این استاد حوزه خاطرنشان کرد: در قرآن کریم کرامت به عنوان یکی از صفات خداوند متعال ذکر شده است: «اقْرَأْ وَرَبُّکَ الْأَکْرَمُ» (آیه ۳ سوره علق)، علاوه بر این، به عنوان صفت پیامبر اکرم (ص) هم آمده: «إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ کَرِیمٍ» (آیه ۱۹ سوره تکویر)، به عنوان صفت قرآن هم آمده: «فِی صُحُفٍ مُکَرَّمَةٍ» (آیه ۱۳ سوره عبس)، به عنوان یکی از الطاف خدا بر بندگان هم نام برده شده است: «وَ لَقَدْ کَرَّمْنَا بَنِی آدَمَ» (آیه ۷۰ سوره اسراء) ما بندگان خدا را گرامی داشتیم.
حجت‌الاسلام والمسلمین رفیعی گفت: ما دوگونه کرامت داریم؛ یک کرامت ذاتی و اینکه خداوند ما را انسان آفریده و به ما عقل و شعور داده است، گونه دوم کرامت اکتسابی است که انسان‌ها باید به دنبال آن بروند و آن را بدست بیاورند.
وی افزود: بعضی صفات میان خداوند و بندگان مشترک است؛ به عنوان مثال، خداوند حلیم است و از طرفی یکی از صفات حضرت ابراهیم (ع) در قرآن کریم هم حلیم است، وقتی این را برای خدا درنظر می‌گیریم یعنی ریشه و مبدأ آن، اما وقتی آن را برای دیگر بندگان خدا درنظر بگیریم یعنی کسی که در راستا و در طول حلم و کرامت الهی است.
این استاد حوزه با اشاره به کریم بودن ائمه معصومین (ع) گفت: در زیارت جامعه کبیره اینگونه می‌خوانیم: «عادَتُکُمُ الاحسان و سَجیَتُکُم الکَرَم»، اصلاً کرامت و بزرگواری در ذات شما وجود دارد، هرکجا سخن از کرامت و خیر است، شما منشأ و اصل و اساس آن هستید.
منبع: تسنیم
انتهای پیام/