلام) در شهر مقدس قم مشرّف شوند.
ودر بیت رفیعشان هر هفته روزهاى جمعه، ودر ایام وفات، مجلس عزادارى ودر ایام محرّم وصفر مجلس سوگوارى حضرت ابا عبد الله الحسین (علیه السلام) برقرار مى باشد. ونیز در ایام موالید اهل بیت واعیاد مذهبى مجالس باشکوهى در بیت معظّم له برقرار مى شود.
وهمچنین در عین کثرت اشتغالات در سال چندین بار به زیارت امام على بن موسى الرضا (علیه السلام) مشرّف مى شوند، واز انوار مقدّسه آنحضرت کسب فیض مى نمایند.
عالم جلیلالقدری که معروف به «ذو الشهادتین» بود
وی در سال ۱۳۷۵ هجری قمری، پس از بروز مدارج علمی وکمالی وپس از امتحانهای متعدّدی که از ایشان به عمل آمد موفّق به کسب اجازه اجتهاد از مرحوم آیة الله العظمی حاج سید محمود شاهرودی (قدس سره) شدند، باتوجه به آنکه آن مرحوم در زمینه اعطا اجازه اجتهاد در حوزه علمیه نجف اشرف معروف به «ذو الشهادتین» بودند، یعنی در امتحان اجتهاد چنان سختگیری ودقّتی میکردند که اجازه اجتهاد ایشان ارزش اجازه اجتهاد از دو نفر از علما را داشت.
رسیدگی به مناطق محروم؛ اولویت اول آیتالله حسینی شاهرودی در زندگی
کمک به طلاب حوزه هاى علمیه بطرق مختلف مثل پرداخت شهریه در مقاطع مختلف به طلاب، پرداخت شهریه حوزه هاى علمیّه بعض شهرستانها، کمک به هزینه هاى مختلف روحانیون، واگذارى اراضى جهت منزل مسکونى طلاب، اعطاى اجازه براى صرف حقوق شرعیه در مدارس علمیه ومراکز اسلامى در ایران وکشورهاى دیگر معظّم له در زمان مرجعیّت مرحوم والد خود، به موازات اشتغالات علمى، بخشی از خدمات وسیعى بود که از سوی او انجام شد.
علاوه بر اینکه او در فرستادن وکلا ومبلغین، وتشویق آنها براى ترویج احکام اسلامى به نقاط مختلف ایران وکشورهاى دیگر، اعزام مبلغین وروحانیون به مناطق محروم شیعه نشین که در معرض هجوم دینى واعتقادى دشمنان هستند واعطاى کمکهاى اقتصادى به ساکنان آن مناطق، کمک به گرفتاران، مستضعفین وفقراء در زمینه هاى مختلف مثل هزینه معالجه، سفر، تعمیر وخرید منزل، ازدواج وغیره وحل وفصل نزاعها ومشکلات اجتماعى اهتمام ویژهای داشت.
تأسیس حسینیه وکمک به ساخت مساجد، حسینیهها، مدارس علمیه، کتابخانهها، بیمارستانها، درمانگاهها، ومراکز بهداشتى مثل حمام وغیره بخصوص در روستاها ومناطق محروم بخش دیگری از اقدامات این مرجع عالی مقام بود.
انتهای پیام/