یکی از گیاهان بومی این منطقه، گیاهی است از رسته گندمیان که به زبان محلی کرته (karte) گفته می‌شود و در شرایط خشکسالی، رشد آن بسیار کاهش می‌یابد.
این گیاه در حاشیه زمین‌های کشاورزی رشد می‌کند و با وجود این که از دید کشاورزان نوعی گیاه هرز است، کاربردی اقتصادی دارد.
مردم منطقه از ساقه‌های نازک آن، جاروی محلی سیستان را تولید می‌کنند.
مدیر میراث فرهنگی و گردشگری هیرمند گفت: از نیِ بسیار ظریف و زیبای گیاه کرته، چوب باریکی بدست می‌آید که در گویش محلی به آن سینک گفته می‌شود.
بارانی افزود: سینک زمانی از گیاه جدا می‌شود که رنگ آن از سبز به زرد کم رنگ تغییر کرده و به راحتی قابل جدا شدن است و پس از جدا شدن از بوته اصلی با تابش آفتاب خشک می‌شود.
وی گفت: برای تهیه جارو، انتهای سینک‌ها چندین ساعت درآب خیس و سپس کوبیده می‌شود تا انعطاف پذیر باشد.
پس از این مرحله، از آن‌ها جارو بافته می‌شود و محل درآمدی برای مردم منطقه است.
هر قطعه جارو از تولید کننده هشت هزار تومان خریداری می‌شود.
انتهای پیام/گ