به گزارش خبرنگار حوزه دریچه فناوری گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان، عکاسی نجومی و ثبت تصاویری زیبا و حاوی اطلاعاتی مفید پیرامون آسمان و جزئیات آن که بتواند هم جنبه علمی داشته باشد و هم زیبایی و از طرفی نیز تمام نکات یک عکاسی حرفه ای نجومی را در خود جای دهد، کار ساده ای نیست و نیازمند رعایت اصول و شرایط و تنظیماتی برای دوربین است. عکس‌های نجومی علمی، همان‌طور که از نام آن‌ها پیداست، عکس‌هایی محسوب می‌شوند که به عنوان یک ثبت علمی حاوی اطلاعاتی مستند و مستدل بوده و بنا به تعریف این عکس های هنری تنها دارای زیبایی بصری هستند و از این رو عکاسی نجومی را به‌طور کلی می‌توان به دو دستهٔ علمی و هنری تقسیم کرد.
بحث‌ها و چالش‌های بسیاری دربارهٔ مرز عکس‌های نجومی علمی و غیر علمی به خصوص در ایران، مطرح شده‌است ، چرا اگر منطقی به موضوع نگاه کنیم مرز روشنی بین عکس‌های علمی و هنری نیست و شاید دلیل آن هم این موضوع باشد که هیچ عکس و ثبتی از آسمان وجود ندارد که تنها چشم‌نواز باشد و کاربردی علمی یا حداقل آموزشی نداشته باشد و صرف نظر از این دسته‌بندی کلی، دسته‌بندی دیگری در عکاسی نجومی به چشم می خورد که شامل موارد زیر است:
عکاسی در تاریکی تقریبا کامل به این معنی است که شما باید دوربینتان را بر روی مد دستی تنظیم کنید. با این حال، برخلاف سایر تکنیک‌های عکاسی در شب، برای گرفتن تصاویر موفق از ستاره‌ها شما نمی‌توانید از نوردهی‌های واقعا طولانی استفاده کنید، زیرا این کار سبب حرکت ستاره‌ها خواهد شد که در تصویر نهایی شما به صورت دنباله یا رد ستاره‌ها ثبت می‌شوند. برای جلوگیری از این مشکل، شما باید ایزو را بر روی یک مقدار بالا مانند ۳۲۰۰، سرعت شاتر را در حدود ۵ ثانیه و دیافراگم را به بازترین مقدار موجود بر روی لنز خود تنظیم کنید. در حالت ایده آل این مقدار باید یک دیافراگم خیلی باز مانند f/۲.۸ یا f/۴ باشد.
شما همچنین باید حالت فوکوس دستی را تنظیم کنید، چون استفاده از فوکوس خودکار برای عکاسی از ستاره‌ها غیرممکن است. البته، در زمانعکاسی از ستاره‌ها آنقدر تاریک است که حتی استفاده از فوکوس دستی نیز می‌تواند مشکل باشد، بنابراین بهترین راه حل از قبل تنظیم کردن فوکوس روی بی نهایت است. اگر شما از یک لنز زوم استفاده می‌کنید، باید زوم را نیز بر روی مناسب‌ترین تنظیمات آن قرار دهید، معمولا یک فاصله کانونی کم مانند ۱۸ میلیمتر.
سپس دوربین خود را رو به یک سوژه دور گرفته و با دقت فوکوس کنید. البته، برای جلوگیری از حرکت آن می‌توانید از یک تکه چسب برای دقیق نگه داشتن فوکوس در این موقعیت استفاده کنید. برای به حداقل رساندن نویز در تصاویر خود، شما باید فرمت فایل RAW را انتخاب کنید، و همچنین مُد کاهش دهنده نویز در نوردهی طولانی (long exposure noise reduction) را در منوی تنظیمات دوربین روشن کنید.
هنگام عکاسی از ستاره‌ها چالش‌های زیادی بر سر راهتان وجود دارند، اما فوکوس کردن در تاریکی کامل یکی از سخت‌ترین آنهاست. شما با از پیش تنظیم کردن فوکوس، دیگر نباید نیازی به تغییر آن داشته باشید، اما اگر مجبور به تغییر زوم هستید، یا تنظیمات فوکوس تغییر کرده است، آنگاه شما باید لنز خود را بر روی یک فاصله دور فوکوس کنید. نمای زنده (live view) را روشن کنید و درخشان‌ترین چیزی (شیء) که می‌توانید در آسمان ببینید را پیدا کنید. سپس می‌توانید با استفاده از دکمه بزرگنمایی در پشت دوربین بر روی تصویر نمای زنده زوم کنید (نه زوم روی لنز بلکه بزرگنمایی تصویر ) و فوکوس را به صورت دستی تنظیم کنید.
هرچند حتی هنگام استفاده از این روش نیز فوکوس دقیق می‌تواند به وقت و تمرین زیادی نیاز داشته باشد و اگر به چشمان خود وقت زیادی بدهید تا به تاریکی عادت کنند، می‌توانید کل این پروسه را ساده‌تر کنید. برای این منظور، شما باید حداقل ۱۰ تا ۲۰ دقیقه بدون نگاه کردن به هرگونه نور روشن، استفاده از چراغ قوه یا حتی فعال کردن صفحه نمایش پشتی بر روی DSLR خود، در محل حضور داشته باشید. هنگامی که فوکوس کردید، باید با استفاده از تنظیماتی که از قبل تنظیم کرده اید، یک عکس آزمایشی بگیرید، و سپس نوردهی را چک کنید. نتایج باید کاملا تاریک به نظر برسند، با جزئیات کمی در پیش زمینه، اما مطمئن شوید که ستاره‌ها به وضوح قابل مشاهده هستند.
اگر عکس آزمایشی شما بسیار روشن است، می‌توانید از یک سرعت شاتر سریع‌تر مانند ۲ ثانیه استفاده کنید و اگر خیلی تاریک است، باید به جای استفاده از یک سرعت شاتر طولانی تر، ایزو را بالا ببرید، تا از ثبت حرکت ستاره‌ها جلوگیری کنید.
انتهای پیام/