به گزارش خبرنگار حوزه دریچه فناوری گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان، عکاسی سیاه و سفید از جمله شاخه‌های عکاسی محسوب می‌شود که قدمتی به اندازه تاریخ دارد و با ظهور دوربین های رنگی بنظر می رسید که دیگر دوران این دوربین ها و عکس ها سربیاید، اما بلعکس نه تنها این موضوع سبب مرگ عکس‌های سیاه و سفید نشد بلکه اکثر دوربین‌های امروزی قابلیت به تصویر کشیدن تصاویر سیاه و سفید و حذف یک عنصر حیاتی بنام نور را برای عکاسان فراهم آورده‌اند. عکاسی سیاه و سفید (Black and white) شاخه‌ای از عکاسی محسوب می‌شود که در آن، عنصری حیاتی و چشم نواز به نام رنگ وجود ندارد و می‌توان از آن برای ایجاد فضا‌های رمانتیک و رمزآلودی که از عهده عکاسی رنگی خارج است، استفاده کرد.
این نوع عکاسی با بهره‌گیری از سایه‌های قوی و طیف‌های خشن، سوژه را برجسته می‌کند و سبب تسهیل انتقال حس و مفهوم عکس می شود. جالب است بدانید؛ عکس سیاه و سفید در ابتدای ظهور عکاسی، تنها انتخاب عکاسان بود. بعد‌ها حتی با تولید فیلم‌های رنگی نیز عکاسان ترجیح می‌دادند با فیلم‌های سیاه و سفید به کار خود ادامه دهند چرا که این فیلم‌ها به نسبت ارزان‌تر و البته با کیفیت‌تر بودند. با بالا رفتن کیفیت فیلم‌های رنگی تولید فیلم‌های سیاه و سفید با شکست رو به رو شد؛ اما امروزه عکس‌های سیاه و سفید به حیاتی دوباره دست یافته‌اند چرا که عکاسان به قدرت بی‌بدیل و نامنت‌های عکس‌های سیاه و سفید پی برده‌اند.
شاید این سوال در ذهن افراد ایجاد شود که با وجود طراوت رنگ در دوربین‌های دیجیتال چرا همچنان عکاسی سیاه و سفید (Black and White Photography) طرفداران خود را دارد. در واقع گاهی عکاس مایل است از سایه‌های قوی و طیف‌های خشن یک سوژه را برجسته کند و در عین حال این عکاسی توانایی خاصی در ایجاد فضا‌های رمانتیک و رمزآلودی را دارد که از عهده عکاسی رنگی خارج است.
سوژه‌های یکسان در دو عکاسی رنگی و سیاه و سفید به شکل‌های مختلفی بروز می‌کنند و نور و سایه نقش کلیدی را در عکاسی سیاه و سفید بر عهده دارند و چنانچه عکاس نتواند نور مناسبی را در تصویر به ثبت برساند از ارزش کارش به شدت کاسته می‌شود. با اختراع دوربین‌های دیجیتال به نظر می رسید دوران عکاسی سیاه و سفید به پایان برسد ، اما امروزه شاهد آن هستیم که اکثر این دوربین‌ها گزینه‌ای دارند که ثبت تصویر‌های سیاه و سفید را برای ما امکان‌پذیر می‌کند.البته لازم به ذکر است که کیفیت تصویر سیاه و سفید با بالا رفتن کیفیت دوربین ارتقا پیدا می‌کند و نرم افزار‌هایی نیز هستند که به ما اجازه می‌دهند تا عکس‌های رنگی خود را به سیاه و سفید تبدیل و چاپ کنیم و از طرفی نیز به نظر میرسد عکاسی سیاه و سفید به علت انتقال یک حس نوستالوژیک همیشه مورد تحسین و علاقه مردم خواهد بود.
آنسل آدامز به دلیل عکس‌های زیبایش از منظره‌های آمریکا به یاد مانده است و می توان گفت شاید بهترین عکاس سیاه و سفید منظره در جهان باشد. آدامز در فرآیند چاپ عکس‌های سیاه و سفید استاد بود و می توان وی را پیشگام سیستم «زون» دانست که این سیستم، روشی برای تحلیل نوردهی برای تولید چاپ‌های با کیفیت عکس‌های سیاه و سفید است.
کلید موفقیت در عکاسی سیاه و سفید، آموختن مشاهده جهان به صورت تک رنگ است. مهم است که یاد بگیرید همه‌ی سوژه‌ها برای عکاسی سیاه و سفید مناسب نیستند. البته نوع خاصی از عکس‌ها با تکیه بر رنگ‌ها موثر ترند. به طور مثال ایده‌ی «استیو مک کوری»، عکاس پرتره از دختران افغان، این است که رنگ‌های غنی، بخشی اصلی از یک تصویر قدرتمند اند. عکاسان سیاه و سفید موفق این را متوجه شده اند و به دنبال سوژه‌هایی می‌گردند که در رنگ سیاه و سفید، خوب به نظر برسند. هنگامی که سوژه‌ی خود را ارزیابی می‌کنید، سعی کنید تصوری از اینکه آن در حالت سیاه و سفید چگونه به نظر میرسد داشته باشید.
نتیجه‌ی کاری که بعد از پردازش یا چاپ عکس با تکنیک‌های دلخواهتان (مثل اضافه کردن بافت یا تن) خواهید داشت را، پیش تجسم کنید. با تمرین، دیدتان بسیار دقیق خواهد شد. یک ترفند خوب برای کاربران دوربین‌های DSLR عکاسی در فرمت RAW است (این برای عکاسی و ویرایش عکس‌های سیاه و سفید بهترین فرمت است)، اما در حالت عکاسی، سیاه و سفید را انتخاب کنید. عکس به شما سیاه و سفید نشان داده خواهد شد، ولی تمام اطلاعات مربوط به رنگ‌ها را در فایل RAW خواهید داشت تا بتوانید بعدا ویرایش و تبدیل انجام دهید.
دیوار یک ساختمان قدیمی را تصور کنید، یا یک فلز زنگ زده، یا یک چوب فرسوده. هر چیز کهنه‌ای پر از بافت است و بافت‌ها در عکاسی سیاه و سفید عالی به نظر می‌رسند. بافت تحت تاثیر وضعیت نور است. نور کم مایل، عموما در ساعات طلایی نزدیک به طلوع و غروب خورشید، باعث می‌شود بافت با وضوح بیشتری نمایان شود. نور ملایم یک روز ابری نیز می‌تواند بافت را نمایان‌تر کند، البته ممکن است به مقداری پردازش بعدی از جمله افزایش کنتراست برای بهتر شدن نیاز داشته باشد. بدترین نور برای عکاسی از بافت، نور شدید ظهر است. صافی این نوع نور باعث پنهان شدن بافت می‌شود.
ما عادت داریم رنگی ببینیم. وقتی رنگ‌ها به سیاه و سفید تبدیل می‌شوند، آن‌ها سایه‌هایی از خاکستری می‌شوند. رنگ‌های روشن، روشن می‌شوند و رنگ‌های تیره، تن‌های تیره را تشکیل می‌دهند. تفاوت بین این سایه‌ها را کنترسات طیفی می‌نامیم. عکاسان سیاه و سفید از کنتراست طیفی برای ایجاد عکس‌های خوب استفاده می‌کنند.
شکل و فرم عناصر بصری بسیار مهمی هستند. هر سوژه‌ای هم شکل و هم فرم دارد. شکل یعنی سوژه در دو بعد چگونه به نظر میرسد. فرم چگونگی نمایش سوژه در سه بعد است. عکس‌ها دو بعدی هستند، و مثل نقاشان، عکاس‌ها با چالش نمایش سوژه‌های سه بعدی (سوژه هایشان) در دو بعد (عکس) مواجه اند. عکاسی سیاه و سفید توجه را به سایه‌ها و خطوط منحنی می‌کشاند که فرم را تجسم می‌کنند. از نور پردازی برای نمایش سه بعدی سوژه هایتان استفاده کنید. نور مایل (نور تابیده شده از کنار) با معین کردن سایه‌ها فرم را نشان می‌دهد. نور روبرو یا از پشت آنرا مخفی می‌کند. فرم بدنه این ماشین قدیمی با سایه‌ها و بازتاب‌ها درون بدنه فلزی آن معلوم شده است.
لغت فوتوگرافی به معنای عکاسی از لغتی یونانی بسیار قدیمی به معنای «نقاشی با نور» مشتق شده است. عکاسی، نور است و کیفیت نور، کیفیت عکس را معلوم می‌کند. عکاسی سیاه و سفید به عکاس این آزادی را می‌دهد که در هر نوعی از شرایط نوری عکاسی کند. بهترین نور همچنان نور ضعیف خورشید هنگام طلوع یا غروب است، اما با عکاسی سیاه و سفید می‌توانید در طول نور روز یا شرایط نیمه ابری عکاسی کنید که شرایط سختی برای عکاسی رنگی محسوب می‌شوند. راز کار مطمئن شدن از این است که شرایط نوری مناسب سوژه است.
سوژه‌های خاصی برای عکاسی سیاه و سفید ایده آل هستند.
بدون رنگ، توجه بر روی چشم‌ها و صورت معطوف می‌شود و در مرحله بعد بافت لباس سوژه. عکس‌های سپیا (sepia، رنگ تیره قهوه‌ای مایل به قرمز)، مثل عکس زیر، بسیار جذاب هستند و اغلب توسط استودیو‌های عکاسی پرتره تجاری استفاده می‌شوند. افراد مسن، با پوست فرسوده و چین دار، سوژه‌های عالی برای عکاسی سیاه و سفید هستند. عکس زیر از یک زن محلی مسن در بولیوی گرفته شده است. پوست و کلاه فرسوده او، یک کلاه خود پوشیده شده توسط فاتح اسپانیایی را یادآوری می‌کند که آنرا یک عکس پرتره همیشگی و تاثیر گذار کرده است.
عکاسی سیاه و سفید انتخاب موثری برای عکاسی منظره است و توجه را به شکل و فرم‌های اجزای درون منظره و کیفیت نور معطوف می‌کند.
شهر‌های ما پر از بنا‌های جدید ساخته شده از فلز و شیشه هستند. به دنبال اشکالی که این ساختمان‌ها در مقابل آسمان ایجاد کرده اند بگردید. ساختمان‌های قدیمی سطوح کهنه پر از بافت دارند. قلعه‌های قدیمی، کلیسا‌های جامع و دیگر کلیسا‌ها نیز سوژه‌هایی عالی هستند.
عکاسی سفر درباره ثبت خاطره و احساس مکانی است که از آن بازدید کرده اید. عکس‌های سیاه و سفید حالتی از بی زمانی دارند که برای سفر مناسب است. این عکس، گرفته شده در آرژانتین، می‌توانست صد سال پیش گرفته شده باشد.
عکاسی سیاه و سفید برای هر نوع عکاسی از اشیاء بی جان مناسب است. بدون رنگ، تاکید بر شکل و فرم سوژه و کیفیت نورپردازی است.
انتهای پیام/