در متن این پست آمده است:
آیت‌الله خامنه‌ای: «پدرم به من محبت ویژه داشت و در سفر‌های خود با من مأنوس می‌شد. پدرم یک بار بینایی خود را از دست داد، ولی بعداً شفا یافت. درمان چشم خود را در تهران ادامه می‌داد. سه بار به تهران رفت، ولی حاضر نشد کسی جز من همراهش باشد. پدر هیچگاه از نامداری و تنگدستی خود با کسی سخن نگفت، بلکه برعکس، به سبب مناعت طبع و توجه به وضع ظاهر، مردم ایشان را فردی توانگر می‌پنداشتند.»
منبع: کتاب خون دلی که لعل شد/ صفحات ۶ و ۷
منبع مذکور دربرگیرنده خاطرات خودگفته‌ی رهبر انقلاب از دوران کودکی تا پیروزی انقلاب انقلاب اسلامی است. این کتاب را انتشارات انقلاب اسلامی، وابسته به دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای منتشر کرده است.
انتهای پیام/