در واقع فضایی که در روایات اهل بیت (ع) از سرزمین ظهور ترسیم شده است، فضایی بهشت‌گونه و آکنده از شادی، امنیت و سلامت است.
امیرالمومنین علیه السلام در روایتی با اشاره به ثمرات پس از ظهور فرمود: «بدانید که اگر از طلوع‌کننده مشرق پیروی کنید، او شما را به شاهراه‌های پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله می‌برد. پس، از کوری و کری و گنگی شفا می‌یابید، و رنجِ طلب و کجروی، از شما برداشته می‌شود و بار سنگین تحمل (ظلم و ستم از دولت‌های جابر و بیعت سلاطین جور) را از گردن‌ها فرود میآورید. خداوند در آن روز هیچ کس را بی نصیب نمی‌کند، جز آن کس که از رحمت او سر باز زند و خویشتن دار نباشدوَ سَیَعْلَمُ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَیَّ مُنْقَلَبٍ یَنْقَلِبُون؛ کسانی که ستم کردهاند به زودی خواهند دانست به کدام بازگشتگاه برخواهند گشت. (سوره شعراء ۲۲۶)
اِعلَموا أنَّکُم إنِ اتَّبَعتُم طالِعَ المَشرِقِ سَلَکَ بِکُم مَناهِجَ الرَّسولِ صلی الله علیه و آله، فَتَداوَیتُم مِنَ العَمی وَالصَّمَمِ وَالبَکَمِ، وکُفیتُم مَؤونَةَ الطَّلَبِ وَالتَّعَسُّفِ، و نَبَذتُمُ الثِّقلَ الفادِحَ عَنِ الأَعناقِ وَ لَا یُبَعِّدُ اللَّهُ إِلَّا مَنْ أَبَی وَ ظَلَمَ وَ اعْتَسَفَ وَ أَخَذَ مَا لَیْسَ لَهُ- وَ سَیَعْلَمُ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَیَّ مُنْقَلَبٍ یَنْقَلِبُونَ. (الکافی: ج ۸ ص ۶۶ ح ۲۲)
در این روایت شریف از امام عصر (عج) با تعبیر «طلوع‌کننده شرق» یاد شده است؛ یعنی ایشان را به خورشید عالم‌تابی مثال زده است که ناگهان از شرق طلوع می‌کند و تمام خلایق را از نور پر برکت خویش بهره‌مند می‌کند بنابراین می‌توان گفت ادامه این روایت در واقع ثمرات این نورافشانی خواهد بود که البته دستیابی به این نعمات در گروی تبعیت و پیروی از امام عالم خواهد بود؛ این ثمرات عبارتند از:
۱ ـ حرکت به منهاج و راه‌های پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله ۲ ـ شفای کوری و کری و گنگی ۳ ـ زدوده شدن رنجِ طلب و کجروی ۴ ـ برداشته شدن زور و چپاول سلاطین از گردن ملت‌ها و امت‌ها ۵ ـ بهره‌مندی عمومی جز کسانی که از این مسیر اِبا کنند و نیز اهل ظلم و پیمودن بیراهه باشند.
یادآور می‌شویم سید رضی این روایت را به اینگونه در یکی از بیانات امیرالمؤمنین (ع) در کتاب نهج‌البلاغه خود آورده است: وَ اعْلَمُوا أَنَّکُمْ إِنِ اتَّبَعْتُمُ الدَّاعِیَ لَکُمْ سَلَکَ بِکُمْ مِنْهَاجَ الرَّسُولِ وَ کُفِیتُمْ مَئُونَةَ الِاعْتِسَافِ وَ نَبَذْتُمُ الثِّقْلَ الْفَادِحَ عَنِ الْأَعْنَاق؛ بدانید اگر از امام بر حق خود پیروی میکردید شما را به راه رسول خدا می‌برد، آن وقت از رنج بیراهه رفتن راحت میشدید، و بار سنگین را از دوش خود به کناری میانداختید» (نهج البلاغة (للصبحی صالح)، ص ۲۴۱)
منبع:تسنیم
انتهای پیام/