جوزپ بورل، سیاستمدار ۷۲ ساله و کهنهکار اسپانیایی مسؤول سیاست خارجی اتحادیه اروپا شد. او که یک کاتالون سوسیالیست است و با جدایی کاتالونیا از اسپانیا مخالفت کرده، مرزها را "زخمهایی بر صورت زمین" خوانده است.
فهرست تخصصهای او طولانی است؛ از مهندس هوافضا، دکتر اقتصاد و متخصص کامپیوتر.
بورل در کابینه اسپانیا، علاوه بر وزارت خارجه، پستهایی، چون وزیر مشاور در امور مالی (۱۹۸۴)، وزیر راه و ترابری و محیط زیست (۱۹۹۱ تا ۱۹۹۳) داشته و کاندیدای سوسیالیستها برای نخستوزیری در انتخابات سال ۲۰۰۰ نیز بوده است.
بورل در صحنه سیاست اتحادیه اروپا نیز نام آشناست و از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۷ رئیس پارلمان اروپا بود. بورل دانشآموخته دانشگاه استنفورد آمریکا و از مخالفان بریگزیت، استقلال کوزوو از صربستان و جدایی کاتالونیا از اسپانیاست.
او یکبار با اشاره به قدرتهای بزرگ همچون چین، روسیه و ایالات متحده گفته است: ما در دنیای غولها زندگی میکنیم و اگر نجنبیم، بیش از پیش به حاشیه خواهیم رفت.
بورل گرچه مرزها را به مثابه زخم تلقی میکند، اما همزمان خواهان امنیت مرزهای اتحادیه اروپا در قبال مهاجرتهای جمعی شده است. او از جمله به نرخ زاد و ولد در آفریقا اشاره کرده و از سیاستمداران اروپایی دعوت کرده که برای مشکلات آتی دوراندیشی کنند.
دیوید ماریا ساسولی، روزنامهنگار و سوسیال دموکرات ایتالیایی نیز در رقابتی که به دور دوم کشید، رئیس پارلمان اروپا شد. ساسولی در این دور از ۶۶۷ رای، ۳۴۵ رای موافق را کسب کرد و رقیبش اسکا کلر، رئیس آلمانی فراکسیون سبزها در پارلمان اروپا ۱۱۹ رای.
ساسولی در سخنرانی انتخاباتی خود وعده کرد که نقش و وزن پارلمان اروپا را ارتقاء دهد. او گفت پنج سال آتی سرشار از چالشها خواهد بود و اعتماد بین رای دهندگان و نمایندگان باید با تصمیمگیریهای سنجیده مستحکم شود.
ریاست پارلمان اروپا یک دوره دو سال و نیمه دارد. ساسولی جانشین آنتونیو تاجانی از ایتالیا میشود که از سال ۲۰۱۷ بر این مسند تکیه داشت.
ساسولی در ماههای اخیر از دولت دست راستی ایتالیا به خاطر مخالفخوانی علیه نهادهای اتحادیه اروپا و سیاستهای مهاجرتیاش به شدت انتقاد کرده است.
سابقه روزنامهنگاری ساسولی به سال ۱۹۸۵ و شروع کار با روزنامه "ال جورنو" بازمیگردد. او از سال ۱۹۸۲ نیز با شبکه تلویزیونی RAI در حوزه تبهکاریهای سازمان یافته پس از فروپاشی بلوک شرق و همکاری داشت.
در انتخابات اروپا در سال ۲۰۰۹ ساسولی برای اولین مرتبه به پارلمان راه یافت و ۴۰۰ هزار رای کسب کرد که بیشترین آرای یک سیاستمدار نوپا بود. او در این دوره پارلمان، رئیس سوسیال دموکراتهای ایتالیایی بود، اما تلاشش برای ریاست شهرداری رم در سال ۲۰۱۳ ناکام ماند. در فاصله سالهای ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۹ نیز او یکی از ۱۴ نایب رئیس پارلمان اروپا بود.
منبع:ایسنا
انتهای پیام/