وی افزود: ما فیلمنامهنویسی را در این شیوه از زاویه‌ای متفاوت با آنچه در آموزشگاه‌ها و دانشگاه‌ها تدریس می‌شود، نگاه می‌کنیم. تمرکز ما در این شیوه بر ایده تا قبل از نگارش فیلمنامه است.
بهادری با بیان این مطلب که مرحله قبل از نگارش فیلمنامه بسیار حائز اهمیت است، ادامه داد: متاسفانه در آموزش‌های آکادمیک به این بخش کمتر بها داده می‌شود. در واقع، یکی از آسیب‌های دانشگاه‌های سینمایی این است که با تاکید بر تئوری‌ها، نظریه‌پرداز تولید می‌کنند تا فیلمنامهنویس.
مسئول واحد سینمایی حوزه هنری کودک و نوجوان در ادامه به صورت کوتاه، توضیحاتی درباره مفاهیمی که بن‌مایه فیلمنامهنویسی هستند، ارائه داد و گفت: در این شیوه ما به شکل بازی و به صورت غیرمستقیم ایده‌پردازی کرده و به سمت نگارش حرکت می‌کنیم.
بهادری افزود: علاقه‌مندان باید مفاهیم مدنظر خود را روی کارت‌های مخصوص بنویسند و پس از مبادله کارت‌ها، ماحصل کارگاه، ده‌ها طرح‌های فیلمنامه دو خطی خواهد شد.
وی با تقسیم کارت‌ها به چهار عنصر شخصیت، حادثه، صدا و لوکیشین گفت: فیلمنامهنویسی کارتی شیوه جدیدی از فیلمنامهنویسی است که اولین بار است در ایران تجربه می‌شود و پیش از این به همت حوزه هنری کودک و نوجوان در برخی مدارس و هنرستان‌های سطح تهران نیز برگزار شده بود.
انتهای پیام/